گفتگوی مسعود نادر کیوریتور و مدیر هنری خانه نگار ۱۴ با جاوید رمضانی
تنظیم کننده: روژان سرهنگی
مسعود نادر کیوریتور و مدیر هنری به مدت ۳۰ سال است که در حیطه هنری مشغول به فعالیت است و تخصص اصلی وی روی آثار هنر اسلامی است. نادر از سال ۲۰۰۰ تلاش‌های موثری در زمینه‌ی فروش آثار معاصر هنرمندان ایرانی انجام داده. فعالیت هنری او در ایران با صادق تیرافکن عکاس خوشنام و به نام ایرانی آغاز شد و هم اکنون در حدود ۳۷ آرتیست تحت نظر وی فعالیت می‌کنند؛ دو سال و نیم پیش، در ادامه‌ی گسترش فعالیت‌هایش در شیراز، زمانی که گالری معاصری وجود نداشت٬ گالری نارنج را افتتاح کرد و آثار هنرمندان شیرازی را به ن مایش در آورد. سپس در چند سال گذشته به کمک چندین گالری در تهران کارهای هنرمندان مختلف را به نمایش گذاشت. در ۲۸ مهر، گالری جدیدی به نام خانه نگار ۱۴ با مدیریت هنری مسعود نادر در خیابان خارک با نمایش آثار کوروش قاضی مراد گشایش می‌یابد.
جاوید رمضانی: ضمن عرض تبریک برای فعالیت و افتتاح گالری٬ نظر شما در مورد نقاط برجسته و مورد انتقاد در بازار هنر ایران و شرایط آن در فضای بین المللی چیست؟
مسعود نادر: ابتدا قبل از جواب سئوال شما توضیحی در مورد ساختمان نگارخانه خارک داشته باشم٬ این ساختمان تاریخی که توسط مهندس نظام عامری طراحی شده و ۸- ۹ ماه پیش از دنیا رفتند و این ساختمان را حدود ۷۰ سال پیش برای دکتر انتخابی ساختند. بعد به آقای علی رئیس شقاقی عکاس صنعتی و تبلیغاتی معروف فروختند و مدتی فعالیت‌های هنری داشتند تا به دست آقای اصغر توسلی برسد و تصمیم می‌گیرند اینجا را به گالری ۱۴ یا خانه نگار ۱۴ تبدیل کنند. کاشی‌هایی که خود مهندس نظام عامری طرح زدند هنوز روی بنا هست و این بنا دارای ارزش‌های معماری مدرن ایرانی زیادی است.
جاوید رمضانی: آقای شقاقی هم در این بنا گالری داشتند، درست است؟
مسعود نادر: بله. آقای شقاقی در ضمن فعالیت های عکاسی٬ در آنجا گالری هم داشتند و گهگاهی یک نمایشگاه می‌گذاشتند. البته من خودم به شخصه نرفتم. من چون فعالیتم بیشتر در خارج است٬ امکاناتی برای من به وجود آمده که می‌توانم آثار هنرمندان معاصر ایرانی را به موزه‌های خارجی ببرم و کارهای آنها را در سطح بین‌المللی عرضه کنم. البته بیشتر توجه من به جوانان است، همین‌طور که از گذشته هم آثار بسیاری از هنرمندان جوانان ایرانی را در موزه‌های خارجی آمریکا٬ اروپا و خاورمیانه فروخته‌ام، و بازار جدیدی برای آنها بوجود آمده است. برای من باعث سرافرازی است که آثار این جوانان در موزه‌های مهم دنیا به نمایش گذاشته شده و از طریق مجموعه‌دارهای دائمی خریداری شده است. از جمله افرادی که آثارشان را فروخته‌ام٬ آقای سیامک فیلی زاده از سری رستم و زیرزمین- به موزه LACMA لس آنجلس٬ سه اثر از آقای مرتضی پورحسینی به موزه متروپولیتن نیویورک و همچنین اثری از آقای احمد مرشدلو و تعدادی از آثار عکاسان را موزه لس آنجلس LACMA خریداری کرده است. موزه لس‌‌آنجلس LACMA به خرید و نمایش آثار هنرمندان خاورمیانه معاصر بسیار علاقه‌مند است و البته بیشتر از هنرمندان ایرانی خریداری کرده‌اند.
در مورد سئوالی که فرمودید در ایران گالری‌هایی با امتیاز‌های منفی و مثبتی وجود دارد. تعداد گالری‌ها خیلی زیاد شده ولی تعداد کسانی که فعالیتی حرفه‌ای دارند بسیار کم است. این برای عرضه کارهای هنرمندان مناسب نیست و بعضی گالری‌ها شایسته این نیستند که آثار هنرمندان را بگذارند و این باعث تأسفم است.
