نابجایی، نقدی نمایشگاه طبیعت بیجان با حضور ۴۳ هنرمند
نمایشگاه گروهی «طبیعت بیجان» با هنربانی هانی نجم در گالری فردا
سایت تندیس به قلم سحر افتخارزاده
هانی نجم به درستی خود را نقاش می‌داند و مایل نیست مشخصا عنوان کیوریتور یا هر ترجمه‌ای برای این کلمه را به خود نسبت دهد. اما به هر روی، این هنرمند نمایشگاهی گروهی با موضوعیت طبیعت بیجان ترتیب داده است. هانی نجم هنرمند خلاقی است که در روند کاری خود، رویکرد متفاوتی نسبت به شیء داشته و آثار قابل توجهی با استفاده از اشیاء روزمره و یافته‌ها خلق کرده. حال در قالب یک نمایش گروهی با هدف ارائه آثاری «در سبک‌های مختلف با رویکرد معاصر و زاویه دید خاص» به دغدغه خود پرداخته است.
استیتمنت نمایشگاه، سیر تاریخ هنری ژانر طبیعت بیجان را مرور می‌کند و از آنجا که متنی است ترجمه شده از تکه‌های مجزا و مختصر تعریف ویکیپدیا از Still Life تبدیل به یک کلی‌گویی شده که خط فکری شخصی هنربان را مشخص نمی‌کند و تنها کلیدی که به دست مخاطب می‌دهد آن است که مقصود از طبیعت بیجان در اینجا مشخصا همان Still Life بوده است. با این کلید می‌توان حضور تعدادی از آثار نمایشگاه را به پرسش کشید چرا که به وضوح موضوعی متفاوت را دنبال می‌کنند، و همین امر ضعف نظری مجموعه را به رخ می‌کشد.
گذشته از این ضعف، حضور ۴۳ هنرمند در یک نمایشگاه گروهی باعث آشفتگی در چیدمان شده است. تعدد غیر ضروری آثار باعث شده در ظاهر با تنوع روبرو باشیم اما در واقع می‌توان تعداد زیادی از آثار را در یک دسته قرار داد. عدم طبقه‌بندی آثار در چیدمان سبب شده مخاطب با یک هرج و مرج دیداری روبرو شود. حال آنکه با دقت در انتخاب و دسته بندی درست آثار، این نمایشگاه می‌توانست تبدیل به یک کارنمای پژوهشی شود، چراکه هر چند جای سبک‌های بسیاری همچنان خالی است اما به نظر می‌رسد نمایشگاه دارای لحنی تاریخ هنری است که البته رویکرد معاصر هنر را پوشش نمی‌دهد و می‌توان گفت رویکرد مدرن بر «طبیعت بیجان» نجم غالب است. رویکرد مدرنی که در بسیاری موارد با خام‌دستی یادآور حرکت‌های مشابه در تاریخ هنر غرب است.
اگرچه آثار قابل توجهی نیز در این نمایش گروهی به چشم می‌خورد به ویژه در میان طراحی‌ها و معدود عکس‌های نمایشگاه اما به دلیل نوع نامناسب چیدمان و نورپردازی گالری، این آثار مجال دیده شدنِ درخور نیافته‌اند. در میان آثار نقاشی که اکثریت تابلوهای نمایشگاه را به خود اختصاص می‌دهند، می‌توان تنها به یک مورد اشاره کرد که در فاصله زیادی از دیگر آثار می‌ایستد. اثر هومن بیات -که همچون دیگر تابلوهای دوتایی کاملاً غیر استاندارد نصب شده نقطه قوت نمایشگاه است. این اثر دولتی همزمان نقاشی و عکس و اساساً دیدن را به چالش می‌کشد و صرفاً به تولید فرم‌گرایانه یا نمادگرایانه همچون اغلب آثار نمی‌پردازد.
هانی نجم هنرمندی است که آثارش از لحاظ زیرمتن، کارمایه و تکنیک جایگاه خود را تا حد زیادی در هنر تجسمی یافته. او با طنازی و باریک بینی انتقادی، لحن شخصی خود را تثبیت کرده؛ لحنی که در این نمایشگاه نمی‌توان رد مشخصی از آن یافت. همین فاصله گرفتن از بیان شخصی و نیز تغییر جایگاه هنرمند از نقاش به هنربان، منجر به شکل‌گیری نمایشگاهی ناموفق شده است و نشان از آن دارد که هنرمند آنجایی نیست که باید باشد.
نقد قبلی سحر افتخارزاده را در لینک زیر مشاهده کنید:
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
پیوند میمون هنر و تجارت
پیوند میمون هنر و تجارت نگاهی به گشایش مجموعه نمایشگاهی سرفیس Surface در ساختمان تجاری هدیش سایت تندیس به قلم سحر افتخارزاده گالری ایرانشهر با همکاری گروه طراحی هدیش مکان جدیدی را در ساختمانی تجاری با همین نام به فعالیت هنری-اقتصادی خود اختصاص داده و به نوعی ویترین جدیدی برای ارائه هنر پیشنهاد کرده است. این مکان تازه دربردارنده فضای نمایش و فروش آثار، برگزاری رویدادها و نشست‌های هنری و مجموعه دوازده آتلیه برای هنرمندان گالری ایرانشهر است. محوطه وسیع […]
