جهان فانتزی و صداقت بی پروای امید معصومی

نقدی بر نمایشگاه امید معصومی در گالری دلگشا

سایت تندیس به قلم جاوید رمضانی

آیا می‌توان ملاک خلاقیت یک هنرمند را نگاه متفاوت وی دانست. نگاهی که در پی پیوند برقرار کردن بین محیط پیرامون و عناصر نامرتبط تصویری زندگی روزمره است. این پیوند با چه امکانی رخ می‌دهد. چه مفهومی تمام اشیا و پدیده‌های اطراف یک هنرمند را درهم ادغام نموده و شکلی از طراحی و یا نقاشی پدید می‌آورد. آیا نحوه این خط گذاری‌ها و اشکال باید مانند آنچه دیده است باشد و یا بیان‌گر حال و هوای روح و جسم و جان هنرمند و مردم زمانه‌اش.

گاهی تصویر بیان‌گر عملی است دارای مفهوم مشخص، مانند کشیدن حیوانی در حال خواب و یا درختی که گل داده است. اما هنگامی که با خطوط زمخت و رنگ و بافتی متفاوت از واقعیت تصویری قابل دیدن چیزی ترسیم می‌گردد، بافت تصویر و نحوه رنگ گذاری و جنس خطوط می‌تواند حال و هوای مفهوم کار را نمایش دهد.
انسان‌ها از ابتدای تاریخ در غارها و روی سفال‌ها خط کشیده‌اند و بعدها برای بازنمایی زیبایی طبیعت، اما آنچه که امروز هنر طراحی می‌نامند ارتعاش جسم و جان و تپش روح هنرمند است که با خط و گاهاً رنگ روی کاغذ و بوم نقش می‌شود.

طراحی را کار با خطوط نامیدند، اما هویت اصلی طراحی را همین صداقت و بی‌پروایی استفاده از عناصر بصری باید دانست بدون بازنمایی عین به عین آنچه محسوسات ما درک می‌کنند. جهان عقلانی، هنر را معطوف به آزادی و رها شدن از قید مفاهیم از پیش تعیین شده می‌داند.
این هفته در گالری دلگشا ما شاهد آثار امید معصومی هستیم. امیدمعصومی متولد ۱۳۶۳ در تهران است. وی تحصیل کرده گرافیک از دانشگاه سوره است و تاکنون در نمایشگاه‌های متعددی در خارج و داخل ایران شرکت کرده است. رویکرد معصومی به نقاشی حاصل کنشی ساده در بازتاب محیط اطراف خود است. چهل تابلوی دسته‌بندی شده در گروه‌های مشخص حاصل کارنمای این دوره از فعالیت‌های هنرمند می‌باشد.

نمایشگاه ظاهراً در سه عنصر طبیعی حیوان، کوه و جنگل خلاصه شده. عناصری که ظاهراً تنها بهانه‌ای برای جریان سیال ذهن معصومی است. نقاشی وی مشخصاً حاصل رفتاری طراحانه است. استفاده از کارماده ترکیبی رنگ‌ها شفافیت و تلألو یک نقاش کارآزموده را نشان می‌دهد.
در مجموعه کوه‌ها روابط بصری نشأت گرفته از نوعی فانتزی تصویری است. تمایز خطوط و سطوح؛ حضور حرکت و هارمونی و قدرت هنرمند در ارایه گستره‌ی وسیعی از بافت و تمایز واقعیت دیداری مخاطب را با جریانی غیر طبیعی از مناظر مواجه می‌کند؛ که در عین آشنایی دارای لطف و شعف منحصر به فرد آفرینش شخصی معصومی است.

