اتفاق و انتظار در آثار علی سلطانی در گالری سهراب
نقد نمایشگاه
سایت تندیس به قلم جاوید رمضانی
تصور امروز ما از نقاشی بر آن است تا موجودیت ورای خود را ارائه کند در واقع این تصور در مقابل آنچه ما آن‌را خود بسندگی نقاشی در قرن گذشته می‌نامیدیم قد علم می‌کند.
اما این خود چیست. مگر لایه رنگ و کاغذ و پارچه تغییر می‌کنند . خیر تنها متغیر انسانی است که آن‌را به خدمت اندیشه و زیستن می‌گیرد. این فرار به درون نقاشی به نوعی واقعیت وجودی خود اوست که مهم جلوه کرده و از ارائه هر نوع بازنمودی طفره می‌رود. روزگاری امر باز نمودی همان ارتباط با واقعیت بود. اما این واقعیت در فضای معاصر هر لحظه متغیر گردیده است. کشفیات فیزیک کوانتوم، مشاهده‌گر را در مکان مهمی قرار داده است که رفتار ماده را متاثر کرده و واقعیت را جا به جا می‌کند. 
پس هنرمندان در مرز میان این فرم‌های واقعگرانه و تخیل مواج خود دست و پا می‌زنند. اتخاذ این زمینه نو در مقابل مواضع گذشته قرار نمی‌گیرد بلکه در تلاش است که مرزهای ادراکی انسان را فراتر از دید مرسوم در محدوده پرسپکتیو و ارزش گذاری فرم‌های غیر متشابه با طبیعت بررسی کنند.
اما این بررسی عطف به چه هدفی است. نخستین مسئله تخیل است. این امکان گسترده ذهن انسانی تا کجا قابل استناد و گسترش است. امر واقع چه رابطه‌ای با تخیل دارد. آیا تخیل امر واقع را محقق می‌کند آنچنان که فیزیک ریز ذرات مدعی آن است.
در اینجا کاوش‌های روان انسانی تئوری‌هایی را ارائه می‌دهند و جریان سیال و بی‌وقفه ذهن را مسیر اصلی و مکان بازنمایی هنر می‌دانند. اسطوره‌ها و اشکال بی‌واسطه‌ای که در انیت زمانی پدید آمده‌اند ماده خام این بررسی‌ها می‌گردند و در زمانی نگاه‌های فلسفی و جای‌گزینی واقعیت اشیا با تصویر آنان مورد توجه قرار می‌گیرد سبک‌های فرا واقعگرایی با اشکال غیر قابل مرتبط در تصویر شکل می‌گیرند و پس از آن حضور اشیا چسبیده به بوم در هنر پاپ آرت اعتبار واقعگرایی را به‌کلی منهدم می‌کنند. 
در این هفته ما به دیدن آثار هنرمندی می‌رویم که قالب‌های تفکر و شیوه‌های گذشته نقاشان را دست‌آورد کنکاش نقاشانه خود کرده‌است.
علی سلطانی متولد ۱۳۴۸ در تهران است و در کارگاه استاد بهبهانی با نقاشی و مجسمه سازی آشنا می‌گردد. وی در ۱۳۷۳ از دانشگاه آزاد در رشته نقاشی فارق التحصیل می‌شود و برای ادامه تحصیل راهی دانشگاه لالا گونای اسپانیا می‌گردد.
او از نسل نقاشانی است که در دوران پر تنش تاریخ معاصر ایران حضوری فعال داشته. اولین فعالیت‌های نمایشگاهی وی در گالری کاخ سعد آباد و گالری برگ حدود سال‌های ۱۳۷۵ در ایران آغاز می‌گردد. وپس از آن سلطانی در داخل و خارج ایران فعالیت مستمری را شکل داده است. نمایش قبلی وی با نام «۳۰ سال سورئالیسم ناب» سال گذشته در گالری سهراب برپا گردید. در بررسی و مقایسه آثار باید کارنامه فعلی وی را جدی تر و قابل تامل دانست. بیست وهشت تابلو با تکنیک اکرلیک بر روی کاغذ و ترکیب مواد رنگ و روغن و اکرلیک بر روی بوم در کارنامه فعلی او به نمایش در آمده‌اند. 
درونمایه‌های هنر سلطانی عطف به یک خوانش مشخص از نحوه زیستن است، رویاگونگیِ نگاه او به واقعیت از وی نه هنرمندی فرا واقعگرا که واقعیت گریز ارائه می‌دهد. جایگاه و دوران زیست هنرمند بی‌تردید یکی از مهمترین منابع تاثیر گذار در هنر متجلی شده وی است. هنری که به پختگی دست یافته و در تلاش است حتی با تداخل کارماده رنگ و روغن و اکرلیک تکنیک را به عنوان جبری‌ترین نقطه نقاشی به چالش بکشد. از منظر این قلم محوری‌ترین انگیزش سلطانی اتفاق و انتظار است. چرا که او در پی نقاشی به درک مفهوم آزادی رسیده است و خود را درقید ذات نقاشی قرار نمی‌دهد. استفاده از رنگ و روغن به عنوان ماده رنگی که به کندی خشک می‌شود و قابلیت اصلاح و تغییر بسیار دارد در کنار رنگ‌های اکرلیک که به سرعت جامد می‌گردند دو منطق پدیداری در زمان را نشانه می‌گیرند که هنرمند در پی بروز اتفاق و سپس کنترل آن است. 
