گروه به جای فرد -جامعه به‌جای موزه، برنده جایزه ترنر ۲۰۱۵

جاوید رمضانی، تندیس:  شرایط معاصر هنر گواه است از رویکردی واقعی به نیازهای بشر مورد تهاجم صنایع فرهنگ. نقاشی بار دیگر در جایگاه برتر جاری اقتصاد هنر مورد بی مهری واقع گردید و چرخش اندیشه و سلایق به سوی هنرهای اخلاق مدار با دغدغه اجتماعی بطور واضح روی می نمایاند. جمعی بودن گریز از شیئ وارگی و سالنی شدن هنر همگی از مختصات فضایی است که در پیش رو داریم. جایزه ترنر امسال گشت قابل توجهی نسبت به سنت خود داشت و نقاش تنها و والا را از دستور کار خود حذف نمود.

به نظر می‌رسد، هنگامی که  ۱۸ نفر عضو گروه طراحی و معماری assemble  ، به جای یک ستاره هنرهای تجسمی، در میان حیرت جامعه هنر معاصر دنیا،برای دریافت جایزه ترنر ۲۰۱۵ به روی صحنه آمدند، فصل تازه ای از تاریخ این رویداد هنری آغاز شده باشد. جایزه ترنر  که به خانه هنرمندانی چون دمین هرست و آنیش کاپور رفته بود، برای نخستین بار در طول تاریخ سی و یک ساله خود ، به یک گروه هنری تعلق گرفت.

در سی و یکمین سال برگزاری جایزه ترنر، این جایزه ۲۵٫۰۰۰ پوندی به گروه معماری و دیزاین ساکن لندن Assemble ، رسید که بیش از ده خانه را در محله Toxteth بازسازی کرده اند.
آلیستار هادسن Alistar Hudson، یکی از داوران امسال، کار آنها را «ادامه سنتِ با قدمت هنری که به جامعه خدمت می‌کند» خواند. اما افراد زیادی ازابتدا واجد شرایط بودن آنها برای نامزد جایزه ترنر شدن را زیر سوال می بردند.
موریل گری Muriel gray، مجری و نویسنده، پس از اعلام برنده در کانال ۴ گفت: «من فکر می کنم این انتخاب ماهیت جایزه ترنر را تغییر داد زیرا این هنر معاصر نیست. معماری ای مسئول جامعه و زیباسازانه است اما امسال سال عجیبی است.»
برنده شدن گروه اسمبل اشاره به شکل‌گیری جریانی دارد که اوایل امسال نیز، با برنده شدن جایزه Artes Mundi prize  توسط Theaster Gates با آن رو به رو شدیم.
هر دوی آنها تحت عنوان “هنر” کارمی کنند تا امری خطیر اجتماعی را به انجام برسانند. آنها معنی کلمه هنر را به چالش می کشند تا سرمایه لازم برای کارهای نوسازی خود را به دست بیاورند. همان طور که Gates تلاش در بازسازی شیکاگو دارد،Assemble نیز فعالیت مشابهی در Toxteth  انجام می دهد.

Assemble گروهی هجده نفره است که تمامی اعضای آن در رنج سنی ۲۶ تا ۳۰ سال هستند و همه به استثنای سه نفر آنها، فارغ‌التحصیل رشته معماری هستند.
لوئیس جونزLewis jones، از اعضای گروه برنده شدن این جایزه را در تقابل با شیوه مرسوم جایزه ترنر می داند که تنها به یک هنرمند نابغه اهدا می شود.
به راحتی می توان گفت تا به حال هیچ کس مانند آنها نامزد دریافت جایزه نیز نشده است.کار اعضای گروه Assemble تفاومت زیادی با گاو دوشقه دیمین هرست و خاموش و روشن کردن نور مارتین کرید دارد. این کار، به واسطه هنر، تغییری محسوس در جامعه ایجاد می کند. آنها با همکاری نزدیک خود با ساکنین Toxteth  برای خلق فضاهای داخلی منحصر به فرد و خلاقانه برای خانه های خیابان گرنبای فور Granby four  در محله Toxteth ، داوران و ساکنین شهر لیورپول را تحت تاثیر قرار دادند.
آنها با استفاده از پسماند های مرمر و آجر که از خیابان جمع آوری کرده بودند، برای خانه ها شومینه می ساختند.دستگیره های سرامیکی در را در باربیکیو های خانگی ای حرارت می دادند که با خاک اره های ساختمان نیمه کاره رو به رویی کار می کرد و خانه ها را با کاشی هایی که خود نقاشی کرده بودند، تزیین می کردند.
جونز می گوید:”در همین سالهای اخیر وقتی که از مقابل خانه های این منطقه رد می شدید، با علامتی رو به رو می شدید تحت این عنوان که ‘تمامی اشیا با ارزش از این ملک جمع آوری شده است’.حالا این راهی است تا ما بتوانیم، آن اشیا را سر جای خود برگردانیم.”
آنها حتی قصد دارند که یکی از خانه ها را تبدیل به گلخانه ای با سقف شیشه ای بکنند.
جونز در ادامه می گوید:”Assemble، بعد از بیست، سی سال تلاش بی ثمر دولت و رویکردی از بالا به پایین برای بهسازی منطقه، سر و کله اش پیدا شد.”
یکی از اعضایی گروه به نام جوزف هالیگان Joseph Halligan، در سخنرانی دریافت جایزه گفت «به نظرم می توان به راحتی گفت که این جایزه برای همه ما غافلگیر کننده بود و این شش ماه گذشته تجربه ای سورئال برای همه ما بود.»
اما به ما کمک کرد تا بتوانیم ورکشاپ گرنبای Granby را تاسیس کنیم که امید داریم تا مدتهای طولانی ادامه پیدا کند. «آنها از شهرت این جایزه استفاده کردند و این ورکشاپ را تاسیس کردند تا از راه آن، اشیا بهسازی خانه خود را، به جمع گسترده‌تری آموزش داده و بفروشند. زمانی که این اشیا فروخته می شوند، درآمد آن باز به پروژه بهسازی منطقه Toxteth باز می گردد و صرف آن می‌شود.
Assemble در سال ۲۰۱۰ تاسیس شد. اولین فعالیت آنها، ساختن سینمایی موقت در پمپ بنزینی متروکه در clerkenwell لندن بود. آنها سال بعد با ساختن سینمای موقتی دیگر در زیر پل عبور و مرور ماشین ها جای پای خود را محکم کردند.
آنها در حال حاضر، مشغول  تغییر کاربری دادن فضای حمام و ساختن گالری جدیدی در آن، برای دانشگاه هنر لندن، گلداسمیت Goldsmiths، هستند.
برای اطلاعات بیشتر در مورد جاییزه ترنر امسال و دیگر نامزد های آن اینجا را بخوانید.

مترجم:یاسمن نوذری