نیویورک، آمریکا: آهی خاموش، لحظه ی لمسی ظریف،قوز کردن خفیف بدن، و نگاهی زودگذر؛ سم جینکز در مجسمه هایش چنین لحظات گذرایی را تسخیر میکند
تا توجهات را نسبت به ارزش این رویدادهای روزمره ی ناپایدار، که اغلب نادیده گرفته میشوند، جلب کند.مجسمه های فیگوراتیو او شباهت خارق العاده ای به انسان دارد. با این حال کار او از اجزا و مواد سازنده اش،یعنی سیلیکون، رزین، رنگدانه ها و موی انسان،فراتر میرود.
متن کامل این نوشته را در شماره ۲۹۶ تندیس بخوانید