در کارهایی که مخاطب با پیش زمینه سیاه و ابعاد کوچکتر مواجه می‌شود بیشتر از اکرلیک استفاده گردیده و اتفاق نقش محوری در سیلان ذهنی نقاش داشته‌است به نوعی اینان با منطق طراحانه شکل گرفته‌اند اما در آثار بزرگتر هنرمند ترجیح می‌دهد در مقابل سطح گسترده‌تر بوم تعین و تفکر را با انیت در هم‌آمیزد. که نتیجه آن گسترش فضاها و ورود رنگ به عنوان عنصر قالب اثار است. به تعبیر دیگر لکه‌های رنگی در غنای فرمال خود به دقت جا گذاری شده اند و درگیر گفتگویی منحصر به فرد می‌گردند.
اثار سلطانی به لحاظ زیبایی شناسانه در گیر دکوراتیو بودن هستند هیجانات رمانتیک در ادغام فرم‌های واقگرا و لکه‌های معنی دار در نوسانند گر چه این حقیقتی زیستی در تخیل هنرمند است و هستی شناسی وی در شیوه برخوردش با نقاشی مکشوف می‌گردد. 
سطوح وسیع با تنالیته‌های رنگی و لطیف بستر مشخصی برای حضور آنیت لکه‌های معنی‌داریست که گاها به فرم‌های واقعگرایانه تبدیل می‌شوند.عمده این فرم‌ها در قالب سطوح و فضاهای معماری و حتی انسان پدیدارشده‌اند ترکیب هنرمندانه و کنترل قابل توجه نقاش بر روی این فصاها گواه نحوه رنگ‌گذاری ارزشمند و تکنیک منحصر به فرد وی است. در انتها می‌توان گفت که هنرمند سعی در ادغام دریافت بصری و دریافت ذهنی ما از زیستن در جهان معاصر دارد. 
نقد نمایشگاه‌های قبل به قلم جاوید رمضانی را اینجا بخوانید:
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
زیست انسان معاصر، مجموعه سمت خاموش محمد خلیلی در گالری اُ
زیست انسان معاصر، مجموعه سمت خاموش محمد خلیلی در گالری اُ سایت تندیس به قلم جاوید رمضانی نقاشان در مسیر خلق آثار تصویری یکی از مهمترین وظایفشان خلق معنا در بر خورد با زیست انسان معاصر است فارغ از سبک و سیاق ظاهر آثارشان چه تجریدی باشد و چه ابستره و یا فرم‌های واقعگرایانه آنان زبان تصویر را دست مایه ارائه مفاهیمی سمبولیک و دریافت از شهود خود در لحظات تامل و تفکرمی‌کنند. آنان در عین تعهد به زیبایی تلاش […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
نگاهی به آثار اکرم سرتختی و موج هنرمندان نائیو یا خودآموخته
نگاهی به آثار اکرم سرتختی و موج هنرمندان نائیو یا خودآموخته گالری ثالث سایت تندیس به قلم جاوید رمضانی چندی است که موج هنرمندان نائیو یا خود آموخته در گالری‌های تهران دیده می‌شود. و جالب توجه اینکه تعدادی از این هنرمندان در عرصه بین‌اللمللی هم عرض اندام می‌کنند. هفته گذشته به تماشای اثار اکرم سر تختی هنرمند اهل شهر ری در گالری ثالث رفتیم. هنرمندی که خود می‌گوید درپنجاه سالگی هنر حرفه‌ای را اغاز کرده و هنرمندی بین‌اللمللی شده […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
پرسه‌های شبانه هنرمند، نقدی بر نمایشگاه حمیدرضا امامی
نقدی بر نمایشگاه حمیدرضا امامی در گالری اُ نمایشگاه نقاشی «اینجا خانه من است» سایت تندیس به قلم جاوید رمضانی در نخستین روز کاری گالری‌های تهران، جمعه بعد از ظهر به دیدن آثار حمیدرضا امامی نقاش مشهدی و فارق التحصیل دانشکده هنرهای زیبای تهران رفته‌ایم. امامی متولد ۱۳۵۲ و مدرس نقاشی است. وی هفت نمایشگاه انفرادی در کارنامه خود دارد. امامی در بیانیه نمایشگاهش آثارش را حاصل پرسه زنی‌های محیط زیستی پیرامون خود می‌داند و تجربه زیسته‌ای از منظر نگاهی […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
پرونده نقد نمایشگاه‌های سال ۹۶ به قلم جاوید رمضانی
جاوید رمضانی مدیر سایت آوام مگ، مدرس، منتقد، مولف، هنربان و هنرمند تجسمی است، او با سابقه‌ای بالغ بر سی سال در حوزه هنر و بیش از ۵۰ نمایشگاه گروهی و ۲۵ نمایشگاه انفرادی در سرتاسر ایران و جهان، اینک به مدت هشت سال است که مدیریت سایت خبری هنری را در دست دارد. او همچنین موسس گروه هنری آوام و زیر شاخه‌های آن است. در کنار این‌ها سردبیر منتقدین برنامه هنرنامه ویژه نقد هنرهای تجسمی در شبکه چهار سیما نیز می‌باشد.
