تریسی امین هنرمندی که نوازش را به فرم‌های انتزاعی بدل می‌کند
این نمایشگاه با عنوان خاطره نوازش تو، در ماه سپتامبر در گالری هافکنز برگزار می‌شود
سایت تندیس ترجمه احسان نوروزی
خاطره‌ی نوازش تو، عنوان نمایشگاه هنرمند انگلیسی «تریسی امین» است که در ماه سپتامبر در گالری خاویر هافکنز برگزار می‌شود تا نقطه عطفی برای فصل جدید این گالری باشد. در این نمایشگاه، نزدیک به نود اثر در یک گستره‌ی وسیع از رسانه‌هایی شامل نقاشی، مجسمه‌های برنزی، کارهای روی کاغذ، نوشته‌های نئونی، و ویدیو به چشم می‌خورد. این نمایشگاه آخرین پیشرفت‌های آثار امین را که در عین شخصی بودن به‌شدت هم جهانی هستند، نشان می‌دهد.
این هنرمند معاصر با شروع از خاطره‌ها و رویاهای خود، درونی‌ترین عواطف‌اش را به زبان آثارش مبدل می‌کند. شرایط انسان در تمام عکس‌های وی – زشتی و زیبایی، جوانی و پیری، عشق، فقدان و هوس، صمیمیت، شرم، گناه، بحران، و مرگ – نیروی پیش‌برنده‌ی هنر وی است که به نوعی به بروز بصری حالت‌های مختلف وجودی‌اش ختم می‌شود. تریسی امین با دوری جستن از تقلید، بر انتقال جوهر عاطفی تمرکز کرده و از طریق شکل دادن به دیالوگی با خودش و هم با دنیای بیرون به کارش پایان می‌دهد. با نگاهی اجمالی، مجموعه آثار وی گستره‌ای عاطفی‌ست از خودشناسی‌ای که عینیت را تسهیل می‌کند. در این آثار، هنرمند واکنش‌های خود را مانند یک مشاهده‌کننده نگاه و ثبت می‌کند.
عنوان نمایشگاه وی «خاطره نوازش تو» تلمیحی است به جمله‌ای در رمان «محبوبِ لیدی چارلِتلی» (۱۹۲۸) از «دی. اچ. لارنس». هنگامی که از وی پرسیده شد آیا او «دلتنگ نوازش» شوهرش شده است، خانم بولتون می‌گوید: «همین است بانوی من! نوازش او!… اگر بهشتی در آن بالا باشد، او در آنجا خواهد بود، و درست مقابل من آن بالا دراز خواهد کشید تا من بتوانم بخوابم.» عاطفۀ پشت این کلمات آگاهیِ هنرمند از خاطرۀ گذرای مربوط به یک صمیمیت محو شده‌ی فیزیکی را نشان می‌دهد.یک تصویر با محتوای اروتیک با عنوانی مشابه عنوان نمایشگاه که هنرمند را دراز کشیده روی یک تخت هتل به تنهایی نشان می‌دهد، آنچه که امین از آن یاد می‌کند: «از دست رفتن عشق و رابطه‌ی شهوانی» خود را نشان می‌دهد. وی ادامه می‌دهد «[این اثر] درباره‌ی این است که چه حسی دارد، داشتن شوری که سعی می‌کند به یاد آورد، آن شهوت و حسی را که با در هم آمیختن با شخصی دیگر در خود داشته‌است. «بسیاری از کارهای من مدام در حال انتزاعی شدن و مبهم‌تر شدن هستند، به خاطر اینکه خاطرات من دارند در هاله‌ای از مه فرو می‌روند.»
با اینکه برخی از آثار مانند سری «گراند هتل» و مجسمه‌ی برنزی «تو را بیشتر می‌خواهم» و نوشته‌های نئونی، پیچیدگی‌های ناتوانی در یادآوری صمیمیت جنسی را بروز می‌دهند، امین تِم نمایشگاه را با آثاری مانند «منتظرت ماندم و کنارت نشستم» و «رفته» گسترش داده و روی نوع کاملاً متفاوتی از فقدان تعمق می‌کند: دیدن داغ عزیزان….
