جری اولسمن استاد نگاتیوهای چندگانه

بررسی سیر عکاسان فرمالیسم تا پلورالیسم
خلاصه کتاب عکاسی نمایی از مدرنیسم

نوشته: ون درن کوک | ترجمه: غلامحسین فتح الله نوری | انتشارات حرفه هنرمند

سایت تندیس: تلخیص محدثه شادمهر

جری اولسمن Jerry Uelsmann

جری اولسمن Jerry Uelsmann در تلفیق نگاتیوهای چندگانه در ساختن تصاویری با ترکیب‌بندی دقیق بسیار زبان زد است وی با این روش پلی میان ضمیر ناخودآگاه و داده‌های ذهن انسان می‌زند. به گونه‌ای که مخاطب با رویارویی با آثار وی هرچند غیرواقعی آنها را باور می‌کند. اولسمن دنیای آلیس را قابل دسترس می‌کند و همین امر به آثارش جذابیتی خاص می‌بخشد. کارهای اولسمن ذاتی فلسفی داشته و پرسش محورند: «مهم است که با مصالح و فرایند کار خویش گفتگوی مستمر داشته باشیم؛ اینکه به طور مدام پرسش کنیم و به نوبه‌ی خود در معرض سوال قرار گیریم. تا جایی که به من مربوط است متوجه شده‌ام که شناسایی سؤال بیش از یافتن جواب، برانگیزنده است.» یکی از نخستین آثار اولسمن در ۱۹۶۱، به نام «گریز انسان» مراحل سازنده‌ی یک شیوه تجربی و رویکرد نمادین شخصی ای را نشان می‌دهد که در تجسم چند وجهی سبک کارآمد وی به ثمر می‌نشیند. وی استاد بوجود آوردن موقعیت‌های خاص است. مانند تصویر دوتایی دست و اسباب بازی مکانیکی که نتیجه‌ی جست‌وجوی وی در نوردهی چندگانه است. او در یکی از مجموعه‌هایش با عنوان «مخمصه انسان» به این مضامین می‌پردازد. همان طور که در نخستین بیانیه‌اش به سال ۱۹۶۲، «ایده‌های تصادفی در باره‌ی عکاسی» نوشته است: «خیلی درگیر پرداختن به زندگی انسانی شدم که با شرایطی خارج از کنترل خویش دچار محدودیت گشته است. شرایطی که تأثیری فوری و واقعی بر زندگی‌اش دارد. وضعیت اقتصادی، رسوم اجتماعی، میزان تحصیلات و ظاهر فیزیکی از شرایط لازم بود… تلاش می‌ورزم آگاهی تأثیرگذاری از وجود این محدودیت‌ها پدید آورم.» اولسمن در «گریز انسان» به معضل آزادی انسان می‌پردازد. عکسی که دست بزرگی را با حالت تهدیدکننده‌ای در برابر عروسک پلاستیکی کوچک نشان می‌دهد، نیروهای متضاد با آزادی و محدودیت را متذکر می‌شود.انتخاب شکل مکانیکی عروسک در حقیقت ادای احترامی به علاقه‌ی سوررئالیست‌ها نسبت به عروسک است که مانند یک نماد مورد استفاده قرار می‌گیرد. وی این مضمون را با شناخت سورئالیسم برنهارد و نیز رالف هاترزلی آموخته بود. جدای از این، تیپ مثالی از انسان برگزیده بود تا قدرت عکاسی را به منظور اغوای بیننده در تشخیص سوژه‌ای خاص و نه کنکاش در مفهوم آن، دگرگون سازد. اولسمن در سال ۱۹۶۳ فناوری تصویر چندتایی خود را توسعه داد و با این دستاورد عکس‌هایی تولید کرد که مشخصا عمیق‌تر بودند. ماهیت مینیمال و سرراست گریز انسان در مقایسه با تصویر آزادی اما مهار شده‌ی سال ۱۹۶۵ آشکار می‌گردد. چنانکه گریز انسان یکی از چند عنصری است که حاوی تمثیلی رازگونه است، و به دو نکته مهم دلالت می‌ورزد: اینکه اولسمن اغلب از عکس‌های قبلاً کار شده دوباره استفاده می‌کرد، تا آنجا که با کهن الگوهای روان شناسی نوع یونگ مقایسه شده‌اند و از سویی دیگر فلسفه‌ی زیباشناختی او بر ادغام واقعیت و تخیل به منظور خلق واقعیتی نو که بسی بزرگ‌تر از پاره‌های سازندهی خود باشد، متکی بود.

شماره‌های پیشین خلاصه کتاب عکاسی نمایی از مدرنیسم را اینجا بخوانید:

ماگنوس رش کتاب چگونه هنرمند موفقی شویم با توصی های هنرمندان موفق

ناگفته‌هایی از بازیگران اصلی دنیای هنر و هنرمندان موفق

Posted: 17 بهمن ۰۳

هنرمندان موفق چه مسیری را طی می‌کنند؟ ماگنوس رش نویسنده کتاب «چگونه هنرمند موفقی شویم؟» می‌گوید: حیرت می‌کنم از اینکه می‌بینم هنرمندان چقدر اطلاعات کمی از تاریخچه بازار هنر، ساختار قدرت و بازیگران اصلی آن دارند؛ مانند هر بازار دیگری، درک تاریخچه بازار هنر می‌تواند در پیش‌بینی آینده آن به ما کمک کند. همچنین در ادامه می‌دهد: زمانی که فعالیتم را در دنیای هنر شروع کردم، یک حرف، وِرد زبان همه هنرمندان بود: «نمی‌توان خلاقیت را اندازه گرفت. موفق‌شدن یک […]

جری اولسمن استاد نگاتیوهای چندگانه

جری اولسمن استاد نگاتیوهای چندگانه

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