نگاهی به نقاشی‌های عادل یونسی | آلیس در سرزمین ناخودآگاه
با عنوان بنطاسیا در گالری ایران شهر
سایت تندیس به قلم انسیه ترابی
آلیس در سرزمین ناخودآگاه
«زندگی بی‌سروصدا به راه خود می‌رود و در آن سوی رودخانه‌ی بزرگ بیش از پیش به واقعیت بدل می‌شود. واقعیتی از آن دست که واقعیت موجود در برابر آن سایه‌ای بیش نیست.» لوییس کارل
این امیال متضاد هستند که در ناخودآگاه به همزیستی می‌رسند. انرژی‌های ناخودآگاه باهم ترکیب شده و با ایجاد اشکالی نو در فرایندی پویا به حرکت در می آیند. در واقع رؤیاهای ما حاصل تبدیل یک اندیشه به یک تجربه هستند، آن چیزی که فروید از آن با تعبیر «نمایش شی‌ء» یاد می‌کند. به عقیده‌ی او «ناخودآگاه انسان در پی لذت است و با نیاز کمی که برای در نظر گرفتن واقعیت دارد، به سادگی خواهش‌هایش را در میان خیالات و در قالب رؤیاها بیان می‌کند.» تصاویر روزمره، خاطرات و تجربه‌هایی که با حواس پنج گانه کسب شده‌اند، با پس‌زمینه‌ی تداعی‌ها، وهم و خیال انسان در هم آمیخته و سبب انگیزش‌های روانی می‌شوند. اما ناخودآگاه همواره گرفتار معضل یافتن راهی برای گریز از نظارت ذهن آگاه است. برای همین دور شدن از واقعیت و فرو رفتن در خیال و رؤیا همیشه برای انسان لذت‌بخش بوده است.
نمایشگاه عادل یونسی با عنوان بنطاسیا در گالری ایرانشهر، شامل دوازده اثر نقاشی می‌باشد. در نقاشی‌های عادل یونسی رابطه‌ای نه چندان پویا میان گذشته و اکنون قابل مشاهده است. فضای نقاشی‌های او بیشتر از آنکه به بنطاسیا (حس مشترک) ــ‌که در بیانیه نمایشگاه مطرح می‌کند‌ــ اشاره کند؛ نه به ناخودآگاه و وهم، به فضایی خیالی و جهانی فانتزی شباهت دارد. او با گردآوری سوژه‌های متعدد و آشتی‌ناپذیر در مکان‌های نامتعارف و با استفاده از رنگ‌های متنوع، ایجاد عمق و نورهای زیبا، فضایی خیالی را به نمایش می‌گذارد. فضایی که بیننده را به یاد خیالبافی‌ها و شوخی‌های شیرین رؤیاهای عالم بیداری می‌اندازد. هنرمند در تابلوهایش سعی در پیوند دادن موقعیت‌هایی است که از هیچ منظر، سنخیتی با هم ندارند ولی در عین حال هر کدام به خوبی در جای خود نشسته‌اند.
او قطعه‌هایی که هیچ گرایشی به یکپارچگی ندارند را در ترکیب‌بندی پویا و مستحکم کنار هم چیده است. در پس‌زمینه‌ی یکی از تابلوها، شاهد بنایی تاریخی در دوردست هستیم که منظره‌ی پنجره ای را پیش چشم ما می‌گذارد، که در آستانه‌اش گروه تماشاگران ایستاده‌اند. تماشاگران با هیبت و ساز و برگ گذشتگان با حالتی متعجب و مسخ شده به لایه‌ی دیگر تصویر چشم دوخته‌اند، گویی در حال تماشای صحنه‌ای از مستندهای نشنال جغرافی هستند. بدین ترتیب نقاش پس‌زمینه‌ی فرهنگی خود را که در اعماق ناخودآگاهش پنهان است؛ در لایه‌های نقاشی، با تصاویر رسانه‌ای که هر روز از فضای پیرامون خود دریافت می‌کند، می‌آمیزد.
