خلاقیت و تکنولوژی فراتر از شیوع بیماری
گالریهای نیویورک چگونه در دوران کرونا زنده مانده و رشد کرده‌اند
قسمت سوم
مجله هنرهای تجسمی آوام نویسنده مخاطب: صدف کیانی
به نظر می‌رسید که هیچ‌چیز نمی‌تواند جلوی آسیب‌های وارده به گالری‌ها را بگیرد، چراکه بازار هنر در یک بن‌بست گیر کرده بود. تیم تحقیقاتی Clare McAndrew’s Art Basel / UBS جهت تعیین میزان خسارت وارده به بدنه اقتصاد هنر، گزارشی ویژه در اواسط سال ۲۰۲۰ منتشر کرد که در آن گالریهای سراسر جهان اعلام کرده بودند که درآمد آن‌ها در بهار و تابستان به‌طور متوسط ۳۶ درصد کاهش‌یافته است. کسانی که درآمد سالانه آن‌ها بین ۲۵۰ تا ۵۰۰ هزار دلار بود، با از دست دادن تقریباً نیمی از درآمدشان، بیشترین آسیب را دیدند.
در نیویورک، حتی گاهی وضعیت بدتری وجود داشت. شان کلی[۱] که گالری وی در شمال چلسی در هادسون یارد قرار دارد، گفت: «ما در این برهه زمانی ۶۵ درصد افت درآمد داشتیم.»
همچون مشاغل دیگر، گالری‌ها نیز مجبور به اخراج کارمندان خود شدند. در رأس بازار، پیس، لوی گوروی و گاگوسیان دستمزد کسانی که مشغول به کار مانده بودند را کاهش دادند. همه افراد در گالریهای متوسط مثل بورتولامی و کرپس حقوق کارمندان را در آوریل و مه کاهش دادند. به‌طوری‌که کرپس حقوق‌ها را به صفر رساند تا زمانی که وام و کمک هزینه‌ها را دریافت کرد.
درحالی‌که گالری‌ها دچار بحران شده بودند، برخی از کارکنان در جلسات فوری نرم‌افزار زوم[۲] دست به اقداماتی جدید زدند. پتزل که کارمندان کتاب‌فروشی خود و افرادی را که در نمایشگاه‌ها کار می‌کردند، برای طراحی و تولید محتوا برای فضای مجازی خود جایگزین کرد؛ گفت: هرگز اجازه ندهید بحرانی بلااستفاده بماند.
لازم به ذکر است که فعالیت‌های او در فضای اینترنت نتیجه داد: پتزل گفت: «سود حاصل از فعالیت‌های آنلاین ما تقریباً برابر با سودی بود که در بازل می‌توانستیم انجام دهیم. – نه درآمد بلکه سود – این برای ما تعجب‌آور بود.»
در ماه ژوئن، پتزل مبلغ ۳۰،۰۰۰ دلار برای خرید و تجهیز یک کامیون صرف کرد – یک نیسان مدل NV2500 High Roof 2019 که او نامش را پتزل‌موبیل گذاشت. در دوران شیوع ویروس کرونا پتزل به این فکر افتاد که به‌هرحال مجبور است آثار را به‌تنهایی منتقل کند، چراکه شرکت‌هایی که او معمولاً برای جابجایی آثار هنری با آن‌ها همکاری می‌کرد، دیگر فعالیت نمی‌کردند.
بنابراین او حالا می‌تواند با پتزل‌موبیل کارها را از استودیوهای هنرمندان به گالری خود منتقل کند.
کریستین تیرنی[۳] در همین ایام استراتژی دیجیتالی جدیدی را پیش رو گرفت. درحالی‌که فضای وی در گالری Lower East Side خالی بود او تصمیم به فروش آنلاین گرفت. تیرنی می‌گوید: «ما شروع به ارائه کارهای دوبعدی بسیار بیشتری کردیم که مردم می‌توانند راحت‌تر از فیلم یا مجسمه در فضای مجازی با آن ارتباط برقرار کنند. ما تأکید زیادی بر اثر کم‌هزینه داریم تا فرصت‌های خرید بیشتر فراهم شود».
در همین حال، بورتولامی، از هنرمندان گالریهای دیگر در نقاط مختلف جهان خواست که از خودشان فیلم ضبط کنند و سؤالات خود را از هنرمندان گالری خودش بپرسند. در مقابل هنرمندان گالری خودش هم در قالب ویدیو این پرسش و پاسخ را ادامه دهند. او این کار را با ویدیوی پرسش‌های مری ودرفورد[۴] از آفریقای جنوبی آغاز کرد و ربکا موریس[۵]، نقاش ساکن لس‌آنجلس که نمایش او در فوریه در بورتولامی آغاز می‌شد در ویدیوی دیگر به آن پرسش‌ها پاسخ داد. بورتولامی گفت: «اگر فیلم‌های عجیب‌وغریب در برابر برگزار کردن نمایشگاه باشد، من ترجیح می‌دهم نمایشگاه برپا کنم.» «اما بهتر است این فیلم‌ها را که ممکن است روزی برای برخی از دانشجویان فرضی تاریخ هنر جالب باشد، انجام دهیم.»
با برگزاری فروش آنلاین ۲۹ ژوئن که توسط ساتبیز برگزار شد جانی تازه به بازار هنر بخشیده شد. چراکه «باعث شد خریداران فکر کنند، این بازار هنوز ادامه دارد و واقعی است. بااینکه ما در خانه‌های خود بودیم، اما هنوز هم مانند تجربه‌ی واقعی بود که می‌تواند هیجان زیادی ایجاد کند.»
در فروش اصلی، ساتبیز ۹۰ درصد از آثار مدرن و معاصر ارائه‌شده را – ازجمله فروش ۸۴.۵ میلیون دلاری اثر فرانسیس بیکن – درمجموع ۳۶۳.۲ میلیون دلار به فروش رساند.
در همین زمان، گوردون ونکلاسن[۶]، یکی از شرکای گالری مایکل ورنر[۷]، به ARTnews گفت: «اینجا یک مسئله مطرح است. اینکه من فقط کار آنالوگ را قبول دارم نه دیجیتال» وی در ادامه افزود. «خوشحالم که ساتبیز فروش باورنکردنی خود را داشت؛ اما می‌دانید کار ما واقعاً در مورد صحبت کردن از هنر و با هنرمندان در مقابل اثر هنری است.»
[۱] Sean Kelly
[۲] Zoom
[۳] Cristin Tierney
[۴] Merry Weatherford
[۵] Rebecca Morris
[۶] Gordon Veneklasen
[۷] Michael Werner Gallery
قسمت‌های قبل را اینجا دنبال کنید:
گالریهای نیویورک چگونه در دوران کرونا زنده مانده و رشد کرده‌اند | قسمت اول
گالریهای نیویورک چگونه در دوران کرونا زنده مانده و رشد کرده‌اند | قسمت دوم
