پرونده هنر معاصر در ده اثر
ده اثر هنری تاثیرگذار بر هنر معاصر | بخش اول
گزیده‌ای از کتاب «تصویر بزرگ» نوشته‌ی «مَتیو اِزریل»
آوام مگ: ترجمه سارا اوسطی
در کتاب «تصویر بزرگ: هنر معاصر در ۱۰ اثر از ۱۰ هنرمند» نوشته ی «مَتیو ازریل» (کیوریتور آرتسی)، ۱۰ اثر هنری که بر پیشرفت هنر معاصر موثر بوده‌اند، بررسی می‌شوند. در زیر گزیده‌ای از کتاب او را می‌خوانیم:
متاسفانه فهمیدن هنر معاصر بسیار سخت و پیچیده است. برخلاف جنبش‌های گذشته، طیف سبک‌های هنریِ امروز توسط منتقدان، کیوریتورها و مورخان هنری تجزیه و تحلیل نشده و به آسانی دسته‌بندی نمی‌شوند.
کتاب تصویر بزرگ، مروری نزدیک و دست یافتنی بر هنر معاصر از آغاز هزاره اخیر ارائه می‌دهد که ۱۰ اثر از ۱۰ هنرمند از زمینه‌های عکاسی، نقاشی، پرفورمنس، مجسمه‌سازی، چیدمان، ویدئو، فیلم و هنر عمومی انتخاب شده است، آثار به صورت گسترده‌ای- از عکس‌های رنگی قطع بزرگ “آندریاس گورسکی” از راین تا چیدمان”Ai Weiwei”، از چیدمان کوله پشتی‌های کودکان به دنبال زمین لرزه‌ی سیچوان در سال ۲۰۰۸ تا مجسمه‌ی عظیم‌الجثه‌ی “کارا واکر” از جنس شکر در پالایشگاه شکر دومینوی سابق بروکلین را شامل می‌شوند.
هر اثر هنری داستان خودش را دارد، اما همچنان گرایشات بزرگتری را در دنیای هنر معاصر منعکس می‌کند. این ۱۰ اثر به معنای لیست “پر بازدیدترین‌ها” نیست، بلکه یک انتخاب استراتژیک از آثار هنری در تاریخ معاصر است که فرصت بحث کردن روی برخی از اثرگذارترین رویکردها در تاریخ معاصر را در اختیار می‌گذارد. تمرکز دقیق روی این ۱۰ اثر، به معنای میزان اهمیتِ دقت و توجه روی هنر معاصر است و نشان می‌دهد که چگونه نگاه تیزبینانه می‌تواند عمق و قدرت کار هنری را فاش کند.
۱- آندریاس گورسکی: Andreas Gursky
Rhine II, 1999راین II، اثر عکاس آلمانی (گورسکی) تقریبا ۱۲ فوت طول و ۷ فوت ارتفاع دارد. اندازه‌ی عظیم آن می‌تواند غنای ترکیب‌بندی ایجاد کند اما عکس از لحاظ فرمی بسیار ساده است. در حالیکه منظره‌ی اصلی (در آلمان) با وجود خطوط برق، درختان و احشام بسیار شلوغ است، گورسکی همه‌ی این چیزها را از طریق فرآیندهای آنالوگ و دیجیتال حذف کرده.
استفاده‌ی گورسکی از دستکاری‌های دیجیتال باعث گفتگوهای عمومی درمورد اینکه آیا عکاسی امروزه به عنوان یک فرم هنری با نقاشی برابری می‌کند، شده است. آثار او همچنین به مانند یک تغییر پارادایم برای جامعه هنری محسوب می‌شوند که به دیدن عکاسی رنگی در آن مقیاس و با آن جزئیات عادت نداشت. از یک نظر اثر شبیه به نقاشی های قطع بزرگ هنرمندان مفهومیِ رنگ‌گرا، مانند “مارک روتکو” یا “بارنت نیومن” بود.
مرموز و ماندگار. راین II دو جهان را در بر می‌گیرد. این یک تصویر فرمال زیبا از پتانسیل و توانایی انسان در قرن ۲۰ و ۲۱ است. توانایی او برای تغییر شکل جهان به قسمی که خودش آن را آنگونه می‌خواهد، (بهتر و یا بدتر) شگفت‌انگیز است.
۲- اولافور الیاسون OlafurEliasson
The weather project, 2003به محض ورود بازدید‌کنندگان پروژه‌ی آبوهوای “الیاسون” به سالن Tate’s Turbine، از آنها به وسیله‌ی یک گوی عظیم درخشان که در نزدیکی سقف آویزان بود، استقبال شد. مِهی لطیف سالن را فرا گرفت و گوی، درخشش مجذوب کننده‌اش را در سالن پخش کرد. از آنجایی که این اثر توسط هنرمند دانمارکی- ایسلندی به طورموثر ازکل حجم فضا استفاده می‌کرد، به عنوان بزرگترین اثر هنری معاصر داخلی شناخته شد که تاکنون ساخته شده‌است. این چیدمان تبدیل به یک پدیده شد و بیش از دو میلیون نفر درطول اجرای آن، از آن بازدید کردند.
