نمایش مجسمه‌های زاویر ویلهان از دفت پانک
نیویورک، امریکا: وقتی زاویر ویلهان، دو عضو گروه دفت پانک را قانع نمود تا به کارگاه او بیایند، یکی از آن‌ها گفت که بخت یار ویلهان بوده است. واقعاً هم ویلهان خوش‌شانس بوده، چرا که این دو هنرمند موسیقی الکترونیک که همیشه ماسکی به شکل کلاه ایمنی بر سر دارند، به خاطر ویلهان کلاه‌هایشان را درآوردند. نتیجه‌ی کار مجسمه‌هایی است که دفت پانک را در حالتی نشان می‌دهد که با بی‌اعتنایی ایستاده و به دوردست خیره شده‌اند، و تنها عینک آفتابی چهره‌ی آن‌ها را می‌پوشاند. دو هنرمند دفت پانک، یعنی مانوئل دو هومم کریستو و توماس بنگالتر، با دستانی در جیب دیده می‌شوند. پیکره‌ها کمی کوچکتر از اندازه‌ی واقعی و از تخته‌ی سه لایی چوب غان ساخته شده‌اند. این دو مجسمه بخشی از نمایشگاه ویلهان با موضوع تهیه‌کنندگان موسیقی است که در گالری پروتین نیویورک در حال برگزاری است. هنرمند می‌گوید: «بنگالتر و کریستو پیشنهاد دادند مجسمه‌ای بسازم که شبیه عکسی از آن‌ها باشد که وجود خارجی ندارد. این موضوع موجب می‌شود مجسمه موقعیتی همانند جایگاه مجسمه‌سازی در قرون وسطی بیابد؛ یعنی زمانی که مردم تنها می‌توانستند در قالب یک نقاشی یا مجسمه ادامه‌ی حیات داشته باشند. خیلی به این ایده علاقمند شدم… یک جورایی جدید بود، اما در پیوند با تاریخ.» دفت پانک، چهره‌های کلیدی در موسیقی هاوس فرانسوی که اواخر دهه‌ی ۱۹۹۰ به صورت بین‌المللی به شهرت رسیدند، به ندرت مصاحبه می‌کنند؛ نگرشی متفاوت در زمانه‌ای که از بیشتر ستاره‌ها انتظار می‌رود با هوادارانشان در هر فرصتی از طریق رسانه‌های اجتماعی در ارتباط باشند. ویلهان می‌گوید وقتی که کریستو و بنگالتر به کارگاه پاریس او آمدند و برایشان توضیح داد که روی پروژه‌ای در مورد تهیه‌کنندگان موسیقی کار می‌کند، خودشان پیشنهاد برداشتن کلاه‌های ایمنی را دادند؛ «آن‌ها می‌دانستند که من بیشتر به جنبه‌ی تهیه‌کننده بودن آن‌ها علاقمندم. بنابراین این ایده را مطرح کردند که ما باید با اسامی اصلی آن‌ها [و نه با نام گروه] کارها را ارائه بدهیم، و به همین دلیل باید ظاهر معمول آن‌ها دیده شود.» ویلهان می‌گوید به خاطر این که تهیه‌کننده‌های موسیقی نقشی همانند او به عنوان یک مجسمه‌ساز دارند، به این سوژه جلب شده است: «تو در پشت صحنه کار می‌کنی، اما بعد این کارت است که پیش رو قرار می‌گیرد. مردم به نتیجه‌ی کار تهیه‌کننده‌ها گوش می‌دهند اما نمی‌دانند چه کسی آن را انجام داده است. من مجذوب این جنبه‌ی کمتر آشکار موسیقی شدم.» همانند مجموعه‌ی ۲۰۰۹ ویلهان با عنوان «معماران»، مجسمه‌ی تهیه‌کننده‌ها در کنار هم قرار گرفته تا گروه مشاهیر شخصی ویلهان را شکل دهد. در تضاد با بخش بزرگی از کارهای پیشین هنرمند، مجسمه‌ها در مجموعه‌ی اخیر، رئالیستی‌تر و پرجزییات‌تر هستند، که بر گرایشی در کار او به سوی اجراهای طبیعت‌گرایانه‌تر دلالت دارد. از دیگر تهیه‌کننده‌های مشهور این مجموعه می‌توان به تهیه‌کننده‌ی پاپ افسانه‌ای، کویینسی جونز، و غول الکترونیک ایتالیا، جیورجیو مورودِر، اشاره کرد. همچنین یکی از برجسته‌ترین کارها، مجسمه‌ی ریک روبین است که برای وارد کردن هیپ‌هاپ به جریان اصلی موسیقی شناخته می‌شود. روبین، که برای پوشش غیررسمی و ریشی شبیه راسپوتین شهرت دارد، در حالی که روی یک تشک خوابیده به تصویر کشیده شده است. ویلهان باور دارد این حالت کاملاً متناسب روبین است، چرا که او همیشه در استودیوها روی مبل راحتی لَم می‌دهد. ویلهان می‌گوید: «اما از او خواستم پایش را بالا بیاورد تا شبیه یک جسد نشود.» ویلهان پیشتر هم پروژه‌هایی را در رابطه با موسیقی انجام داده است و برای استفاده از اسکن سه بُعدی در ساخت مجسمه‌هایش شناخته می‌شود. او می‌گوید: «فکر می‌کنم هر دوره‌ای از تکنیک‌های زمان خودش بهره گرفته است. می‌خواهم از فن‌آوری امروز استفاده کنم، اما هنوز قضیه‌ای کاملاً انسانی وجود دارد برای این که ما از پوست و گوشت هستیم.» همزمان با نیویورک، نمایشگاهی نیز در شعبه‌ی پاریس گالری برپاست که شامل نسخه‌ای مینیاتوری از دفت پانک هم می‌شود.
