جیانگپینگهه، طراحی برای تمام فصول یادداشتی بر آثار هنرمند چینی در خانه هنرمندان ایران مجله هنرهای تجسمی آوام: به قلم مریم...
خانه هنرمندان ایران
آوام·
نمایشگاه گروهی طراحی به مثابه زیستن آثار ۶۶ هنرمند معاصر ایران به انتخاب امیر سقراطی ۱۱ تا ۲۲ خرداد ۱۳۹۷...
آوام·
نشست اقتصاد هنر معاصر با حضور هنرمندان و گالری داران به نقل از هنرآنلاین نخستین جلسه از سلسله نشستهای «اقتصاد...
آوام·
سالن مردودین یا منهای بیینال در خانه هنرمندان | چرا دور هم جمع شدهایم؟ گزارش نمایشگاه «منهای بیینال» در نگارخانهی...
آوام·
با حمایت گالری مژده، گالری ویستا، خانه هنرمندان ایران و موزهی هنرهای معاصر از ۸ تا ۱۷ مارچ
آوام·
بوی بادام در خانه هنرمندان ایران افتتاح شد به مناسبت سی و یکمین سالگرد بمباران شیمیایی سردشت نمایشگاه نقاشی «بوی...
نقدی بر نمایشگاه « جهان غوطه ور» آلدو سلوچی خانه هنرمندان ایران تعلیق در زمان و مکان سایت تندیس به...
آوام·
رقابت بر سر ثبت خط نستعلیق در عرصه جهانی خوشنویسان سایر کشورها درصدد این هستند که خط نستعلیق را به...
آوام·
عکاسی و روایت زندگی انسانها در خانه هنرمندان
سایت تندیس به قلم مریم روشن فکر
این رویکرد نوین بر خلاف گذشته که عکاس را تنها چشمی نظارهگر و فاقد قضاوت و مبری از دخالت میدانست، او را انسانی با ویژگی تاثیرپذیری و اثر گذاری میداند که نه تنها با انتخابهایی خودآگاهانه بر تصویری که تولید میکند اثر میگذارد و با زیر و زبر کردن و ترفندهای تکنیکی قادر است لحن یک تصویر را از منفی به مثبت و بالعکس تغییر دهد، بلکه خوداو، شخصیت او رفتار و حرکاتش به عنوان فرد زنده تعامل کننده، بر سوژه عکاسی تاثیر خواهد گذاشت. از همین رو نیز هست که این دخالت انسانی که پیشتر مذموم بود، اینک جزئی جدایی ناپذیر و غیرقابل انکار از روند عکاسی مستند-اجتماعی است.
بودن و نبودن، نیستی و هستی، مضامین جهانشمولی هستند که به اندازه عمر دراز مدت انسان تاریخ دارند و به همین اندازه نیز در تفسیر و توضیح آن شرح داده شدهاست. اما رابطه این مفاهیم را با عکاسی، بابک برزویه در متنی که بر نمایشگاه « نهست» نوشته است، این گونه شرح داده است: « در هنر عکاسی نیز عکاس به دنبال ثبت واقعیات و در جستجوی حقیقت است و واقعیت جز بودن (و نبودن) و حقیقت جز هستی (و نیستی) نیست. ادامه مطلب در سایت...