دنیاگردی این شماره مجله تندیس شامل این موارد است :آثار جدید هنرمند اندونزیایی، گِتوت پوجیارتو ,نمایشگاه نقاشی زوج هنری اوکراینی , مجسمههای جاما پِلِنزا در موزهی تمپا , جدیدترین کار بنکسی دربارهی آوارگان سوری .دنیاگردی صفحهای دایمی در مجله تندیس است که به بررسی رویدادها و نمایشگاهّای بین المللی در حیطه تجسمی میپردازد . برای خرید و اشتراک نسخه چاپی و دیجیتال مجله به اینجا مراجعه کنید.
[divider style=”solid” top=”20″ bottom=”20″]آثار جدید هنرمند اندونزیایی، گِتوت پوجیارتو
هنگکنگ، چین: گالری پِرل لام اولین نمایشگاه هنرمند اندونزیایی، گِتوت پوجیارتو (متولد ۱۹۷۰) را با عنوان «کوکزدن قصهها» برگزار میکند. نمایشگاه، ۱۰ کار جدید هنرمند را در معرض دید قرار میدهد. این آثار، عجیب و غریب بودن و تراژدی را بررسی میکنند که با الهام از وقایع و رویدادهای نامعمول زندگی روزمره خلق شدهاند. متاثر از داستانهایی که از دوستان میشنویم، برنامههای تلویزیونی و اخبار، کارهای هنرمند مخاطبان را سرگرم میکند و به واسطهی برانگیختن احساساتی جدید، آنها را غرق لذت مینماید و همچنین آنها را برمیانگیزد تا قصههای روزمره را بهمثابهی واقعیتی نو مجددا تعبیر کنند.
پوجیارتو که در مالنگ، شرق جاوه، به دنیا آمده، از دانشکدهی هنرهای زیبا و دیزاین IKIP در شهر زادگاهش فارغالتحصیل شده است. او در زمینهی نقاشی آموزش دیده است، اما تجربیاتش استفاده از کولاژ، کاغذ، نخ و پارچه را نیز دربرمیگیرد. پوجیارتو اغلب از استعاره برای نقل یک داستان، انتقاد، یا مشاهدهی اوضاع جامعه و مسائل اخلاقی بهره میگیرد. وی قصههایش را به هم میدوزد، و عناصری را از تجربیات روزمره و رویدادهای اطرافش برمیگزیند. این قصهها، که در ذهن هنرمند حفظ شدهاند، همانجا میمانند تا زمانی که قوهی تخیل او را غلغلک دهند. او سپس آنها را برمیدارد، و بهواسطهی زبان بیانی، چشماندازها و تکنیکهایی که عمدتا استفاده میکند، در کارهایش جای میدهد. گاهی داستانهای او معمولی و پیش پا افتادهاند؛ اما بیشتر اوقات عجیب و غیرطبیعی هستند، و اغلب نادیده گرفته میشوند. پوجیارتو اعتقاد دارد باید این داستانها بازگو شوند و مورد تاکید قرار بگیرند.
وقتی که قصهها به هم دوخته و ترکیب میشوند و در یک گروه قرار میگیرند، مخاطبان به شکل احساسی به کار واکنش نشان میدهند. از ۲۰۰۸، هنرمند استفاده از پارچه را در کارش آغاز نموده است. دوختن پارچهها به کارها، روش او برای «کوکزدن» داستانهایش است. پارچهها به هم وصله، بریده، دوخته و پاره میشوند. پس از سکونت در بندونگ در ۲۰۱۱، پوجیارتو به خلق کارهای تاپستری مشغول شده است. آثار وی اغلب بیمنطقبودن رفتارهای انسان را تصویر میکنند. در یکی از کارهای به نمایش درآمده با عنوان «وهمناک»، هنرمند میکوشد تا خرافههای مربوط به فورانهای آتشفشانی در فرهنگ جاوهای را به شکل بصری دربیاورد. این کار در طول فوران کوه کِلود در شرق جاوه خلق شده است؛ جایی که مردم اغلب فورانهای کوه را با اتفاقات سحرآمیز مربوط میدانند. با تعبیر فورانهای آتشفشانی بهعنوان نشانهای از خشمِ نیروهای شر، مردم قربانیهایی را برای پیشگیری از نفرین و آزار آنها پیشکش میکنند. پارچه و نخ مدیوم اصلی این کار هستند، که خطوط طراحی و خطوط محیطی پیکر انسان را تقلید میکنند.
