بهاری دیگر، به استقبال روزهای نو
نامه مدیر سایت آوام در آغاز سال ۹۸
آوام مگ: به قلم جاوید رمضانی
به نام خداوند جان
دوستان و همراهانِ عزیز
چندماهی است که با شما سخن نگفته‌ام. این سکوت دلایل بسیار داشت، که خود می‌دانید گرفتارِ چشمِ تنگِ دنیادوست شده بودیم و، آن‌چنان که شیخ اجل سعدی علیه‌الرحمه فرموده‌اند، «بارِ سالاری بیفتاد از ستور»…و درنتیجه ما را درگیر نمودند؛ که خب، طبیعی بود و جهان ایرانی در حال تغییر است و این تغییر بر بسیار کسان سخت می‌آید.
البته بر سنّتِ شریعت و طریقت، بنده و دوستان سکوت و صبر اختیار کرده‌ایم، چراکه بر اهل معرفت، راه و روش رفتار هیچ‌کس پوشیده نماند و نمانده است این دشمن رفیق؛ زمان به کسی رحم نمی‌کند. گرچه یاوه بسیار شنیدیم و خدنگِ تنگ‌چشمی ما را هدف گرفت، چه باک که قاضیِ زمان هوشیار است و ما صبور. خطر آن است که این مدارِ حرص و آز به خشم و نفرت منتهی گردد و مانعِ فهم و رفتار درست شود. اما سالِ سختی بر همه گذر کرد و هنر و فرهنگ در سراشیب بحران اقتصادی ــ نگویم بحران، که بگویم جنگ ــ لحظه‌ای امان نداشت؛ و همه‌ی این‌ها ناشی از همین فشار و مهلکه است.
بهار در راه است و تلاش برای ادامه‌ی راه مشهود است. مشخص است که در این دوران بسیاری از حرکت‌های خوب و سازنده خاموش شدند و ما هم تمام توان خود را به کار بستیم تا فضایی امیدبخش ایجاد کنیم و از ناله و شکایت پرهیز کنیم. این فشارها آزمونی است برای خلاقیت و گسترش فعالیت و صورت‌بندیِ جدید در اَرکانِ متفاوتِ ساختارهای هنر.
گرچه خطرِ اقتصادی‌شدنِ هنر و برهم‌خوردنِ تعادل میان هنرِ معناساز و هنرِ بازارمحور بیشتر ما را تهدید می‌کند. در سال گذشته، با آمارهایی که به‌تدریج در پرونده‌های پژوهشیِ خود ارائه می‌دهیم، این مسئله مشهود است. نمایشگاه‌ها و گالری‌های بسیاری تنها با هدفِ تولیدِ سرمایه‌ی کاذبِ فرهنگی شکل گرفتند و از سویی شاهد بسیاری از نمایشگاه‌ها بودیم که با استانداردهای بهتری ارائه شدند.
رویکرد به داشتنِ زیبایی‌شناسیِ مخصوص‌به‌خود و نظام مدیریتیِ گسترده و حرفه‌ای در گالری‌ها در حال گسترش است و بسیاری از مشاغل و نهادهای هنری در حال شکل‌گیری هستند که جایشان در نظام هنر ایرانی خالی بوده است.
فشار اقتصادی باعث پدیدآمدنِ نمونه‌هایی از بازارهای مشترک همچون آرت‌فِرها و تبادلات وسیع‌تر با جهان هنر گردیده و البته این گسترش دیگر تنها به‌سمتِ غرب یا کشورهای عربی نخواهد بود. صادرات محصولاتِ فرهنگی رفته‌رفته در حال شکل‌گیری است، به‌خصوص به کشورهای خاور دور و هند و چین و روسیه. در عرصه‌ی نمایشِ آثار هنری، وجود هنربانان به‌لحاظِ کمی رو به گسترش است، ولی این گسترش ازنظرِ کیفی به‌کُندی شکل می‌گیرد و در آینده تمایز بین جمع‌آوریِ اثر برای نمایش و فروش یا کسب وجاهت با پژوهش و تولید معنا در عرصه‌ی کیورِیتینگ و هنربانی مورد توجه خواهد بود.
مشخص است که مدل‌های ترجمه‌شده‌ی ساختارهای هنر در غرب، گرچه به ظاهر دارای استاندارد است، ولی در مواجهه با تجربه‌ی زیستِ ایرانی می‌تواند در وادیِ نوستالژی و تاریخ‌نگاری با سمت‌وسویی شرق‌شناسانه حرکت کند. آسیب‌شناسی مربوط به آن دسته از نمایش‌هایی است که در حوزه‌ی خود استاندارد خوبی دارند.
این مفهوم است که هنربانان و کیورِیتورها در سطح سوژه به هویت تکیه نکنند و تولید معنا در ارتباط با نیاز جامعه را مهم‌تر از کسب اعتبار از مجامع و نهادهای هنرغربی بدانند.
شکل‌گیری تشکل صنفیِ گالری‌داران هم امیدبخش است درصورتی‌که به همان مسیرهای گذشته‌ی خود بازنگردد و با ایجاد همدلی مسیرهای همکاریِ کلیه‌ی گالری‌دارانِ تهران و شهرستان‌ها هموار شود.
در سال جدید، در صورت امکان تلاش می‌کنیم که سایت آوام‌مگ را در شاکله‌ی بهتری ارائه کنیم و نظام تصویری و محتواییِ آن را متحول گردانیم.
تولید محتوای ما با رویکرد گسترشِ مطالعه برای پژوهشگرانِ هنرمند است. به‌واقع، ما یک رسانه‌ی خبری نیستیم و تنها در تلاشیم تا خواندن و نوشتن را به‌عنوانِ امری واجب نزد هنرمندان گسترش دهیم.
از اهداف دیگرِ ما مبارزه با خوانش تلگرامی و اینستاگرامی است. دریافت اطلاعات خامِ بدون تفکر، خود آفتی است که اضطراب و سطحی‌نگری را گسترش می‌دهد. در زمانی که کاغذ طلای نایاب است و طبیعت در حال اضمحلال، این منطقی‌ترین برخورد با نیاز انسان برای مطالعه به‌عنوانِ یک امر واجبِ زیستی و منطقی برای گسترش کیفیتِ جانِ آدمی است. از اهداف دیگرِ ما در سال جدید تولید آرشیوی از تحولات هنری و سامان‌دادن به این اطلاعات برای استفاده‌ی عموم است، که البته تمام این‌ها وابسته به داشتن امکاناتی مادی است که در پی تولیدِ آن هستیم. آرزوی همراهی با شما را در سال جدید داریم.
نامه های دیگرمدیر سایت را اینجا بخوانید
سال نوتون مبارک