پروژه‌ی آبوهوا متناسب بایک روند گسترده‌تر، در اواخر دهه‌ی ۱۹۹۰ آغازشد، که در آن موزه‌ها شروع به مرتب‌سازی آثارهنری در مقیاس بزرگ در داخل نمایشگاه‌ها کردند. منتقدان این چیدمان‌ها را با پارک‌های سرگرمی مقایسه کردند و نوع اجرا و شکوه شان را به عنوان یک کار بزرگ بیهوده و بی‌معنی دیدند. با این حال، در یک چشم‌انداز مثبت‌تر، چیدمان‌های معاصر جذاب و تجربه کردنی، یک راه عالی برای کشاندن جمعیتی بزرگتر به داخل موزه برای دیدن آثار دیگر بوده و هست.
۳- ریچارد هریسون Rachel Harrison
Huffy Howler, 2004“هافی هولر” از متریال‌های معمول مجسمه‌سازی ساخته نشده است. اکثر اجزاء آن را کیسه‌های دستی، تکه سنگ و کلیپس‌های اتصال‌دهنده که بسیار نزدیک به زباله یا بسیار ارزان هستند، تشکیل می‌دهد. اما راشل هریسون هنرمند نیویورکی توانست این مواد غیرمعمول رابه یک نوع منحصر به فرد از همبستگی تبدیل کند که آثاری درخشان بین انسجام و پوچ بودن است. مجسمه‌های او با نام “مجموعه‌ها” نامگذاری شده‌اند و برخلاف “ترکیب” نمادین دهه‌ی ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ “رابرت راشنبرگ” که ترکیبی از نقاشی و مجسمه بود، هریسون اشیایی را که هرگز به نظر نمی‌رسید قابل ترکیب باشند را با هم ترکیب می‌کند.
کار هریسون و دیگران که در افتتاحیه‌ی نمایشگاه جدید موزه‌ی نیویورک “Unmonumental” درسال ۲۰۰۷ برگزار شد، آثاری را ارائه کرد که نقطه‌ی مقابل یا حتی در جهت عدم پذیرش مجسمه‌سازی بودند که در سالهای قبل حکمرانی می‌کرد: بزرگ، بی‌پروا، نئوپاپ از هنرمندانی مانند جف کونز و تاکاشی موراکامی. این هنرمندان به طور مداوم زمان، انرژی و پول را سرمایه‌گذاری کرده‌اند تا مواد جدید و درخشانی را برای ساخت اشیاء برجسته‌ای که همیشه بزرگتر از فضاهای عمومی ما است، ارائه کنند. با نگاهی به نمایشگاه موزه‌ی جدید، تصور یک کنتراستی بیشتر از این، غیر‌ممکن بود.
این پرونده ادامه دارد…
منبع: Artsy
قسمت های دوم و سوم این پرونده را اینجا ببینید:
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
ده اثر هنری تاثیرگذار بر هنر معاصر | بخش دوم
پرونده هنر معاصر در ده اثر ده اثر هنری تاثیرگذار بر هنر معاصر | بخش دوم گزیده‌ای از کتاب «تصویر بزرگ» نوشته‌ی «مَتیو اِزریل» آوام مگ: ترجمه سارا اوسطی ۴- ویک مونیز Vik Muniz جاردیم گراماچو، یک قطعه زمین ۳۲۱ هکتاری درحاشیه‌ی شمالی ریودوژانیرو، بزرگترین فضای دفع زباله در جهان بود. پیش از اینکه در سال ۲۰۱۲ تعطیل شود. بین سالهای ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۰، جاردیم یک استودیو برای مونیز (هنرمند) متولد برزیل، و ساکن نیویورک و ریو شد. آثار هنری […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
ده اثر هنری تاثیرگذار بر هنر معاصر | بخش سوم و پایانی
پرونده هنر معاصر در ده اثر ده اثر هنری تاثیرگذار بر هنر معاصر | بخش سوم و پایانی گزیده‌ای از کتاب «تصویر بزرگ» نوشته‌ی «مَتیو اِزریل» آوام مگ: ترجمه سارا اوسطی در کتاب «تصویر بزرگ: هنر معاصر در ۱۰ اثر از ۱۰ هنرمند» نوشته ی «مَتیو ازریل» (کیوریتور آرتسی)، ۱۰ اثر هنری که بر پیشرفت هنر معاصر موثر بوده‌اند، بررسی می‌شوند. در دو شماره قبل به بررسی ۶ اثر پرداخته شد و در این قسمت ۴ اثر پایانی را بررسی […]
در همین ارتباط اینجا بیشتر بخوانید.