جاوید رمضانی: به نظر شما آیا نمی‌شود با این گالری‌ها اجماع کنیم تا به یک نظام ارتباطی خوب مسلح شوند٬ این که شما الان در مقام یک کیوریتور و یا دیلر و فرد باسابقه در سطح بین‌المللی هستید به آنان نمیتوانید کمک کنید، در حال حاضر آیا شما گالری‌دار محسوب می‌شوید و این تنها به لیست گالری‌ها اضافه میکند؟
مسعود نادر: من صاحب گالری نیستم٬ صاحب گالری آقای اصغر توسلی هستند؛ که از کارگردان‌های سینمای ایران هستند، مدیریت این گالری به من داده شده است. انتخاب هنرمندان در اختیار من است. من بعد از این همه سال فعالیت اطمینان دارم که آثاری را به نمایش خواهم گذاشت که کارهایشان را دوست داشته باشم و فکر کنم معنا و عمقی داشته باشند. امیدوارم که بتوانم در این رشته با مدیریت گالری ۱۴ که به من محول شده قدم مثبتی را داشته باشم.
جاوید رمضانی: بازار فروش شما کجا خواهد بود، در ایران یا در بیرون از ایران؟
مسعود نادر: به دلیل ضعف اقتصادی٬ فروش بسیاری از گالری‌ها پایین آمده و همه چیز در رکود است. اما امکاناتی که در خارج از ایران دارم و همچنین مشتری‌های زیادی که در این سال‌ها با آنان آشنا شدم به من کمک میکند، تجربه من در شیراز هم به علت توریستی بودن شهر، موفق بود ٬ مشتری‌های خارجی زیادی دارم. امیدوارم که در تهران نیز بتوانم مثل شیراز فعالیت خوبی داشته باشم. بالاخره شروع هر کاری سخت است و زمان می‌برد.
جاوید رمضانی: بسیار از شما متشکرم آقای نادر و برایتان آرزوی موفقیت می‌کنم. خیلی خوب است که فضایی داشته باشیم در سطح استانداردهای بین‌المللی تا شرایط بهتری را برای هنرمندان ایرانی فراهم شود.
مسعود نادر: هنرمند در ایران بسیار زیاد است. من به هر هنرمند ایرانی که در ایران و یا خارج و در هر گالری که فعالیت میکند بسیار افتخار می‌کنم. واقعاً درآمد از نقاشی بسیار سخت است و موفقیت همه‌ی جوانان هنرمند باعث شادی و خوشحالی من است؛ و امیدوارم بتوانم نقش مثبتی را در بازار تهران با توجه به امکاناتی که در خارج از کشور دارم ارائه دهم.
جاوید رمضانی: خیلی متشکرم خیلی لطف کردید که با ما تماس گرفتید و این مصاحبه را انجام دادید. و در آخر تاریخ افتتاحیه گالری چه زمانی است؟
مسعود نادر: ابتدا در نیمه‌ی دوم شهریور از سه نفر بزرگداشتی خواهیم داشت: آقایان نظام عامری٬ علی رئیس شقاقی و امیر کاشف معماری که این ساختمان پنج طبقه را به صورت کافه گالری در آورده‌اند. اما افتتاحیه خود گالری همان ۲۸ مهر خواهد بود که با کارهای هنرمند معاصر کوروش قاضی مراد افتتاح می‌شود.
گفتگو های قبل را اینجا بخوانید:
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
گفتگو با حسین محجوبی هنرمند نوگرا در هنر معاصر ایران
گفتگو با حسین محجوبی هنرمند پیشکسوت نوگرای هنر معاصر ایران نگاهی به شصت و چهامین نمایشگاه اختصاصی با نام «اسب‌ها و درخت‌ها» در گالری چهار سایت تندیس: علی نورپور حسین محجوبی هنرمند پیشکسوت و نوگرا هنر معاصر ایران، در سال ۱۳۰۹ در خطه زیبا و سرسبز شمال در لاهیجان (گیلان) چشم به جهان گشود، خطه‌ای هنرمند خیز که مفاخر و پیشکسوتان بزرگی همچون بهمن محصص، آیدین آغداشلو، فریده لاشایی، معصومه سیحون، جلیل ضیاپور، صادق بریرانی و … در آنجا متولد […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
در هنر ایران هنرمند ایرانی ابتدا یک هنرمند نیست یک ایرانی است
در هنر ایران هنرمند ایرانی ابتدا یک هنرمند نیست یک ایرانی است گفتگوی جاوید رمضانی با شهرام کریمی تنظیم کننده: دینا صنیعى جاوید رمضانی: با توجه به پیشینه شما که هم هنرمند هستید، هم می‌نویسید و هم کار دیزاین انجام می‌دهید، هنربان هم که بوده‌اید. نمایشگاهی که اخیراً در نیویورک از هنرمندان ایرانی ترتیب داده‌اید و با استقبال خوبی هم روبرو شد. فکر می‌کنم شما بهترین گزینه باشید برای اینکه بپرسم هویت را چطور تعریف می‌کنید و امروز چگونه باید به […]
