آرمانشهر امین اشرفیان در آوانگاردی از خط نقاشی

نگاهی به نمایشگاه امین اشرفیان با عنوان اتوپیا ؛ شهر خیال در گالری چهارده

سایت تندیس به قلم الهه رحمانی خاکی

اتوپیا ؛ شهر خیال امین اشرفیان عنوان نمایشگاهی از آثار نقاشی خط است که چندی پیش در گالری چهارده برپا شده بود . اتوپیا به گفته هنرمند اصطلاحی است برآمده از تفکر افلاطون که در فرهنگ فلسفی ایرانی به آرمانشهر یا مدینه ی فاضله از آن اسم برده می شود ، آرمانشهر حقیقتی دست نیافتنی و ایده آل انسان فضیلت اندیش است که گویی نماد زمینی نخواهد داشت . این هنرمند با استناد به چنین مفهومی به اجرای کارهایش پرداخته که در بخشی به آثار مدرن جکسون پولاک ؛ جامه ی دست نویس ایرانی پوشانده و در جایی دیگر در اصلوب معماری حجمه ایی از حروف را به عنوان بافت و استراکچر اثر انتخاب کرده است . خط نگاره هایی که به قاعده ثلث و نسخ در ترکیب بندی پیچیده و بافته شده و درهم ، مشقی را به وجود آورده که دیواره ها و سرستونهای اتوپیای هنرمند را ساخته است وی در این نمایشگاه از آثارش با رویکردی مدرنیته شده ولی در مفهوم آوانگارد حروف و کلمات را در حکم دیوار پوش و کاشیکاریهای مرسوم در معماری قبل و بعد از اسلام در ترکیب با فرمهای اسلیمی و هندسی تذهیب به اجرا درآورده . آثاری که ادامه سنت و هنر خوشنویسی است که ریشه در تاریخ دارد و با این وجوه زیبایی شناسانه و ذات گرایانه به اجرایی نو از این هنر کهن پرداخته است . وی با نگرشی فرمالیستی در یک پیکره از طرح و رنگهای اکسپرسیو به یک پیچیدگی و فهمی از تاریخ و ساختار کتابت آن رسیده که بیننده را به تامل وا می دارد که شاید این خط نگاره ها روایتی باشد از این دیواره ها و سازه های اتوپیایی هنرمند …

اشرفیان در کنار این آثارش به اجرایی دیگر و از منظری متفاوت به خوشنویسی پرداخته که شاید در مقوله نقد بتوان آن را به اجمال یا پارادوکسی از هنر مدرن اروپا (منظور آثار جکسون پولاک در این آثار) و خوشنویسی ایرانی در همان جایگاه قاعده مند خود به عنوان نستعلیق و یا نسخ معنی کرد . ترکیبی که از اصول بدیهی این هنر جدا شده و به حروف و کلمات به عنوان خطوط رنگی صرفا نگریسته شده است ؛ ترکیبی که شاید در مفهوم تعارض داشته باشند ولی در حکم و قاعده ماتریالیستی هم تراز هم باشند ، این مفهوم دو پهلو به هنرمند این امکان را داده که در دنیای انتزاع به سراغ این ایده برود ، اتفاقی که به دلیل نو بودن نمی توان نقدی بر آن وارد کرد زیرا دنیای مدرن در هنر جای هر اتفاقی را در خود باز گذاشته تا هنرمند در فراغ خاطر بتواند به اجرای آثار خود بپردازد ؛ حال این اتفاق در هنرهای تجسمی باشد و یا در فضای هنرهای نمایشی و یا موسیقی و این اولین قانونی است که می توان برای این هنر از آن یاد کرد . امین اشرفیان در تابلوهای بزرگ خود رنگ و فرم و حجم را در کل صفحه اجرا کرده و تنالیته های فام اصلوب کلی آثارش را رقم زده است وی با پیروی از نگارگری ایرانی در اجرای تک بعدی و بدور از پرسپکتیو یه یک اجرای خام و نوظهور و کولاژ وار عناصر در کنار هم رسیده است که توانسته با یک ترکیب بندی منطقی کیفیت استعاری آثارش را صادقانه به بیننده انتقال دهد . در مجموع آثار این هنرمند را می توان یک نوع ساماندهی عناصر ، موتیف ها ، خط نگاره ها و رنگهای ایرانی و اروپایی در کنار هم دانست که شاید این پازل تازه اجرا شده لحن متفاوتی از آثار نقاشی خط باشد که با الگوی رفتاری خاص خود به اجرا درآمده است .