گوش شیطان کر، بالاخره انجمن‌دار می‌شویم
لیلی گلستان از تشکیل انجمن صنفی گالریدارها پس از سال‌ها می‌گوید:
گفتگوی سایت تندیس: رضا یاسینی با لیلی گلستان مدیر گالری گلستان
روز دوشنبه ۱۵ مردادماه نشستی با حضورِ هادی مظفری؛ مدیرکل جدید دفتر هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و چند تن از مدیران گالری‌های تهران و شهرستان‌ها در موزه هنرهای معاصر تهران برگزار شد. این نشست حولِ “انجمن صنفی نگارخانه‌داران ایران” تشکیل شد و خبر از آن می‌داد که قرار است در آبان‌‌ماه سال جاری این انجمن صنفی برای نخستین بار شکل بگیرد.
در همین زمینه با لیلی گلستان – مدیرگالری گلستان- درباره‌ی کارکرد انجمن صنفی و تأثیری که می‌تواند دررفع مشکلات موجود گالری‌ها داشته باشد، مصاحبه‌ای داشتیم که در ادامه می‌خوانید.
سال‌هاست زمزمه‌هایی برای تشکیل انجمن صنفی گالریدارها می‌شود. از چه زمانی گالریدارها نیاز به وجود انجمن صنفی را حس کردند و در پی تأسیس آن برآمدند و چرا این تلاش‌ها تا به امروز به تأسیس این انجمن ختم نشده است؟
تشکیل انجمن صنفی جزو واجبات کار حرفه‌ای است. از سه چهار سال بعد از شروع گالری‌دار شدن من، به این فکر بودم که ما نیازمند یک انجمن یا یک اتحادیه هستیم. چندین بار اقدام کردیم اما نشد. چرایی این نشدن‌ها گفتن ندارد و بهتر است بگویم که بالاخره گوش شیاطین کر، دارد می‌شود.
عمده مشکلاتی که این روزها گالری‌ها با آن دست و پنجه نرم می‌کنند چیست و درصورت تأسیس انجمن صنفی، اعضای آن باید به چه نکاتی توجه داشته باشند تا انجمن در رفع مشکلات کارآمد باشد؟
مشکل اول و آخر ما دادن مجوزهای بی‌دلیل به افراد بی‌دلیل‌تر است. یعنی دردوره‌ی قبلی معاونت هنری فقط به مکانی که قراربود گالری باشد توجه می‌شد. هرچه بزرگ‌تر و مجلل‌تر گرفتن مجوز سهل‌تر می‌شد. به فردی که قراربود گالری را بگرداند کاری نداشتند و به همین دلیل افراد ناباب بسیاری وارد کار در این حیطه شدند و بدجوری دامن حرفه‌ی گالری داری را لکه دار کردند. حالا شاید بشود پس از دایر شدن انجمن صنفی این لکه‌های ننگ را از دامن گالری داری پاک کرد. و دادن مجوز احاله می‌شود به انجمن که حتماً با مراقبت و وسواس بیشتری مجوز خواهند داد. و بعد رسیدگی به رفتارهای زننده‌ی گالری داران ناباب در ارتباط با هنرمند و مخاطب. وبعد سعی در همگرایی و همدلی بیشتر با گالری دارهای متعهد و هنرشناس و به وجود آوردن تسهیلات و امکانات بهتر برای چرخش بهتراین حرفه.
آیا امکان مقرر شدن تعرفه‌هایی از سوی اعضا برای جلوگیری از برخی شلختگی‌های موجود در بازار هنرهای تجسمی ایران (مثلِ قیمت اثر، جعل اثر، کارشناسی اثر و …) وجود دارد؟
حتما به این موارد هم رسیدگی خواهد شد تا اعتماد از دست رفته‌ی مخاطبین به گالری دارها را دوباره به دست آوریم.
به نظر شما وظایفِ دفتر هنرهای تجسمی با وظایف انجمن صنفی چه ارتباطی با هم پیدا می‌کنند و این رابطه در چه صورتی به پیشبردِ اهداف و بهبود شرایط منجر می‌شود و در چه صورتی عکس آن رخ خواهد داد؟
حتما مرکز هنرهای تجسمی می‌تواند کمک خوبی برای این انجمن باشد. باید انجمن تشکیل شود تا ببینیم از مرکز چه توقعاتی می‌توانیم داشته باشیم. البته این کمک‌ها حتماً بلا عوض خواهد بود یعنی توقع و یا دستور یا اعمال نظر از سوی مرکز در قبال کمک‌هایی که خواهد کرد را نخواهیم پذیرفت.
آیا انجمن صنفی می‌تواند گالری‌های شهرستان‌ها را به صورت جدی فعال کند و روابط آن‌ها را با گالری‌های تهران توسعه دهد؟
من در دو سال گذشته از سوی چند شهرستان بزرگ: رشت، شیراز، اصفهان، مشهد، کرمان و تبریز دعوت شدم برای مورد هنرهای تجسمی یا مسائل مربوط به کتاب‌هایم که البته آخرش با هنرهای تجسمی ختم می‌شد! و دیدم استعدادهای فوق‌العاده‌ای که در شهرستان‌ها هستند و مغفول مانده‌اند و توجهی به آن‌ها نمی‌شود. خب اگر این انجمن پا بگیرد که ما خواستیم از هر یک از این شهرستان‌ها یک یا دو گالری به این انجمن ورود کنند تا شاید بتوانیم در نشست‌هایی تجربه‌هایمان را در اختیارشان بگذاریم تا شاید وضع بهتر شود.
در نمایشگاهِ «صد اثر صد هنرمندِ» امسال که آخر مرداد روز پایانی‌اش بود، یک سوم هنرمندان شرکت کننده از شهرستان‌ها بودند و فروش بسیار خوبی هم داشتند. خب چرا همین کار را در شهر خودشان نکنند؟
بسیاری از گالری‌ها از استاندارهای لازم برای یک گالری بی‌بهره‌اند. آیا تشکیل انجمن می‌تواند کمکی در این راه باشد و مترومعیارهای تازه‌ای را مشخص سازد؟
امکانات مالی ما زیاد نیست تا همه بتوانند از بهترین وسایل استفاده کنند. باید انجمن تشکیل شود و مقداری از راهش را طی کند تا انشاالله همه بتوانند دارای استانداردهای کافی بشوند.
گفتگوهای دیگر در همین زمینه را اینجا دنبال کنید:
- هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
- مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
- انجمن صنفی خطوط مشترک را ترسیم می‌کند/ کمک به مستندسازی آثار هنری
- هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
- مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
- نادر سیحون از کمبود کارشناس و مشاور هنری در گالری‌ها می‌گوید
درود بر خانوم گلستان عزیز
خیلی خوشحال شدم امیدوارم واقعیت پیدا کند و همه چیز خوب پیش برود ❤