مجسمه‌های کامبیز صبری در گالری خاک به نمایش درآمد
گزارش تصویری نمایشگاه «نستالژی در عصر رسانه‌ها» در گالری خاک
مایشگاه کامبیز صبری با عنوان «نستالژی در عصر رسانه‌ها» روز جمعه ۲۷ بهمن در گالری خاک گشایش یافت. به گفته محمد باقر ضیایی، منتقد و نویسنده، این‌طور در بیانیه نمایشگاه آمده است؛ که این گروه از کارهای صبری تشکچه‌هایی است که با معماری به تلفیقی غیر معمول رسیده است و با گرایش مفهومی جدید که از حال و هوای معماری ایرانی حاصل شده است، هنرمند تلاش دارد به بازنمایی حافظه بناهایی نمادین از دوره های تاریخی ایران برسد.
وی در جستجوی روایت‌هایی است که از سویی ریشه در تاریخ و سنت‌های دوران گذشته دارد و از جهت دیگر بیانگر نوستالژی ملت ایران است که بعد از تحمل فشارها و محدودیت‌ها و حصرهای فرهنگی اقتصادی جامعه لیبرال دهه‌های اخیر مجبور به ترک بستر زاینده فرهنگی خود شده است و بی آنکه نسبییت‌های زیست محیطی و روابط شهری واقعی خود را حفظ کرده باشد و بدون تجربه عمیق و زیسته مدرنیسم وارد جامعه پست مدرن گشته است و در این شرایط به حفظ آنچه که در سناریو نوشته شده جهانی بدان التفات شده، می‌پردازد. او در این آثار بدنبال چیزهاییست که دهها سال است که از بین رفته است، هیاهوی زندگی که در این بناهای تاریخی در جریان بوده است، زنها و مردها وبچه‌ها، تولدها و مرگ‌ها. هنرمند در ترکیب این عناصر به دنبال یافتن نقاط عطفی در هنر گذشته و معماری سنتی ایرانی است که بتواند آنرا بدل به محور دو سویه دیروز ـ امروز کند و با ارزش‌گذاری این محور به یافتن سنتزی شایسته برای زمانه اش ، یعنی هنر معاصر بپردازد. 
کامبیز صبری مجسمه‌سازی است که در تلاش برای پیدا کردن عناصر فرمال هنر و معماری سنتی و جزئیات تزئینی و یا کاربردی آن و ترکیبش با عناصر معاصر همچون تلویزیون ـ ویدئوـ عکس و… است و در نهایت ساختاری جدیدی از همه عناصر موجود خلق می کند.
نمایشگاه تا ۱۵ اسفند ادامه دارد.
ساعات بازدید: ۱۶ تا ۲۰ است و گالری روزهای شنبه تعطیل است.
آدرس گالری: تهران، خیابان شریعتی، خیابان بصیری، کوچه ژیلا، پلاک ۱.
دیگر اخبار گالری های جاری را در لینک‌های زیر مشاهده کنید:
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
مجسمه‌های مهدی شیراحمدی، چالشی میان هنرمند، متریال و زیستش
مجسمه‌های مهدی شیراحمدی، چالشی میان هنرمند، متریال و زیستش گزارش تصویری از نمایشگاه انفرادی مهدی شیراحمدی در گالری ایرانشهر این هفته گالری ایرانشهر میزبان هنرمند اهل اصفهان، مهدی شیراحمدی، است. هنرمندی که با الهام گرفتن از خاتم کاری مجسمه‌هایی را ساخته است که ما را به اندیشیدن دعوت می‌کند. مرتضی نعمت‌اللهی در مقدمه نمایشگاه نوشته است: وضعیت دوگانه با آثاری روبروییم که علی رغم ظاهر جذاب، متنوع و ساده‌ای که دارند در لایه‌های پنهان خود مملو از پیچیدگی و چالش […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
خانه سفال کاشان، تجلیل از خاک و گل
خانه سفال کاشان، تجلیل از خاک و گل گفته‌اند که مقدار حفاری انجام شده در زیر سطح زمین در ایران طی سه هزار سال تمدن بشری برابری می‌کند با کل حفاری‌هایی که بشر در کل سیاره انجام داده است. پدران ما خاک را ارج می‌نهادند و مقدس می‌پنداشتند. این مهم در سرنمون عادات و فرهنگ فردی ما ریشه دوانده است. در جای جای حدود جغرافیایی و فرهنگی ایران شاهد به خاموشی گراییدن و افول تاریخ و امکانات تمدن گذشته خود […]
