نقد هنر

عکاسی و روایت زندگی انسان‌ها در خانه هنرمندان سایت تندیس به قلم مریم روشن فکر این رویکرد نوین بر خلاف گذشته که عکاس را تنها چشمی نظاره‌گر و فاقد قضاوت و مبری از دخالت می‌دانست، او را انسانی با ویژگی تاثیرپذیری و اثر گذاری می‌داند که نه تنها با انتخاب‌هایی خودآگاهانه بر تصویری که تولید می‌کند اثر می‌گذارد و با زیر و زبر کردن و ترفندهای تکنیکی قادر است لحن یک تصویر را از منفی به مثبت و بالعکس تغییر دهد، بلکه خوداو، شخصیت او رفتار و حرکاتش به عنوان فرد زنده تعامل کننده، بر سوژه عکاسی تاثیر خواهد گذاشت. از همین رو نیز هست که این دخالت انسانی که پیش‌تر مذموم بود، اینک جزئی جدایی ناپذیر و غیرقابل انکار از روند عکاسی مستند-اجتماعی است.

سایت تندیس به قلم مریم روشن فکر پس از گذشتن چندی از ورود عکاسی و افزایش فارغ التحصیلان این رشته عکاسخانه‌های متعددی در جای جای کشور دائر شدند و ازین پس آموزش عکاسی به صورت استاد شاگردی و در همین عکاسخانه‌ها صورت می‌گرفت.

سایت تندیس به قلم جاوید رمضانی هنرمندان: پورنگ پیر عطایی، شباهنگ طیاری، فرخ نورونی و یک داستان از هادی فلاح پیشه در سال‌های ابتدایی قرن بیست و یکم، گروه‌های هنری تحت نام استاکیسم شکل گرفتند که بیشتر درگیر مدیای نقاشی بودند. این تفکر، نقاشی را در مقابل هنر مفهومی قرار می‌دهد و علاقه‌ی وافری به نقاشی فیگوراتیو دارد. و همچنین نقاشی رها از قیود آکادمیک و رسمی را مسیری برای خودشناسی و توجه مجدد به نوعی سوبژکتیویته پدیدارشناسانه می‌دانند.