زیست انسان معاصر، مجموعه سمت خاموش محمد خلیلی در گالری اُ
سایت تندیس به قلم جاوید رمضانی
نقاشان در مسیر خلق آثار تصویری یکی از مهمترین وظایفشان خلق معنا در بر خورد با زیست انسان معاصر است فارغ از سبک و سیاق ظاهر آثارشان چه تجریدی باشد و چه ابستره و یا فرم‌های واقعگرایانه آنان زبان تصویر را دست مایه ارائه مفاهیمی سمبولیک و دریافت از شهود خود در لحظات تامل و تفکرمی‌کنند.
آنان در عین تعهد به زیبایی تلاش در پرده گشایی از جهان درونی خود دارند. با امتداد در این کنش آنان تاریخ را فارغ از محدودیت‌های زبان نوشتاری شکل می‌دهند. نوشتار امکان دستوری بودن دارد آنچنان که تاریخ همیشه با صداقت روایت نمی‌شود ولی تصویر از ارائه حقیقت کمتر توان گریز دارد. نگاه به هنر دوران‌ها همیشه معنایی ملموس‌تر و جوانب گسترده‌تری از زندگی انسان و تمدن‌ها ارائه می‌کند. آنچه به زبان تصویر غنا می‌بخشد امکان تفسیر و تاویل است این توانایی برای مخاطب زوایای متفاوتی از واقعیت مورد نظر نقاش را مطرح کرده و دریافت و ادراک بینندگان را گسترده تر می‌نمایید.
در طی سال‌های اوایل دهه هشتاد هنر ایران شاهد ظهور و حضور نقاشانی بوده است که امروزاز پس تداوم و پیوستگی تولید محتوای نقاشانه جایگاهی در خور کسب نموده‌اند.
اصلی‌ترین خصوصیات این نقاشان را می‌توان توجه به حقیقت زیستی عمیق درونی و یافت بیان شخصی دانست. درنسل گذشته نقاشان ایرانی، بیشتر با تکیه به فرم‌های بیرونی و گاها سطحی و نقوش قومی و رویکردهای تاریخ هنری رسیدن به این مقوله را امکان پذیر می‌گرداند. گر چه باید گفت هنرمندانی بوده‌اند که در این مسیر به نتیجه رسیده‌اند. اما در این دوران هنرمند مولف با تکیه بر تجربه زیسته و الحان شخصی فارغ از دستوری شدن و رویکردهای خشک اکادمیک امکان ظهور یافته‌اند. آنچنان که بیننده را در مقابل جهانی مستقل و قابل دریافت و تاویل قرارداده و حس هم زاد پنداری در مخاطبان را بر می‌انگیزند. این هفته به دیدن آثار محمد خلیلی نقاش تربت جامی رفتم، وی که امروز در تهران کار و زندگی می‌کند متولد سال ۱۳۵۰ است و دارای مدرک فوق لیسانس نقاشی است.
درکارنامه خلیلی ما شاهد برپایی ۹ نمایش انفرادی و تعداد قابل توجهی نمایشگاه‌های گروهی هستیم. نگاه کمینه‌گرای وی به تصویر تحت تاثیر ادبیات معاصر است. باید گفت که وی به وضعیت انسان معاصر با نگرانی می‌اندیشد تا جایی که در نگاه به آثار گذشته وی فرم‌های انسانی تحلیل رفته و مکان‌های طبیعی جای خود را به مکان‌های دست ساخت بشر داده‌اند.
رویکرد و لحن خلوت آثارش در هر دو دوره قابل تفکیک، گواه سکوت و خلوت گزینی اوست. شاید بتوان تاثیر اقلیم و خاطرات کودکی نقاش را در این نگاه جستجو کرد. بی‌شک از منظر نقاش سفری که انسان آغاز نموده ارزش‌مند است و ارزش زیستن را دارد. 
تلاش جدی وی در حوزه طراحی و دقت در کار با مواد و ابزارهای نقاشی حساسیت قابل توجهی در اثارش بوجود آورده .او که با نگاهی بدبینانه وضعیت اکنون را رصد می‌کند و قریحه‌ای عجیب برای یادآوری لذت دیدن و تعمق به دیگران دارد. این درون گرایی فراموش شده و خلوت مطبوع، حسی است که در دیدار آثار خلیلی به شما دست می‌دهد.
