از عکاسی خیابانی نترسید
معرفی کتاب عکاسی خیابانی
سایت تندیس: نرگس رنجبر
نویسنده: گوردون لویس
ترجمه‌ی امیر حکمت حکیمی
نشر آبان
چاپ: نوبت اول ۱۳۹۵
تعدادد صفحه: ۱۴۳
محبوبیت عکاسی خیابانی در ده‌های پیش‌رو افزایش، کاهش و دوباره افزایش یافته است، اما هیچ زمان به کل ناپدید نگشته، نسل جدید دوربین‌های دیجیتال دست کم در میان عکاسان، عکاسی خیابانی را دوباره سر زبان‌ها انداخت. کتاب عکاسی خیابانی تلاش دارد تا در فواصل مختلف کتاب، عده‌ای را که علاقه‌ای به این ژانر عکاسی ندارند به ثبت تصاویر خیابانی ترغیب کند و توضیح می‌دهد در جهان فراخ و بزرگی زندگی می‌کنیم که پر از سوژه و داستان برای عکاسی است و غافل شدن از این منبع بزرگ که به راحتی در دسترس ماست، اشتباه بزرگی است.
گوردون لویس با سابقه‌ی ۴۰ ساله‌ای که در عکاسی خیابانی دارد مخاطب را تشویق می‌کند که بتواند ترس و استرس ناشی از مواجه شدن با سوژه را درون خویش بکشد و با یادگیری اصول اولیه‌ی عکاسی به مانند تکنیک، تنظیمات اولیه‌ی دوربین، شناخت نور، ملاحظات رفتاری، ترکیب بندی، و شناخت رنگ به راحتی بتواند در شهر، خیابان‌ها و مکان‌هایی که پتانسیل آن را دارند که موضوعات جذاب را شکار کنند، عکاسی کند.
توجه به موضوع سرعت در فواصل اولیه‌ی کتاب، تأکید بر آن دارد که عکاس خیابانی باید بداند که زندگی با چه سرعتی در حال گذر است، مردم پیر و سالخورده می‌شوند، مد پیوسته در حال دگرگونی است، سازه‌های شهر قدیمی، کهنه و ناپدید می‌شوند و عکاس در زمان محدودی که در پرسه‌زنی‌ها در اختیار دارد، باید سریعاً به قاب نهایی که مد نظرش است، برسد و عکاسی کند و بی‌توجهی به سرعت، می‌تواند فرصت‌های زیادی را از او سلب کند و در ادامه گوشزد می‌کند که عکاسی خیابانی به طور کامل با مستند نگاری و عکاسی خبری هم‌‌تراز نیست.
یکی از دلایلی که بسیاری از عکاسان تلاش می‌کنند تا در این وادی فعالیت داشته باشند، آن است که یا دست کم چنین به‌نظر می‌رسد، که عکاسی خیابانی بسیار ساده است. این نظر زمانی می‌تواند درست باشد که روش‌های کار با دوربین را به خوبی یادگرفته و به‌کار گیرد و سرعت عمل خود را با رعایت نکاتی مانند: کاهش میزان کندی، بالا بردن سرعت شاتر، فوکوس دقیق، توجه به نور، طرز فکر و توجه به موقعیت مکانی و زمانی، بالا ببرد.
لویس با توجه به تجربه‌ی شخصی خود در عکاسی خیابانی چندین مکان را برای شروع عکاسی معرفی می‌کند، مانند محله‌های پر رفت و آمد، مراکز خرید، مجتمع با دفاتر کوچک و بزرگ، میادین عمومی، مراکز گردشگری، قطار شهری، شهربازی، بازار خیابانی، و کارنوال‌های نمایشی.
در آخر نیز توضیح می‌دهد که عکاس خیابانی باید با موقعیت‌های مورد نظر خود مأنوس شود به طوری که دقیق بداند کجا و در چه زمانی از ماه، روز، ساعت به آن مکان سر بزند و حتی بداند چه بدنه و لنزی به کارش می‌آید و چه زمانی بهترین نور را در اختیار خواهد داشت. دانستن این موارد به عکاس کمک می‌کند که عناصر زیباشناسی را در کار خود توسعه دهد.
یکی از سوءتفاهمات بسیار معمول در مورد عکاسِ عکس‌های خیابانی، آن است که تمامی آنها شبیه هم هستند. اگر با نمونه کارهای بزرگان عکاسی این ژانرآشنا باشید به طور حتم می‌دانید که استقلال و گوناگونی سبک‌ها آشکارا متفاوت است. با در نظر گرفتن و رسیدن به یک سبک شخصی و پایدار می‌توان آثار یک عکاس را از عکاسان دیگر متمایز کرد.
به خاطر داشته باشید که برای داشتن سبکی متمایز، الزامی به اغراق وجود ندارد. عکاسان معاصر، گزینه‌های کمکی بسیاری در دست دارند که داشتن آنها حتی در بیست سال پیش یک رؤیا بوده است. گزینه‌های بسیاری که در حقیقت به کارگیری و گزینش میان آنها به ویژه برای عکاسانی که هنوز در ایجاد روندکاری خود دچار شبهه هستند خود یک چالش است. فایده‌ی داشتن یک سبک کاری یگانه در این است که علاقه‌مندان‌تان فعالیت‌های شما را با خرید کتاب، حضور در نمایشگاه‌های عکس، و البته خرید آثارتان دنبال می‌کنند.
معرفی کتاب‌های دیگر را اینجا ببینید:
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
عکاسی بدون دوربین | معرفی کتاب ذهن عکاس
کتاب ذهن عکاس | عکاسی بدون دوربین پرونده معرفی کتاب های هنرهای تجسمی کتاب ذهن عکاس نوشته :مایکل فریمن ترجمه: علیرضا بهارلو انتشارات کتاب آبان تعداد صفحات ۲۵۵ چاپ اول: ۱۳۹۶ سایت تندیس: سمیه شیخ عطار منشأ ظهور هیچ عکسی، دوربین و یا حتی صحنه‌ی مشاهده شده نیست، بلکه منشأ آن ذهن عکاس است؛ جایی که در آن یک تصویر پیش از آنکه روی فیلم عکاسی نقش ببندد، آنجا ایجاد شده است. کتاب «ذهن عکاس» بعداز «چشم عکاس» در سطح […]
از روایتِ رابطه‌ی پنهانیِ اَوِدون با رضا عکاسباشی تا تاثیر ناصرالدین شاه بر فوکو!؟
