نقدی بر نمایشگاه لبه آثار حجمی مهسا کریمی زاده در گالری ایران شهر
جهانهای مقابل
سایت تندیس به قلم جاوید رمضانی
«ناراضی از همه کس ناراضی از خودم با جان و دل تمنای آن دارم که در سکوت و خلوت شب خود را رستگار سازم و اندکی بر شأن خود بیفزایم … به من نیرو بخشید، یاریم کنید مرا از شر دروغها و دود دم فسادآور این جهان خلاص کنید و تو ای خدای بزرگ بر من ارزانی دار فیض سرودن شماری ابیات زیبا را تا بر خودم آشکار شود که من پستترین ادمیان نیستم که من از آنانی که خوارشان میشمارم حقیرتر نیستم.» بودلر ساعت یک بامداد.
کشاکش روح اسطورهای جهان مدرن در میان گسیختن ایمان و زندگی سرشار از همهمهِ غمناکِ زیستن است. اضطراب بار هستی آنگونه که رنجی مزمن روح را رنجور میکند درمانی ندارد مگر زیبایی و طلوع در مرزهایی کهکشان و ابدیت درون و برون.
زمانی که به بیرون مینگریم انبوهی از مفاهیم و قوانین با شاعرانگی نوابغ فیزیک در هم میآمیزد و تخیل را به اعماق درونی بدن سوق میدهد فارق از آنچه ما تاریخ و هنر مینامیم. ایجاب بودن چنان نیرومند، انسان را میفشارد که سیل پرسشها جاری میشود.
سخت است تفکیک پرسش بیننده و سازنده اما هر دو یک مبدا دارد. رنج بودن در جهان امروز. آنچه من در دیدار با این نمایش اندیشیم چنین بود.
تن چیست و باز نگری به تن در نگاه مردانه و زنانه چگونه تفکیک میشود. آیا تن خود را دریافت میکند. ذهن گستره خود را چطور تعریف میکند. جهان اکبر و جهان اصغر چه گفتمانی را شکل میدهند. تنانگی توجه به پوسته و مرز بین دو جهان است مرزی که به سختی در نگاه سوبژکتیو انسان معاصر سامان میگیرد.
آنچه بواسطه دست ساختههای مهسا کریمی زاده دریافتم تهی از آنچه ما در قضاوت عالمانه خود میدانیم بود. در بدو ورود به نمایشگاه مواجهه مخاطب با حجمی عظیم است، انحنای زمان و مکان در قالب نیشگونی درد آور همچون فریاد کودک در بدو ورود به جهان هستی است. بیاعتنایی وی به آنچه در مرزهای هنر مجسمهسازی معاصر ایرانی رخ میدهد ساده و خالی از تبختر است. حجمهای سیال با ادغام سوزن و تیغهای آلوده به سرخی نشانهای بدن انسان، واکنشی به گسترش بیرونی تماس بدنهاست.
دسته دیگر این پدیدارها نشانی درونی داشت، همچون درون رها شده هنرمند و شاید بهتر باشد بگوییم سیال شدن و این نقشها با فلز گونگی سیال به سمت جاذبه ابدی زمین حرکت میکردند. گویا همچون رخوت و آرامش و سادگی طلوع کرده بودند. خطوط بیان گرای طراحانه بر روی سطح این حجمها بیشتر وسواسی بود در برابر هنرآموختهِ شده و یا خاطرهای از گذشتهی ساختنهای هنر گونه.
جسارت کریمی زاده درشکل دادن به تخیل فلسفی خود و رها شدن از مضامین سطحی و ایده محور، درک عمیق وی را از فضای درونی به نمایش میگذارد. آنچه تا کنون در کارنامه وی به سختی حس میشد نگاهی صرفا ذهنی بود. سویهی اندیشهی هنرمند در گذشته بیشتر عطف به دغدغههای عقلانی در برخورد با پهنه کائنات میباشد.
هنرمند در مسیر تکامل خود قدم بزرگی به جلو برداشته است. رسیدن به سادگی و عمق با رها شدن از ترسهای حرفهای گذشته، تخیل سیال وی را سیلان بخشیده و دوره آثار جدیدی را خلق نموده است. حضور فرمهای زنانه بیشتر گواهی تن آگاهی زنان است. تا ایجازی برای تاکید به زنانگی صرف، شاید این گونه آثار را نشانههای سمبلیک از کهکشان درونی انسان باید دانست.
این نیشگونها نشان از آغاز جهانی دارد که در گستره کهکشان بدن به وقوع پیوستهاند و در کسری از ثانیه ناپدید میگردند. انحناهای دردآوری که عالمان امروز جهانهای موازی نامیدهاند و از سیاه چالهها گریزی ندارند. کریمی زاده از سختترین آزمون هنر، یعنی سادگی و خود باوری عبور نموده و در آستانهی پدیدارکردن لحنی مولف و شخصی است، در این میان براین باورم هنرمندی صاحب سبک در حوزه مجسمهسازی در حال طلوع است.
