مجسمه «آرنالدو پومودورو»، مجسمه‌ساز ایتالیایی بعد از غبارروبی، رونمایی شد. مجسمه «کره زمین» که نماد زمین محسوب می‌شود و از آبان امسال عملیات ترمیم، غبارروبی و جلادهی آن آغاز شده بود، شامگاه دوشنبه در باغ مجسمه موزه هنرهای معاصر رونمایی شد. در این مراسم مجید ملانوروزی، رییس موزه هنرهای معاصر، مائورو کنچاتوری سفیر و رایزن فرهنگی ایتالیا، مارکو منگوتزو منتقد و نماینده بنیاد پومودور و مزدک فیض‌نیا نماینده بنیاد فیض‌نیا حضور داشتند و به سخنرانی پرداختند. در ابتدای مراسم ملانوروزی با تاکید بر نمادین‌بودن این مراسم گفت: «این پروژه در راستای بین‌المللی‌کردن هنر ایران صورت گرفته و مفتخریم که اثری از آرنالدو پومودورو را در این موزه داریم.»او در مورد چگونگی آغاز این پروژه توضیح داد: «ما با مکاتبه با آقای پومودورو از او خواستیم که نمایشگاهی از آثارش را در موزه هنرهای معاصر تهران برپا کند و موضوع غبارروبی مجسمه «کره زمین» او نیز مطرح شد که در نهایت با مشارکت بنیاد فیض‌نیا این پروژه انجام شد.» او به حضور ایران در دوسالانه ونیز هم اشاره کرد: «بعد از ۴٠سال حضور ایران را در دوسالانه ونیز در فضایی گسترده‌تر از قبل خواهیم داشت و امیدواریم بتوانیم چهره خوبی از هنر ایران را در دوسالانه ونیز که ویترین هنر معاصر جهان است، به نمایش بگذاریم.»در ادامه مائورو کنچاتوری، سفیر ایتالیا در تهران روی سن آمد و با تشکر از همه کسانی که در پروژه «غبار‌روبی‌زمین» شرکت داشته‌اند، گفت: «سخن از پیکره‌ای است که از دید زیبایی‌شناسانه پیکره‌ای بدون زوایا و دارای شکنندگی است. این اثر در گذر زمان در اثر گرد‌و‌غبار تاثیر خودش را از دست داده بود و به‌همین‌دلیل نیاز به مرمت ماهرانه داشت.»
[one_third]مجسمه زمین از سال ١٩٧٧ در مجموعه آثار نفیس موزه هنرهای معاصر تهران قرار گرفته است.[/one_third]
رایزن فرهنگی ایتالیا در مورد پیشینه هنری آرنالدو پومودورو هم سخن گفت: «زمان آغاز حرکت هنری این هنرمند در سال‌های دهه ۶٠میلادی با تفکر عمیق او درباره هنر، انسان و زیبایی‌شناسی همراه بود و اثر «کره زمین» او نیز برآمده از دیدگاه‌های او نسبت به هنر است. آثار این هنرمند از هنر میخی الهام می‌گیرد و توانایی‌هایش را با وام‌گرفتن از دوران رنسانس در ایتالیا به نمایش می‌گذارد.» او به سابقه روابط فرهنگی بین ایران و ایتالیا هم اشاراتی داشت: «حضور این مجسمه در تهران و دقت در نگهداری آن یادآور پیوندهای تاریخی دوکشور است. شبه‌جزیره ایتالیا و فلات ایران گاهواره تمدن‌های بزرگ در دنیا بوده‌اند که گاه در جدال با یکدیگر و گاه در صلح و تعامل به‌سر برده‌اند. منافع جداگانه برای مدت طولانی آنها را از هم دور نگاه داشت، ولی سرآخر فرهنگ، این دو را به‌هم نزدیک کرد.» سفیر ایتالیا در ایران در بخشی از سخنانش از اعتقادش به گفتمان به‌عنوان یکی از عوامل اصلی ارتباط ملل گفت و در مورد تعامل و همکاری‌های مشترک ایران و ایتالیا افزود: یکی از این