مرگ نام کوچک زندگی است | نمایشگاه آثار شادی اثنی عشری
گالری ژاله
مجله هنرهای تجسمی آوام
شادی اثنی عشری در آبان ١٣۵٣ در تهران متولد شد و از سن ١۵ سالگی فراگیری نقاشی را در نزد استاد مرتضی کاتوزیان آغاز نمود. وی پس از کسب مهارت و در ادامه ی مسیر هنری خود، به جای “بازنمایی” صرف اوبژه ها، سعی در رسیدن به بینشی شخصی از ماهیت پدیده ها و “بازآفرینی” آنها با توجه به درک شخصی خود نمود؛ که حاصل این روند رسیدن به سبکی منحصر به فرد برای نقاش بوده است. لازم به ذکر است که او تا کنون در چندین نمایشگاه گروهی داخلی و خارجی شرکت نموده است.
اینک تازه‌ترین آثار شادی اثنی عشری در نمایشگاهی تحت عنوان “مرگ نام کوچک زندگی است” روز جمعه ۸ آذر ماه در گالری ژاله افتتاح خواهد شد و علاقه‌مندان می‌توانند از ساعت ۱۶ الی ۲۰ جهت بازدید به نشانی: خیابان ایرانشهر- انتهای خیابان نوشهر- گالری ژاله مراجعه فرمایند.
در بیانیه‌ی این نمایشگاه به قلم زهیر ایمانلو آمده است:
مرگ نام کوچک زندگی است
در درون آدمی همواره میان نیروهای متضاد مرگ و زندگی کشمکشی ابدی وجود داشته است. چرا که از نقطه نظر “فروید” غریزه ی مرگ (تاناتوس) بخشی از سرشت انسان است که با غریزه ی زندگی (اروس) در جدالی مداوم است تا از طریق مرگ و ویرانگری مانع از بوجود آمدن تمدن گردد. به بیانی دیگر در ژرفنای هر موجود جان دار نوعی گرایش باز پس رو یا نحوی میل بازگشت به ماده ی بی جان وجود دارد که ناشی از شرایط به وجود آمدن حیات در آن است. این در حالیست که “اروس” با وابسته کردن افراد به یکدیگر و در پی آن تشکیل اجتماع، در پی صیانت از ذات و تأمین بقای حیات بشر از طریق وحدت بخشی به همه اعضا و اجزاء آن است. از این رو تمدن نمایانگر جدال بی پایان میان “اروس” و “تاناتوس” است.
آثار تاریخی تکرار نمی شوند. کاشی ها سربازان کوچک و تنهایی هستند که شور زندگی جاری در تمدن بشری را قرنهاست که به دوش می کشند. در این مجموعه سعی من بر آن بوده است که با بازآفرینی طرح و نقش کاشی های دوره ی صفویه و قاجار از یک سو، و در هم شکستن و تخریب فرم ها از سوی دیگر، جدال میان هستی و نیستی و مرگ و زندگی را، از زاویه دید خویش به نقش درآورم.
برنامه گالری های دیگر را اینجا ببینید.