در مرکز نمایشگاه، مجسمه‌ی برنزی «تو هستی هر آنچه می‌خواهم» قرار گرفته و تعدادی کار کوچک‌تر در همین سبک. مجسمه‌های برنزی امین بازنمایی غریزی است از کارهای دوبعدی وی به فرم مجسمه‌های فیزیکی. در اینجا عواطف و خاطرات هنرمند در انرژی لطیفِ مدلسازی و بافت نورانی مجسمه‌ها حمل می‌شود. نور و سایه نه تنها ردهای پاک نشدنی نوازش هنرمند را بلکه درک درونی از جرم، حجم، تناسب و توازن را برجسته می‌کنند.
همچنین منتخبی از نقاشی‌ها و گواش‌های روی کاغذ که در لحظه بودن را نشان می‌دهند به نمایش گذاشته شده‌اند. این آثار را می‌توان به عنوان جریانی از بروز خودآگاهی دانست که پنجره‌ای را به جهان درونی باز می‌کنند. او در مورد این جنبه از فعالیتش می‌گوید: «عواطف من محرک دست من در ترسیم کردن است… من یک ناظر هستم، نگهبان تصاویری که در ذهن من زیست می‌کنند. هر تصویری که در ابتدا وارد ذهن من می‌شود از درون قلب و خون من می‌گذرد تا به انتهای قلب من می‌رسد. همه چیز از درون من می‌گذرد.»
دیگر خبرهای هنر معاصر جهان را در لینک‌های زیر دنبال کنید:
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
جیم کری با نقاشی‌هایش دنیا را غافلگیر کرد
جیم کری با نقاشی‌هایش دنیا را غافلگیر کرد جیم کری کجاست و چه می‌کند؟ غیبت جیم کری از سینما و پرده نقره‌ای این سؤال را برای طرفداران مطرح کرده بود که او کجاست و چه می‌کند. جیم کری زمانی سلطان فیلم‌های کمدی بود اما در طول سال‌های اخیر به‌ندرت او را بر پرده‌ی نقره‌ای دیده‌ایم. آخرین بازی‌های پشت‌سرهم او در سال‌های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴ اتفاق افتاد که به نمایش عمومی فیلم‌های «برت واندرستون شگفت‌انگیز»، «بزن‌بهادر۲» و «احمق و احمق‌تر۲» انجامید؛ […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
هنر کوچ رو پروژه جهانی هنر محیطی | حضور دو هنرمند ایرانی
هنر کوچ رو پروژه جهانی هنر محیطی | حضور دو هنرمند ایرانی خلق آثاری در طبیعت به‌صورت غیرماندگار دو هنرمند ایرانی برای شرکت در پروژه جهانی «هنر کوچ‌رو» که این‌بار در اروپا برگزار می‌شود، دعوت شده‌اند. به گزارش ایسنا، در سال‌های اخیر، بسیاری از کشورها و متولیان فرهنگی آن‌ها، برای ارتقای سطح کیفی هنر، اقدام به برنامه‌ریزی‌ها و سرمایه‌گذاری‌های کلان در بخش هنر و روابط بین‌الملل کرده‌اند. بسیاری از این برنامه‌ها، به‌شکل طولانی‌مدت با اهداف چند ساله هستند تا بتوان […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
آغاز کمپین بین‌المللی زمان ابراز خشم!
دنیاگردی مجله تندیس شماره ۳۵۵ | ترجمه سجاد عمادی آغاز کمپین بین‌المللی «زمان ابراز خشم!» لندن، انگلیس: «زمان ابراز خشم!» یک کمپین جهانی خلق پوستر است که برای هنرمندان برجسته و تک تک افراد جامعه امکانی را فراهم می‌نماید تا آنچه در جهان امروز موجب خشم‌شان می‌شود را با صدای بلند اعلام کنند. اولین دوره‌ی این کمپین، از ۱۸ جولای تا ۱ سپتامبر، روی بیلبوردهای دیوار خارجی یک گالری در لندن با عنوان Great Eastern Gallery Wall در معرض دید […]