دیگر کار مهم نمایشگاه، «آلودگی هوا و آب» نام دارد، که هنرمند آن را برای بیان احساسش در مورد تباهی محیط زیست خلق کرده است. در این کار پارچه و نخ با فشردگی روی بوم قرار گرفتهاند، و گروهی از اشکال کوهمانند و ریشهمانند خلق میکنند. در نتیجهی فعالیتهای انسانی، نابودی محیط زیست در دهههای اخیر شدت گرفته، در حالی که هنرمند معتقد
است تلاشهای کمی برای اصلاح و بهبود این وضعیت انجام شده است. این موضوع پدیدهای مهم اما نادیده گرفته شده است، که وی از آن الهام میگیرد. پوجیارتو از تکنیکهای خاص کولاژ و پتینهکاری روی پارچه استفاده میکند، که یا روی بوم به کار میرود یا به شکل تاپستری نصب میشود. رشتههای عریان و بافت پارچه برای نگاه دقیق بازدیدکنندگان آشکار شدهاند. پارچههای پاره، در کار او استعارهای برای خطر فعالیتهای انسان در طبیعت هستند.
www.artdaily.org
نمایشگاه نقاشی زوج هنری اوکراینی
نیویورک، امریکا: گالری جاناتان لوین نمایشگاهی با عنوان «گرایش مقدس»، از آثار زوج هنری اوکراینی با عنوان Interesni Kazki برگزار نموده است. Interesni Kazki متشکل از Aleksei Bordusov و Vladimir Manzhos، برای بیش از پانزده سال است که با هم نقاشی میکنند و پیشگام جنبش گرافیتی شرق اروپا، و همچنین پیشتازان نقاشی دیواری در اوکراین و سایر کشورهای منشعب از شوروی هستند. آثار آنها، که بهتدریج از نوشتههای مرسوم گرافیتی به نقاشیهای تمثیلی فیگوراتیو تغییر شکل داده است، از بینندگان دعوت میکند تا در مورد ارزشهای واقعی و جنبهی سحرآمیز جهان بیندیشند. نام این گروه به معنای «قصهی جذاب» است. این آثار که برای تصویرپردازیهای خلاقانهشان ــ متاثر از علم، مذهب، اسطورهشناسی، فرهنگ عامه و تاریخ ــ شناخته میشوند، در کوششی برای نگریستن به ورای حدود آنچه قابل مشاهده است خلق شدهاند و فهم جدیدی از جهان ارائه میدهند. آثار نمایشگاه «گرایش مقدس» شامل نقاشیهای بهشدت پرجزئیات و طراحیهایی است که عناصر فیزیکی و روحانی موجود در جهانی رویایی را ادغام میکنند.
دکتر رافائل شکتر، انسانشناس و کیوریتور، میگوید: « Interesni Kazkiبا الهام از هنرمندانی چون دالی و Moebius و همچنین سنت نقاشی دیواری اوکراین و قصههای محلی، سبکی در نقاشی دیواری معاصر را شکل داده که هستهی مرکزی آن یک زیباییشناسی متعالی و احساسی است؛ یک فرم مردمپسند و ملکوتی از هنر عمومی.» Interesni Kazki اکنون در کیف ساکن هستند و اغلب با نامهای مستعار AEC و Waone فعالیت میکنند. آنها در ۱۹۹۹، زمانی که در قالب گروه Ingenious Kids حروف گرافیتی را نقاشی میکردند، با هم آشنا شدند و در ۲۰۰۵ تحت تاثیر هنر خیابانی جدید، همکاریشان را با عنوان Interesni Kazki آغاز نمودند. آنها نخستین نمایشگاهشان را در ۲۰۱۰ در فرانسه داشتند و از آن پس کارهایشان در ایتالیا، لسانجلس و نیویورک به نمایش درآمده است. نقاشیهای دیواری بزرگ آنها در سراسر جهان، در کشورهایی نظیر مکزیک، کرواسی، پرتغال، اسپانیا، هند و … یافت میشود.