در تصویر دیگری شاهد تشکیل جلسه‌ی شام آخر در اعماق اقیانوس با حواریونی هستیم که هر یک متعلق به مکان‌ها، زمان‌ها و فرهنگ‌های گوناگون هستند و زیر آبی نیلگون با شادمانی گرد هم آمده‌اند. در همان حال اسب آبی با هیبتی سنگین و بی‌اعتنا، از کنارشان در حال عبور است. حضور اسب آبی، مکان برگزاری شام آخر و شکل و شمایل حاضرین، همه حاکی از خوانشی فانتزی با چاشنی طنز هنرمند از واقعیت را در معرض نمایش گذاشته است.
هنرمند ناممکن‌ها را با رنگ‌های درخشان به زیبایی و نشاط کنار هم چیده و پرده از راز و رمز خواب گونه‌ی دنیای فانتزی ذهن، برداشته است. او در نقاشی‌هایش منطق بیننده را که در شیارهای شرطی شده ذهنش تثبیت شده به چالش می‌کشد. به استثنا چند تصویر که در آن‌ها ترکیب‌بندی المان‌ها تبدیل به وصله‌ای ناجور با روایت تصویری شده و حس تصنعی بودن را در مخاطب ایجاد می‌کنند؛ در بیشتر تابلوها این قطعه‌ها نقش خود را به خوبی در روایت سرزمین عجایبی که هنرمند سعی در به تصویر کشیدن آن دارد، بازی می‌کنند.
نمایشگاه تا سه شنبه ۲۰ تیر ادامه دارد.
بازدید روزانه: ساعت ۱۲ تا ۲۰
گالری روزهای شنبه تعطیل است.
آدرس گالری: خیابان کریمخان، خیابان عضدی (آبان جنوبی) ، خیابان سپند، پلاک ۱/۶۹
تلفن:۸۶۰۳۶۹۴۴
نقد دیگر از همین نمایشگاه و نقد های دیگر را اینجا بخوانید:
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
نقد نمایشگاه نقاشی عادل یونسی بنطاسیا
نقد نمایشگاه نقاشی عادل یونسی با عنوان بنطاسیا در گالری ایران شهر خواب آشفته سایت تندیس به قلم سحر افتخارزاده بِنطاسیا یا بَنطاسیا معرّب واژه یونانی فَنطاسیا -ریشه همان فانتزی- است که در معرفت شناسی اسلامی حس مشترک خوانده می‌شود. این قوه ادراکی محل پردازش اطلاعات کسب شده توسط حواس پنجگانه از عالم محسوسات است. اما نیز محل تلاقی داده‌های این عالم با داده‌های رسیده از عالم باطنی است. عادل یونسی در “بنطاسیا” ده تابلوی بزرگ و یک تابلوی متوسط […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
کم گوی و گزیده گوی با نگاهی به نمایشگاه ایمان صفایی در گالری شیرین
کم گوی و گزیده گوی با نگاهی به نمایشگاه ایمان صفایی در گالری شیرین نمایشگاه چیدمان، حجم، نقاشی، عکس، چاپ، نقش برجسته روی فلز و نوشتار با عنوان کوچه نگاهی به “کوچه” ایمان صفایی در گالری شیرین سایت تندیس به قلم سحر افتخارزاده کم گوی و گزیده گوی! ایمان صفایی در “کوچه” با محور قرار دادن زبان به عنوان ساختار کلیدی برسازنده فرهنگ، دستمایه قرار دادن تجلیات خُرد و عامیانه این ساختار در قالب فرم نوشتاری، انتخاب کوچه به عنوان […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
بهروز پاکنهاد در گالری ثالث و تجربه‌ی جهان
بهروز پاکنهاد در گالری ثالث و تجربه‌ی جهان نمایشگاه نقاشی بهروز پاکنهاد تجربه جهان به واسطه نقاشی نقدی بر نمایشگاه بهروز پاکنهاد در گالری ثالث سایت تندیس به قلم مریم روشن‌فکر گالری ثالث در نمایشگاه اخیرش آثار بهروز پاکنهاد را به تماشا گذاشته است. آثاری با عنوان کنایی « من هستم» که تشکیل شده از تصاویری با قطع متوسط از همه چیزهایی که زندگی روزمره‌ی او را انباشته‌اند، از دونالد ترامپ و ولادیمر پوتین گرفته تا اشیا و مناظر که […]