www.perrotin.com
کارهای جدید بنکسی در فلسطین
غزه، فلسطین: هنرمند مشهور، بنکسی، اخیراً سروصدای زیادی در نوار غزه به راه انداخته است. از قرار معلوم او مخفیانه به فلسطین سفر کرده و نقاشی‌هایی را روی ویرانه‌های باقی مانده از آخرین منازعات این منطقه اجرا کرده است. هنرمند، ویدئویی را در وبسایتش منتشر کرده است که در آن پرواز وی به غزه و عبور از تونل‌های زیرزمینی، احتمالاً در مرز مصر، نشان داده می‌شود. کارهای وی در غزه انتقادی قاطع نسبت به بمباران این منطقه در جولای و اگوست، و تخریب و آسیب رساندن به بیش از صدهزار خانه و کشته شدن ۲۲۰۰ فلسطینی است که بیشتر آن‌ها غیرنظامی بودند. یکی از نقاشی‌ها، پیکره‌ای در حال گریستن، احتمالاً الهه‌ی یونانی نیوبه، است که روی در ورودی یک ساختمان مخروب کشیده شده. در کار دیگر کودکانی را مشغول سواری روی چرخ فلکی می‌بینیم که ستون مرکزی آن یک برج نگهبانی است. نقاشی سوم گربه‌ای را نشان می‌دهد که روی آخرین دیوار باقی مانده از یک خانه کشیده شده است. گربه در حال بازی با یک توپ از فلزات در هم پیچیده است که مقابل دیوار روی زمین قرار دارد. بنکسی در مورد این کار نوشته است: «یکی از مردهای محلی سمت من آمد و پرسید: این یعنی چی؟ توضیح دادم که می‌خواهم عکس‌هایی را روی سایتم بگذارم و روی ویرانی غزه تأکید کنم-اما توی اینترنت مردم فقط به عکس بچه گربه‌ها نگاه می‌کنند.» مالک خانه‌ای که در بیت حانون گربه روی آن نقاشی شده می‌گوید نقاشی را برای همیشه حفظ خواهد کرد و خوشحال است که یک هنرمند مشهور به غزه آمده تا به نهضت فلسطینیان کمک کند. ویدئوی دو دقیقه‌ای، کودکان را در حال بازی در کنار نقاشی گربه و تمام منطقه‌ی با خاک یکسان شده نشان می‌دهد. همچنین نوشته‌ای انگلیسی روی یک دیوار نمایش داده می‌شود که احتمالاً کار خود بنکسی است. نوشته می‌گوید: «اگر ما در مبارزه‌ی میان قدرتمند و ضعیف از خود سلب مسئولیت کنیم، در واقع طرف قدرتمند را گرفته‌ایم، بی‌طرف نبوده‌ایم.» بنکسی پیش از این نیز کارهایی را در کرانه‌ی باختری، بویژه روی دیوارهای حائل، اجرا کرده بود.
