آنچه بر عکس مینماید: هنریک اسپولر
عکاسان امروز جهان
سایت تندیس ترجمه امیر کوشا منش
قسمت های قبلی را اینجا بخوانید:
پس از نمایشگاههای «۰/۱ جریان داده» (۲۰۰۴) ، «روح جهانی» (۲۰۰۸) و «روز سوم» (۲۰۱۳) ، پروژه عکاسی «فی مابین» چهارمین قسمت از سری نمایشگاههای وسائط مدرن داده و محصولات «هنریک اسپولر» است.«ماهیت» کلمهای که اسپولر در مکالمه خود با نویسنده حین مصاحبه در مورد آخرین ارائه خود در سه سالانه عکاسی هامبورگ به زبان آورد. او میگوید « این کلمه در ارتباط با حضور عبث و همیشگی کالاها به عنوان نشانه ای از جهانیسازی بکار میرود.
اگر شما امروز یک جفت دمپایی، آنلاین سفارش دهید، فردا جلوی درب خانهتان دریافت خواهید کرد، بدون توجه به اینکه در کجا ساخته شده باشند، تایوان یا تیرول جنوبی( منطقهای در ایتالیا). محصولات، مواد اولیه و محصولات صنعتی تقریباً در همه جا در دسترس هستند. تدارکات جهانی ستون فقرات کسب و کار شدهاند. این پروژه به بررسی مکانهای حمل و نقل پرداخته است. رابطهای تدارکات مانند بنادر و فرودگاههای حمل و نقل و یا امکاناتی که در مسیرهای تجاری تشکیل شده اند. مناطقی متناظر به نیازهای اقتصادی، بدون توجه به محل قرارگیری آن، بدون توجه به قاره یا کشور محل واقع آن. این عکسها پشت صحنه تولید صنعتی و فعالیتهای اقتصادی و به ظاهر تصاویر داستانی از مکانهای بینام و نشان را نشان میدهند.»
هنریک اسپولر، در سال ۱۹۶۵ متولد شد. در مدرسه و دانشگاه فالک وانگ در اِسن تحصیل و از سال ۱۹۹۲ به عنوان عکاس آزاد کار کرده است. او جوایز زیادی از مجموعههای دولتی و خصوصی دریافت کرده و همچنین استاد عکاسی در طراحی برنامه ارتباطات در دانشگاه علوم کاربردی برلین است. او اکنون با خانواده خود در هامبورگ زندگی میکند.
آخرین پروژه هنریک ما را به قلمرو کمتر دیده شده فی مابین تولید کننده کالا و مصرف کننده آن که با سرعت روز افزون انتقال همراه است میکشاند. مناطق حمل و نقل فرودگاهها، راه مارپیچ خط آهن در محوطه تعویض خطوط، انبار پیمانکاران حمل و نقل بینالمللی، پایانههای کانتینری بنادر دریایی موضوعات عکسهای او را تشکیل میدهند. عکسها در ۶ کشور مختلف گرفته شده است، کارآمدی این مناطق ویژه برای یک بهرهوری بیرحمانه مسلّم است. یک یکنواختی غولپیکری از ابعاد گسترده که اغلب از قدرت تخیل انسان فراتر است. در این مکانها، تمام فردیت از توجیه به دور است؛ به ندرت میتوان سناریوی آن را به اروپا یا آسیا مرتبط کرد. در اینجا، جامعه مصرفی خود را به قلمرویی بینام پیوند داده و به ظاهر داستانی از قابلیت خالص آن را ایجاد کرده است.
عکسهای هنریک ما را به یاد عکسهای عکاس معروف آلمانی آندریاس گورسکی میاندازد. گرانترین هنرمند تاریخ عکاسی که لانگشات های قطع بزرگ او از تولید و کارخانهها حضور خرد و تحقیر انسان در بازار مصرفی را زیر سوال میبرد. اگر عکسهای گورسکی یک هشدار را به ما نشان داده، عکسهای هنریک مرزهای هشدار را از میان خطوط حمل و نقل به بیرون کشده و به مانند پرترهای از فضای باز آن را به نمایش میگذارد.
از پروژههای قبلی او در خصوص تولید مواد غذایی در دوره کشاورزی صنعتی و مهندسی ژنتیک بعد از نمایشگاههای «۰/۱ جریان دادهها» (۲۰۰۴) و سپس «روح جهانی» (۲۰۰۸) دستمایه نمایشگاه وی با عنوان «روز سوم» که رابط بین گیاه و انسان را نشان میدهد شده است. در این مجموعه شرایطی که تحت آن مواد غذایی تولید شده و نیز دورنمایی که ما را متمدن نشان میدهد، نشان داده شده است. تصاویر یک دیدگاه جهانی از محصولات بیپایان را نشان میدهند، یا زیر آسمان باز یا زیر شیشه و پلاستیک، مناطقی در اسپانیا، هلند، آلمان و ایالت متحده، که محصولات استاندارد تحت شرایط صنعتی افزایش یافته است. مناطقی که توسط انسانها تولید شده و با استفاده از مهندسی ژنتیک برای رشد گیاهان سودآورتر است.
نمایشگاههای انفرادی هنریک به شرح زیر است:
«فی مابین» گالری رابرت مورات، برلین، ۲۰۱۷
«وقتی هزاره آغاز میشود» هامبورگ، ۲۰۱۵
«هنریک اسپولر» گلوککستدت ۲۰۱۵
«روز سوم» گالری رابرت مورات، هامبورگ ۲۰۱۴ و برلین ۲۰۱۳
«روح جهانی»گالری رابرت مورات ، هامبورگ ۲۰۰۹
«۰/۱ جریان داده» کراکا، فرانکفورت، هامبورگ ۲۰۰۶ و ۲۰۰۴ و ۲۰۰۳
« تحولات» لندن، مانهایم ۱۹۹۵ و ۱۹۹۴
و نمایشگاههای گروهی در سراسر جهان از سال ۱۹۹۹ تاکنون
ایشان همچنین جوایز متعددی از جمله پریکس لندن و رئال فتوگرافی آمستردام را در کارنامه خود دارد.
[/one_half_last]
خیلی عکس های خوبی بود.ممنون از معرفی و پرونده خوبتون