.wwwjonathanlevinegallery.com
جدیدترین کار بنکسی دربارهی آوارگان سوری
لندن، انگلیس: یک نقاشی دیواری از بنکسی با موضوع استفاده از گاز اشکآور توسط پلیس فرانسه علیه مهاجرین، پس از نقشبستن روی ساختمانی مقابل سفارت فرانسه، بهسرعت پوشانده شد. این نقاشی شخصیت کوزت، از رمان کلاسیک بینوایان، اثر نویسندهی فرانسوی، ویکتور هوگو، را مجسم میکند، در حالی که پرچم فرانسه را نگه داشته و اشکهایش بر اثر ابری از گاز اشکآور سرازیر شده است. یک کُد کیوآر نیز در پایین کار وجود دارد که اسکن آن توسط گوشیهای هوشمند، به ویدئویی از حملات پلیس فرانسه به یک اردوگاه مهاجرین در شهر بندری شمالی کاله، مرتبط میشود. شهری که محل زندگی ۴۵۰۰ مهاجر است. این کلیپ هفتدقیقهای روی یوتیوب، استفاده از گاز اشکآور و گلولههای پلاستیکی را در یک حملهی شبانه نشان میدهد. گفته میشود پلیس برای ایجاد یک منطقهی حایل میان اردوگاه و بزرگراه مجبور به استفاده از گاز اشکآور شده است.
هنرمند مشهور خیابانی بریتانیایی، که همچنان ناشناس است، تاکنون سه کار در کاله خلق کرده است؛ از جمله اثری که موسس فقید اپل، استیو جابز، را نشان میدهد که فرزند یک مهاجر سوری در امریکا بود. کار اخیر بنکسی بر روی یک تختهی چوبی روی پنجرهی یک مغازهی در حال نوسازی کشیده شده که در منطقهی لوکس نایت بریج لندن واقع شده است. اوایل روز دوشنبه، کارگرها در ابتدا سعی کردند با دیلم تخته را بردارند در حالی که گروهی از مردم دور کار جمع شده بودند. اما بعد یک تختهی چوبی دیگر روی آن نصب کردند. مسئول نوسازی ساختمان میگوید این کار در واقع نوعی محافظت از نقاشی است که بر اساس گزارش پلیس برای سرقت آن تلاش شده بود. این اولین کار تعاملی بنکسی است که در وبسایت هنرمند نیز اصالت آن تایید شده است.
www.telegraph.co.uk
مجسمههای جاما پِلِنزا در موزهی تمپا
تمپا، امریکا: موزهی هنر تمپا نمایشگاه بزرگی از مجسمههای هنرمند مطرح بینالمللی اسپانیایی، جاما پِلِنزا، برگزار نموده است. این نمایشگاه با عنوان «چشمانداز انسانی»، چیدمانهایی از مجسمه، در فضای داخلی و خارجی، و کارهای روی کاغذ را شامل میشود. جاما پِلِنزا، یکی از پیشروترین مجسمهسازان دنیا است که بیش از ۳۰ پروژه را در سراسر جهان در شهرهایی نظیر شیکاگو، نیویورک، دوبی، لندن، توکیو و… به انجام رسانده است. در طول ۲۵ سال گذشته، هنرمند مجموعه آثاری را در کارگاه خود و حوزهی عمومی تولید کرده است. با ترکیب مواد مرسوم مجسمهسازی (شیشه، فولاد، برنز، آلومینیوم) با مدیومهای نامرسوم (آب، نور، صوت و ویدئو)، و با استفادهی گهگاهی از متن، هنرمند کارهایی مرکب از انرژی و روانشناسی میآفریند.
کارهای پلنزا اشکال متفاوتی به خود میگیرند و برای برانگیختن احساس و دغدغههای روشنفکرانه خلق شدهاند. با قراردادن دوگانگیهای کانسپچوال در کارش (درون/بیرون، جلو/عقب، نور/تاریکی)، هنرمند میکوشد تا با بازدیدکنندگان به شکل بیواسطه ارتباط برقرار کند. اغلب، مشارکت مخاطب، یا رابطهی شی هنری/مخاطب، چیزی است که کار پلنزا را تکمیل میکند.
جاما پلنزا، متولد ۱۹۵۵ در بارسلونا، همچنان در زادگاهش مشغول به زندگی و کار است. وی جوایز متعددی کسب کرده است؛ از جمله جایزهی ملی هنرهای بصری اسپانیا و جایزهی هنرهای بصری ولاسکز. پلنزا سوژهی جدیدترین قسمت «ایدههای درخشان» است؛ مجموعهای ویدئویی محصول بلومبرگ نیوز که به هیجانانگیزترین و تحسینشدهترین هنرمندان دنیای امروز میپردازد. پلنزا سابقهی تدریس در بوزار پاریس و مدرسهی هنر انستیتو شیکاگو را دارد. اثری با عنوان The Crown Fountain که در ۲۰۰۴ در پارک هزارهی شیکاگو رونمایی شد، یکی از بزرگترین پروژههای هنرمند تا به امروز است.
[/one_half_last]