نقد نمایشگاههای قبل به قلم جاوید رمضانی را اینجا بخوانید:
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد میخورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریختهاست یا من از آن فرار کردهام چه چیز میتواند برایم بامعناتر/بیمعناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همهچیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگباختهاست و میدانم به سبب همین رنگعوضکردنش در لحظه است که اینگونه دوستش میدارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همانگونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکهای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
گریز از طمطراق، نقدی بر آثار دانیال ملانوروزی در گالری چهار
گریز از طمطراق، نقدی بر آثار دانیال ملانوروزی در گالری چهار نقدی بر اثار دانیال ملانوروزی با عنوان دیوارهای دیروز سایت تندیس به قلم جاوید رمضانی انگیزه آمیزش هنر و تفکر شرقی با اندیشه یونانی و هنر غربی از دیر باز در میان بزرگان ادب و هنر ایران زمین قابل پیگیری است. رد پای این مقوله از قرن چهارم هجری در آثار متفکران ایرانی مسلمان برجای مانده است. و امروزه از پس ورود تجدد و سازوکارهای مدرن در مناسبات جامعه […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد میخورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریختهاست یا من از آن فرار کردهام چه چیز میتواند برایم بامعناتر/بیمعناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همهچیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگباختهاست و میدانم به سبب همین رنگعوضکردنش در لحظه است که اینگونه دوستش میدارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همانگونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکهای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
اتفاق و انتظار در آثار علی سلطانی | گالری سهراب
اتفاق و انتظار در آثار علی سلطانی در گالری سهراب نقد نمایشگاه سایت تندیس به قلم جاوید رمضانی تصور امروز ما از نقاشی بر آن است تا موجودیت ورای خود را ارائه کند در واقع این تصور در مقابل آنچه ما آنرا خود بسندگی نقاشی در قرن گذشته مینامیدیم قد علم میکند. اما این خود چیست. مگر لایه رنگ و کاغذ و پارچه تغییر میکنند . خیر تنها متغیر انسانی است که آنرا به خدمت اندیشه و زیستن میگیرد. این […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد میخورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریختهاست یا من از آن فرار کردهام چه چیز میتواند برایم بامعناتر/بیمعناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همهچیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگباختهاست و میدانم به سبب همین رنگعوضکردنش در لحظه است که اینگونه دوستش میدارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همانگونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکهای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
زیست انسان معاصر، مجموعه سمت خاموش محمد خلیلی در گالری اُ
زیست انسان معاصر، مجموعه سمت خاموش محمد خلیلی در گالری اُ سایت تندیس به قلم جاوید رمضانی نقاشان در مسیر خلق آثار تصویری یکی از مهمترین وظایفشان خلق معنا در بر خورد با زیست انسان معاصر است فارغ از سبک و سیاق ظاهر آثارشان چه تجریدی باشد و چه ابستره و یا فرمهای واقعگرایانه آنان زبان تصویر را دست مایه ارائه مفاهیمی سمبولیک و دریافت از شهود خود در لحظات تامل و تفکرمیکنند. آنان در عین تعهد به زیبایی تلاش […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد میخورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریختهاست یا من از آن فرار کردهام چه چیز میتواند برایم بامعناتر/بیمعناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همهچیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگباختهاست و میدانم به سبب همین رنگعوضکردنش در لحظه است که اینگونه دوستش میدارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همانگونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکهای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
نگاهی به آثار اکرم سرتختی و موج هنرمندان نائیو یا خودآموخته
نگاهی به آثار اکرم سرتختی و موج هنرمندان نائیو یا خودآموخته گالری ثالث سایت تندیس به قلم جاوید رمضانی چندی است که موج هنرمندان نائیو یا خود آموخته در گالریهای تهران دیده میشود. و جالب توجه اینکه تعدادی از این هنرمندان در عرصه بیناللمللی هم عرض اندام میکنند. هفته گذشته به تماشای اثار اکرم سر تختی هنرمند اهل شهر ری در گالری ثالث رفتیم. هنرمندی که خود میگوید درپنجاه سالگی هنر حرفهای را اغاز کرده و هنرمندی بیناللمللی شده […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد میخورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریختهاست یا من از آن فرار کردهام چه چیز میتواند برایم بامعناتر/بیمعناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همهچیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگباختهاست و میدانم به سبب همین رنگعوضکردنش در لحظه است که اینگونه دوستش میدارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همانگونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکهای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
پرسههای شبانه هنرمند، نقدی بر نمایشگاه حمیدرضا امامی
نقدی بر نمایشگاه حمیدرضا امامی در گالری اُ نمایشگاه نقاشی «اینجا خانه من است» سایت تندیس به قلم جاوید رمضانی در نخستین روز کاری گالریهای تهران، جمعه بعد از ظهر به دیدن آثار حمیدرضا امامی نقاش مشهدی و فارق التحصیل دانشکده هنرهای زیبای تهران رفتهایم. امامی متولد ۱۳۵۲ و مدرس نقاشی است. وی هفت نمایشگاه انفرادی در کارنامه خود دارد. امامی در بیانیه نمایشگاهش آثارش را حاصل پرسه زنیهای محیط زیستی پیرامون خود میداند و تجربه زیستهای از منظر نگاهی […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد میخورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریختهاست یا من از آن فرار کردهام چه چیز میتواند برایم بامعناتر/بیمعناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همهچیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگباختهاست و میدانم به سبب همین رنگعوضکردنش در لحظه است که اینگونه دوستش میدارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همانگونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکهای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
پرونده نقد نمایشگاههای سال ۹۶ به قلم جاوید رمضانی
جاوید رمضانی مدیر سایت آوام مگ، مدرس، منتقد، مولف، هنربان و هنرمند تجسمی است، او با سابقهای بالغ بر سی سال در حوزه هنر و بیش از ۵۰ نمایشگاه گروهی و ۲۵ نمایشگاه انفرادی در سرتاسر ایران و جهان، اینک به مدت هشت سال است که مدیریت سایت خبری هنری را در دست دارد. او همچنین موسس گروه هنری آوام و زیر شاخههای آن است. در کنار اینها سردبیر منتقدین برنامه هنرنامه ویژه نقد هنرهای تجسمی در شبکه چهار سیما نیز میباشد.