نگاهی به نمایشگاه اخیر قدرت الله عاقلی با عنوان بیگانگی در گالری اعتماد
شاید آنچه انسان از دست داده است ضرباهنگی روان برای نگریستن آرامش و سکونی است که در طبیعت جریان دارد. فراموش نکنیم که روند تولید نظم نمایشگاهی به جهان مجازی ختم شد و آغاز آن زمانی بود که باتیستا آلبرتی هنرمند دوران رنسانس رساله پرسپکتیو را نگاشت و دیگر هنرمندان جهان سه‌بعدی را بر روی صفحات دوبعدی ترسیم کردند. در این مسیر مجسمه کماکان دارای ویژگی جهان سه‌بعدی است و هیبت آن کماکان انسان را به واقعیت زیستی رهنمون می‌کند.
باید پذیرفت که هنر امروز به لحاظ کمی رشد قابل توجه‌ای داشته و قضاوت کیفی آن بماند برای آیندگان؛ اما مجسمه‌سازی در رشد کمی خود هم دچار رکود است. چرا که هزینه و ساخت و تولید آن به مراتب بالاتر و نیازمند حمایت‌هایی است که امروزه متوقف شده و یا در سایه‌ای ازرکود سفارش دهندگان ارگان‌های فرهنگی دچار نقصان گشته از سویی مشکلات معیشتی و اقتصادی هم خریداران هنر را کاهش داده است، با این اوصاف نمایشگاه‌ها برگزار می‌گردد و گالری‌داران سعی در پا برجا نگاه داشتن روند و کسب‌وکار خود دارند.
در هفته گذشته شاهد برپایی نمایشگاهی از آثار جدید قدرت الله عاقلی در گالری اعتماد بودیم. وی که در آستانه میان‌سالی قرار دارد لیست بلند بالایی از نمایشگاه‌های انفرادی و گروهی خود در طی سی سال فعالیت (حدود دویست و بیست نمایش گروهی تنها در خارج از کشور) ارائه داده. عاقلی هنرمندی پر کار و سخت کوش است که در این سال‌ها به خوبی خود را به بازار هنر معرفی و مجموعه‌داران خود را شکل داده است.
در مجموعه اخیر وی ما شاهد پانزده نیم تنه انسانی فلزی به همراه آبکاری و الحاقات شیئی متفاوتی هستیم او کماکان با رویکردی مفهومی سعی در تبیین موقعیت هستی‌شناسانه انسان معاصر است. در بیانیه نمایش هنرمند از رشد فردیت و انهدام کلان روایت‌هایی مانند فضای مدرن و پست مدرن می‌گوید و انهدام فلسفه زیباشناسی حاکم را اعلام می‌کند از این رو وی رشد درون مایه‌های فردی برای ارتباط با مخاطبان را منطق حاکم برروند خلاقانه هنرمندان می‌داند. نمایش عاقلی تحت عنوان بیگانگی شکل گرفته و لحن وی حاکی از بازگشتی ثابت به فضاهای متداول اوست.
اگر استفاده خلاقانه از متریال و ایجاد تنوع در روند تولید را یکی از مهمترین ملاک‌های ارزش‌گذاری کار مجسمه‌سازان دانست، قدرت الله عاقلی فلز را به عنوان ماده اصلی کارخود انتخاب نموده. با توجه به آثار گذشته وی و نمایش انفرادی قبلی او در گالری آرت سنتر باید انتخاب او را محتاطانه نامید چرا که این کارماده بیشتر مورد تایید مخاطبان قرار می‌گیرد.
مضامین مورد بررسی و مطالعات جامعه‌شناسانه عاقلی همگی بیانگر دیدگاه واقعگرا در تیپ‌شناسی امروز ماست، این مضامین همگی رویکردی زبانی و سمبلیک برای ایجاد ارتباط با مخاطب را داراست.
فردی که گوش‌هایش توان شنیدن ندارد و بلندگوهایی به جای آن رشد کرده و یا اشاره ضمنی به رمان ۱۹۸۴ جرج اورول و یا چرخه‌ی ابدی جنگ با چرخ‌وفلک اسلحه در مقابل سوژه این آثار صفاتی را بیان می‌کنند که در جهان امروز وجه رایج گشته انسان‌هایی چند چهره و یا هجوم اطلاعات جهان مجازی همگی محتوای تفکرات و دغدغه هنرمند است که با کوشش فراوان این مفاهیم را در غالب حجم و فرم پدیدار کرده؛ اما این آسیب‌شناسی اجتماعی در شاکله اندام‌هایی والا و در غالب جنسی از هنروزیبایی شکل گرفته که خود مسبب همین فضاهای مذموم گردیده‌اند؛ گویا هنرمند هم خود در دام این بیگانگی اسیر شده. امروز فرصتی در پیش ما قرار گرفته چرا که هنر در تایید شاهکارها سخن نمی گوید بلکه به دنبال بهبود زیست انسان و آشتی مجدد با هستی است. ساخت خوب به همراه تکنیک بالای عاقلی مخاطب را به تحسین وا می‌دارد، همین شاخصه این انتظار را فراهم می‌کند هنرمند با گسترش متریال و دست یازیدن به عرصه‌هایی جدیدتر در لحن و زیبایی‌شناسی خود تجربه وسیع‌تری را ارائه دهد. در هر حال پس از دوران رکود پاندمی و سخت‌تر شدن روند کار و زندگی تولید این آثار خود امری قابل تقدیر است. رمز گشایی از شخصیت‌های ساخته شده توسط هنرمند برای بینندگان این نمایش خالی از لطف نیست.
به همین قلم اینجا بیشتر بخوانید:
مقدمه‌ای بر کتاب رونق | چه کسانی بازار هنر معاصر را شکل دادند؟