www.artdaily.com
نمایشگاه عکس‌های ماری سسیل تیس
ماستریخت، هلند: موزه‌ی aan het Vrijthof در ماستریخت، نمایشگاه بزرگی از کارهای عکاس هلندی، ماری سِسیل تیس برگزار می‌نماید. تقریباً ۲۰ سال پیش او مجموعه‌ای را در محوطه‌ی مقابل موزه عکاسی کرده بود و اکنون با نخستین نمایشگاه مروری بر آثارش با نام «عطش نور» دوباره به همین مکان بازگشته است. این نمایشگاه مجموعه‌های متفاوت هنرمند از جمله «یقه‌ی سفید»، «آشپزها»، «اسب‌ها»، «شاهانه» و «فرشته‌های بشری» را در معرض دید قرار می‌دهد. مری سسیل هنرمندی با آثاری متمایز است. موضوعات کار او تبدیل به شخصیت می‌شوند. آن‌ها از غایت روزمره‌ی خود فاصله می‌گیرند، از زمان و مکان هم همینطور. این امر منجر به خلق کارهای جذابی می‌شود که در آن‌ها عناصری مثل سکون، پویایی و گاهی شوخ طبعی به هم می‌رسند. با دیدن کار او تقریباً فراموش می‌کنی که گربه‌ها به طور معمول یقه نمی‌پوشند و یا اینکه نخود غالباً در بشقاب غذا قرار دارد و در هوا شناور نیست. در آثار او امور غریب، طبیعی به نظر می‌رسند. عکس‌های هنرمند از نقطه نظر نور و رنگ یادآور دوره‌ی طلایی هلند است. اساتید قدیمی نقاشی آن دوران منبع الهام مهمی برای او هستند، با این حال همزمان کارها کاملاً معاصرند. برای مجموعه‌ی «یقه‌ی سفید»، وی از یک یقه‌ی چروک‌دار مُد روز قرن هفدهمی در گنجینه‌ی موزه‌ی ریکس عکاسی کرد و سپس با استفاده از تکنیک‌های دیجیتال آن را با پرتره‌هایش ترکیب نمود. مری سسیل با کارهای مستقلش به شهرت رسیده، ولی سفارش‌های متعددی را برای عکاسی از هنرمندان، نویسنده‌ها و سیاستمداران به انجام رسانده است. او از جوانی مجذوب عکاسی بود اما حرفه‌اش را به عنوان یک وکیل آغاز کرد. در اواخر دهه‌ی سوم زندگی‌اش از نو دوربین را کشف نمود، و چند سال بعد حرفه‌ی عکاس را برگزید. وی جوایز متعددی کسب کرده و نمایشگاه‌های زیادی داشته است. اخیراً نیز کتابی با عنوان «شخصیت‌ها» با مروری بر ۱۵ سال کار وی به چاپ رسیده است.
www.museumaanhetvrijthof.nl
حراج دو نقاشی جدید از جنس کورتز
نیویورک، امریکا: موزه‌ی سی. ام. راسل مونتانا، دو نقاشی جدید از هنرمند تحسین شده، جِنِس کورتِز، را در نمایشگاه سالانه‌ی خود به فروش می‌گذارد. هر دو نقاشی کورتز ادای احترامی به زندگی و آثار هنرمند افسانه‌ای، چارلز ام. راسل است. برای قرن‌ها هنرمندان هوش و مهارت خود را با خلق آثاری در رابطه با هنرمندان پیش از خود به چالش می‌کشیدند. حالا امروز، جنس کورتز خود را به عنوان مهم‌ترین نماینده‌ی این جنبه از تاریخ هنر شناسانده است. وی در کارهای اخیرش، «فراموش نشدنی» و «تجلیل از تاتانکا»، به کنکاش تناقض کلاسیک رئالیسم ادامه داده است؛ یعنی تناقض میان نقاشی به عنوان پنجره‌ای رو به فضایی متصور شده، و یا به عنوان شی‌ای فیزیکی. کورتز در مورد فرآیند کار خلاقه‌اش چنین توضیح می‌دهد: «هر نقاشی با تصویری در ذهن هنرمند شروع می‌شود. گاهی کار نهایی به صورت کامل در ذهن وجود دارد و باقی اوقات این تصویر خیلی شفاف نیست… در هر دو مورد میان آن الهام اولیه و نقاشی نهایی ساعت‌های زیادی از جستجو، هزاران انتخاب و البته لذت بی‌نهایت نقاشی کردن نهفته است. این فرآیندی زنده و پویا است. حتی با تصمیم‌گیری در مورد همه جزییات ترکیب‌بندی[پیش از شروع کار] باز هم نقاشی حیات مختص خود را دارد…» در هر دو کار عرضه شده، کورتز نقش مولف، معمار، خبرنگار تجسمی، مورخ هنر، کیوریتور و صاحب نظر را خود بازی می‌کند تا چشم ما را به چیزی باز کند که در غیر این صورت نادیده گرفته، یا مسلم انگاشته می‌شد. با ارائه‌ی استادانه‌ی کارهای مهم تاریخ هنری در فضا و چیدمانی مدرن، او واقعاً ما را ترغیب می‌کند تا متفاوت بنگریم و از نو کشف کنیم. وی همچنین با ترکیبی از اشارات سرراست و مبهم، مضامین خاصی را پیش رو می‌نهد که با ارجاعاتی به زندگی و زمانه‌ی چارلز راسل و زندگی دوران وسترن، کامل می‌شود. جنس کورتز(۱۹۴۴) در فرانکفورت ایندیانا به دنیا آمده و در مدرسه‌ی هنر هرون و سپس Art Students League نیویورک تحصیل نموده است. کارهای وی در مجموعه‌های خصوصی و عمومی متعددی در امریکا نگهداری می‌شود.
www.artdaily.com
