ادوارد وستون عکاسی که با فرم‌ها شعر می‌سرود
بررسی سیر عکاسان فرمالیسم تا پلورالیسم|خلاصه کتاب عکاسی نمایی از مدرنیسم
نوشته: ون درن کوک | ترجمه: غلامحسین فتح الله نوری | انتشارات حرفه هنرمند
سایت تندیس تلخیص محدثه شادمهر
ادوارد وستون به عنوان یکی از استادان عکاسی قرن بیستم شناخته شده است. عکس‌های بسیار ارزشمندی از وی برجای مانده، و چاپ‌های فوق‌العاده‌ای که تمامی عکاسان دنیا را تحت تأثیر قرار داده است. وی در زمینه‌های وسیعی عکاسی کرده و نمی توان نگاه فرمالیسم وستون را از نظر دور نگه داشت، عکس‌هایی در زمینه‌ی طبیعت، فرم‌هایی همچون گیاه کنگر فرنگی، صدف‌ها و صخره‌ها بیانگر همین دیدگاه وی هستند. ادوارد وستون با دوربین قطع بزرگ و نورپردازی دقیق عکاسی می‌کرد که به عکس‌هایش وجهی شاعرانه می‌بخشید.
وی در سال ۱۹۲۳ به مکزیک رفت؛ جایی با زمینه‌ای مناسب برای به کار گرفتن ایده‌ها. او در چند ماه اول اقامتش در آنجا، معبد خورشید را با دوربین ثبت کرد.
تصویری که وی ثبت کرد بیش از یک عکس مستند بود. عکسی که به شعر تنه می‌زد، گویی عکاس زمزمه‌های سازندگان صنعتگر را از خلل و فرج سنگ‌های قله به گوش جان شنیده است. در این عکس تیغه‌های روشن چمن‌زار و درختان تیره در پیش‌زمینه، مقیاسی از هرم سنگی بزرگ پیشاـ کلمبیایی به دست می‌دهد. شکل سایه‌نمای نیزه مانند، بزرگی هرم را تشدید ساخته و قدرت افسون کننده‌ی این محل خاص را برای بیننده ملموس می‌سازد.
قسمت‌های قبل از خلاصه کتاب عکاسی نمایی از مدرنیسم را اینجا بخوانید:
- هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
- مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
- پل آتربریج عکاس پدید آوردن چیزهای غیرعادی از اشیا معمولی