در مجموعه حیوانات مخاطب شاهد فرم‌های سیال و مهربانی است که دارای رنگ‌هایی متنوع و درخشانی هستند. فیگورهای حیوانی همگی دارای غنای فرم و فضاسازی مخصوص به خوداند . گاهاً مخاطب با اثر سیاه قلم یا ماژیک منطبق با سنت تصویری گذشتگان روبرو می‌شود و در جایی با حباب‌های فانتزی و دوایر رنگی که از نشانه‌های تصویر متداول هنرمند است.
آنچه در مجموعه‌های چندتایی در کنار هم چیده شده رعایت گردیده، همسان‌سازی کلی تابلوها به لحاظ ارزش رنگی و فرمال به عنوان یک کل منطبق با تک تک آثار به شمار می‌رود.
در مجموعه درختان، معصومی رابطه‌ی منظره و حجم تک درخت را با نگاهی موشکافانه بررسی نموده است؛ که در بعضی از آثار تنه درختان در میان سطوح پس زمینه ریتمی مستحکم را نشان می‌دهند. و در اثری دیگر قسمتی از حجم کلی درخت مورد توجه نقاش قرار گرفته که در هر دو گونه حضور بافت و فرم سطوح دارای تنوع و تکثر نظام رفتاری هنرمند است.

بی‌شک معصومی هنرمند پرکاری است. بررسی و کاوش وی در محدودسازی مضامین واقعی و بررسی این مضامین در قالب‌های نقاشانه سیری بی‌پایان دارند. در میان آثار نمایشگاه که عمدتاً بدون توضیح و حتی لیبل مشخصات اثر بر دیوار گالری نصب شده تابلویی با ابعاد بزرگ رویت می‌گردد. این تابلو نقطه عطفی در نمایش معصومی است. تأثیر ریتم‌های موسیقیایی در این مجموعه مشهود است.

در تابلوی جنگل استفاده از رنگ ماشین و حرکات بیان‌گرای پرتابی فرم‌های سیاه، دالانی از شاخه‌های زمستانی و مخوف را نشان می‌دهند. ترکیب‌بندی اثر تمرکزگرا است و در میان تابلو لکه‌ای قرمز تمامی بافت پرتحرک و خشن درختان را به لحاظ بصری پاسخ داده است. تعادلی زیبا و متحورانه که در نقاشی هنرمند حاصل تمرکز و اتفاقی چیره دستانه است.
بی‌شک معصومی به لحاظ طراحی هنرمندی پیچیده و قدرتمند است. سرعت تسلط وی به ماده رنگ و عناصر بصری کیفیات متنوعی را می‌آفریند که در عین ارایه زیبایی حاکی از تهور نقاش برای آزادی از قیود تعریف شده آکادمیک، مسلط بر هنر معاصر است.

نمایشگاه امید معصومی تا ۷ آذر ادامه دارد و علاقه مندان می‌توانند به گالری دلگشا به نشانی خیابان کریم‌خان، خیابان ایرانشهر، کوچه مهاجر، پلاک ۳۰ مراجعه نمایند.

نقد نمایشگاه‌های قبل به قلم جاوید رمضانی را اینجا بخوانید:

هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن

Posted: 15 مرداد ۰۳

هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]

۲ comments

مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر

مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر

Posted: 27 اسفند ۰۱

۰ comments

کیومرث کیاست | نقدی بر نمایشگاه روایت جنون در گالری ساربان

Posted: 25 شهریور ۹۶

کیومرث کیاست | نقدی بر نمایشگاه روایت جنون در گالری ساربان من زندگی را انتخاب نمودم مجله هنرهای تجسمی آوام: جاوید رمضانی مرگ هستی را بر انسان مکشوف می‌کند. در سرشت سوگناک زندگی، انسان در جستجوی امید می‌زید، ابدیت چهره‌ای رازآلود و جاودانه دارد. انسان از نیستی گریزان است و جاودانگی دغدغه‌ی این موجود فانی است. بازتاب این آرزو در کردارهای بشری الحان متفاوتی یافته و امروز مسیر های مشخصی برای تجلی آن تعریف گردیده است. هنر می‌تواند یکی از […]

۰ comments

جهان فانتزی و صداقت بی پروای امید معصومی

نقدی بر نمایشگاه امید معصومی در گالری دلگشا

سایت تندیس به قلم جاوید رمضانی

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