نمایشگاه افتتاح یافته خلیلی سمت خاموش نام دارد. توان هنرمند درنشانه‌ای کردن پدیده‌ها برخورد و رفتاری است که امروزه بسیار مقبول نظر اندیشمندان است سرعت گیری ریتم زندگی روزانه در قالب‌های مدرن اجتماعی و ارتباطی آرامش و مهلت تامل و تعمق را ربوده‌اند و هنر شاید بتواند این شیرینی و لذت عقلی و ادراکی را استحکام بخشد.
در بدو ورود به نمایش اکنون وی با تصاویر مکان‌هایی مواجه می‌شویم که دست ساخته‌های انسانی است آنچنان که در بیانیه نمایشگاه آورده‌اند؛ سمت خاموش مکانی تاریک و بی نور نیست سمت خاموش وضعیتی ادراکی است وضعیتی که در آن اشتیاق و هراس، وزنی برابر دارد. دیواره‌های بتونی و سیمانی پله‌هایی به سمت پایین و آب جاری گرفتار شده در این فضاهای محصور هر یک معنایی دارند توجه نقاش و قرار دادن این تصاویر ساده باعث نشانه‌ای شدن آنان می‌گردد. و هر کدام از عناصر مورد نظر مفهومی را منتقل می‌کنند. اشتیاق می‌تواند در ذات آب معنی یابد و هراس در بدنه‌های سیمانی. این اتاقک‌های آب گرفته چه حسی به ما می‌دهند. ادراک ما از برخورد با هیبت کوه و گستره آسمان چیست. آیا این دست ساخته‌های انسان راهی به فلاح و رستگاری دارند.
این تصور که شما تصویر اتاقکی آب گرفته را در مقابل خود دارید و حس درونی خود را در آن جستجو می‌کنید، تلاش برای باز نگری و تحریک تعقل انسانی است تا رسالت جستجوی حقیقت را در زیستن خود فراموش نکند.
نقد نمایشگاه‌های قبل به قلم جاوید رمضانی را اینجا بخوانید:
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
نگاهی به آثار اکرم سرتختی و موج هنرمندان نائیو یا خودآموخته
نگاهی به آثار اکرم سرتختی و موج هنرمندان نائیو یا خودآموخته گالری ثالث سایت تندیس به قلم جاوید رمضانی چندی است که موج هنرمندان نائیو یا خود آموخته در گالری‌های تهران دیده می‌شود. و جالب توجه اینکه تعدادی از این هنرمندان در عرصه بین‌اللمللی هم عرض اندام می‌کنند. هفته گذشته به تماشای اثار اکرم سر تختی هنرمند اهل شهر ری در گالری ثالث رفتیم. هنرمندی که خود می‌گوید درپنجاه سالگی هنر حرفه‌ای را اغاز کرده و هنرمندی بین‌اللمللی شده […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
پرسه‌های شبانه هنرمند، نقدی بر نمایشگاه حمیدرضا امامی
نقدی بر نمایشگاه حمیدرضا امامی در گالری اُ نمایشگاه نقاشی «اینجا خانه من است» سایت تندیس به قلم جاوید رمضانی در نخستین روز کاری گالری‌های تهران، جمعه بعد از ظهر به دیدن آثار حمیدرضا امامی نقاش مشهدی و فارق التحصیل دانشکده هنرهای زیبای تهران رفته‌ایم. امامی متولد ۱۳۵۲ و مدرس نقاشی است. وی هفت نمایشگاه انفرادی در کارنامه خود دارد. امامی در بیانیه نمایشگاهش آثارش را حاصل پرسه زنی‌های محیط زیستی پیرامون خود می‌داند و تجربه زیسته‌ای از منظر نگاهی […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
پرونده نقد نمایشگاه‌های سال ۹۶ به قلم جاوید رمضانی
جاوید رمضانی مدیر سایت آوام مگ، مدرس، منتقد، مولف، هنربان و هنرمند تجسمی است، او با سابقه‌ای بالغ بر سی سال در حوزه هنر و بیش از ۵۰ نمایشگاه گروهی و ۲۵ نمایشگاه انفرادی در سرتاسر ایران و جهان، اینک به مدت هشت سال است که مدیریت سایت خبری هنری را در دست دارد. او همچنین موسس گروه هنری آوام و زیر شاخه‌های آن است. در کنار این‌ها سردبیر منتقدین برنامه هنرنامه ویژه نقد هنرهای تجسمی در شبکه چهار سیما نیز می‌باشد.
