خلاصه کتاب شیوه‌های هنرگردانی

بخش نوزدهم | تاریخ توالت و شاه کول پیر

هانس اولریش اوبریست | ترجمه‌ی کتایون یوسفی | انتشارات حرفه‌هنرمند

مجله هنرهای تجسمی آوام: تلخیص نیلوفر تقی‌پور

«موزه، حقیقتی است که با حقایق متعدد دیگر احاطه شده‌ است؛ حقایقی که ارزش اشاعه دارند.»

مارسل برودتائرز

اوبریست در این بخش از کتاب در میان جست‌وجوی بی‌انتها درباره‌ی مرز میان موزه‌ها و زندگی روزمره، ماجرای نمایشگاهی در سال ۱۹۹۴ را شرح می‌دهد؛ در فاضلاب زوریخ، که در جای خود تجربه‌ی جالبی است. موزه‌ی فاضلاب، تاریخ توالت را از قرون وسطی تا امروز روایت می‌کند. آن‌جا سنگ‌های توالتی را می‌بینید که بدون ارجاع به توالت دیواری دوشان، روی پایه‌ی مجسمه به نمایش درآمده‌اند. نمایشگاه اوبریست «کلوآکا ماکسیما»[۱] نام گرفت و نقطه‌ی آغاز نمایشگاه ویدیوئی از فیشلی و وایس بود که شامل تصاویری که به طور زنده از دوربین‌های مراقبت در فاضلاب گرفته می‌شد.

بنا بر کتاب تاریخ مدفوع (۱۹۷۸)، نوشته‌ی دومینیک لاپورت[۲]، درجوامع غربی ضایعات به‌تدریج خانگی و از دید عموم پنهان شد، که اوج آن نهضت بهداشت‌گرایی قرن نوزدهم بود. نظریه‌ی لاپورت بیان می‌کند که تمایز شدید میان اقتصاد (منبع کثافت) و دولت به‌عنوان مظهر پاکی، خصوصی را به طور کامل از عمومی جدا و مرز میان آن را پررنگ‌تر می‌کند. در نقطه‌ی مقابل، هنر خود را میان نقاط گذار و حد واسط جا می‌دهد و درهایی را می‌گشاید تا عمومی به خصوصی و برعکس نفوذ کند.

اوبریست آثار هنرمندان و برگزاری نمایشگاه را شرح می‌دهد و نتیجه‌گیری می‌کند که این‌ها التقاط‌های خلاقانه، نه فقط میان هنر و زندگی، بلکه هنر در موزه‌ای با عملکرد بسیار متفاوت و در عین حال عمیقاً مرتبط بودند.

و اما بخش بعدی را با عنوان «لندن فرامی‌خواند» با تجربه‌ای از ملاقات با گیلبرت و جورج شروع می‌کند و درباره‌ی لذت زندگی می‌نویسد: «عالم رؤیا در هنر شگفت‌انگیز است. در نهایت همین است که هنرمندان همیشه به چیزی فراتر دست می‌یابند. هنر به‌مثابه نوعی سیر و سلوک و سفر زیارتی ساختن از هنر است.» در ادامه اوبریست یکی از نمادین‌ترین آثار گیلبرت و جورج را شرح می‌دهد و گفت‌وگویی حول این موضوع را نقل می‌کند.

تجربه‌ی بعدی اوبریست در لندن آشنایی با هنری کول[۳]، یکی از پیشگامان طراحی نمایشگاه، است. کول خالق «موزه‌ی ویکتوریا و آلبرت» و بسیاری از مؤسسات فرهنگی شاخص لندن است. او شرح حال جالبی از کول در کتاب نوشته که مراجعه به آن خالی از لطف نیست.

از منظر اوبریست، کول طراح نمایشگاه، نویسنده، کارمند دولت و طرفدار اصلاح قوانین طراحی و اختراع بود و در ماهنامه‌ای که خود تأسیس کرده بود، به تمامی این مسائل می‌پرداخت. او در دوران پیشرفت‌های برق‌آسا در طراحی، تکنولوژی و مسائل مربوط به کپی‌رایت بود و نمایشگاه‌ها تنها راه انتشار اطلاعات مربوط به این توسعه‌ها بودند. بینش کول بینشی مدرن و دموکراتیک بود که همه‌ی طبقات اجتماعی در آن، جا داشتند.

کول زمانی در حرفه‌اش درخشید که نهادهای دموکراتیک مدرن و پیشرفت‌های تکنولوژی، نمایشگاه را تبدیل به قالبی بسیار مهم برای مبادله و نمایش کردند و در ادامه سرتاسر محله‌ی کنزینگتون جنوبی را به مقر موزه‌ها، مدارس و انجمن‌ها تبدیل کرد و اولین مدیر موزه‌ی «کنزینگتون» جنوبی شد، که امروز نامش موزه‌ی «ویکتوریا و آلبرت» است. او در تمام تقلاهایش، انرژی و پویایی وصف‌ناپذیری را به نمایش می‌گذارد. نبوغ او در این بود که میان قطب‌های مخالف و موافق آن‌قدر می‌گشت تا با همکاری‌های چشم‌گیر، اهدافش را عملی کند.

کول نقش بی‌رزق و برق کارگزار دولت را با چنان مهارت و تأثیرگذاری‌ای انجام داد که در پایان عمرش تبدیل به یک سرمایه‌ی ملی شده و لقب «شاه کول پیر» گرفته بود.

پی‌نوشت:

[۱]. Cloaca Maxima (https://frieze.com/article/cloaca-maxima)

[۲]. Dominique Laporte

[۳]. Henry Cole

قسمت های قبل از خلاصه کتاب شیوه‌های هنرگردانی را اینجا دنبال کنید:

هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن

Posted: 15 مرداد ۰۳

هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]

۲ comments

مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر

Posted: 27 اسفند ۰۱

مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .

خلاصه کتاب شیوه‌های هنرگردانی | تاریخ توالت و شاه کول پیر

خلاصه کتاب شیوه‌های هنرگردانی

بخش نوزدهم | تاریخ توالت و شاه کول پیر

هانس اولریش اوبریست | ترجمه‌ی کتایون یوسفی | انتشارات حرفه‌هنرمند

مجله هنرهای تجسمی آوام: تلخیص نیلوفر تقی‌پور

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