دستاوردها جاده ابریشم است که قلب خود را در فلات ایران و بندرگاهش را در ایتالیا می‌یافت. امروز نیز این گفتمان عامل موثر در نزدیکی ملت‌هاست. زبان‌ها و فرهنگ‌های ما موجب پیوند ملت‌ها با یکدیگر می‌شود و به‌همین‌دلیل نیز دوزبان‌فارسی و ایتالیایی در پهنه بزرگ یک‌جغرافیا حضور داشته است. او ادامه داد: تعمق درباره این اثر هنری ما را به حفظ‌و‌نگهداری آن وامی‌دارد تا بتوانیم بهتر به پیشواز آینده برویم. شکستگی و بازشدگی آن، ما را در یک نوع تضاد قرار می‌دهد و ما را دعوت می‌کند که به ظاهر هرچیزی توجه نکنیم و به درون آنها بنگریم و به‌این‌ترتیب تمرکز ما را به وضعیت نابهنجاری که اطراف ما شکل گرفته است، معطوف می‌کند. کنچاتوری در ادامه با بیان اینکه این اثر از سال ١٩٧٧ در مجموعه آثار نفیس موزه هنرهای معاصر تهران قرار گرفته، اظهار کرد: این اثر سال‌های متمادی در معرض آلودگی محیطی قرار داشته و همین ما را به مرمت و زدودن این آلودگی‌ها واداشت و برای اجرای این پروژه باید از بنیاد فیض‌نیا، شرکت آگرین، سرمایه‌گذار این پروژه، موزه هنرهای معاصر تهران و بنیاد پومودورو تشکر کنم. او از پروژه‌های آتی هم پرده‌برداری کرد و گفت: «در ماه‌های آتی سه‌پروژه نیز در پیش‌رو داریم که برگزاری نمایشگاه آثار بیژن بصیری و یک‌پزشک ایتالیایی به‌نام بیانکینی که شیفته ایران بود، از جمله آنهاست. نگارگری بیژن بصیری می‌تواند پل پیوندی میان ایران و ایتالیا باشد. بیانکینی هم که از جنگ‌جهانی دوم به بعد در ایران زندگی کرده در آثار و اشعارش ایران را توصیف کرده است.»او از نمایش آثار ایرانی در ایتالیا هم سخن گفت: «هم‌اکنون موزه ماکسی در ایتالیا آثار هنرمندان ایرانی همچون بیژن محصص را نمایش می‌دهد که آثار این نمایشگاه از موزه هنرهای معاصر تهران امانت گرفته شده است.»پس از سخنرانی کنچاتوری، فیلمی از روند غبارروبی مجسمه زمین نشان داده شد و بعد از آن مارکو منگوتزو، نماینده بنیاد پومودورو در سخنانی ضمن اعلام غیبت پومودورو در مراسم به‌خاطر کهولت سن گفت: «فرهنگ در ایران ریشه دارد و این ترمیم، با دید فرهنگی انجام شده است.» او ادامه داد: «هر آفرینش هنری برآمده از یک واقعه است و این کره یک‌سمبل است. وقتی مخاطب به آن نگاه می‌کند این سوال برایش پیش می‌آید که چرا این کره خوردگی دارد و این کره یک‌واقعیت منسجم است که در جلوی نگاه مخاطب قرار دارد. ما مشابه چنین مجسمه‌ای را روبه‌روی وزارت امور خارجه ایتالیا داریم.» او در ادامه از زبان پومودورو گفت: «خودم را جای پومودورو می‌گذارم و می‌گویم که با توجه به اینکه آثار هنری بخشی از وجود هنرمند را هم در خودشان دارند، این اثر مانند فرزندی از فرزندان پومودورو است که حیات و شخصیت درونی خود را دارد و مانند بیماری بود که دیگران به کمکش شتافتند و این بهترین هدیه برای پومودورو است.»آخرین نفری که به سخنرانی پرداخت هم مزدک فیض‌نیا، نماینده بنیاد فیض‌نیا بود: «این مرمت به‌لحاظ تکنیکی اتفاق پیچیده‌ای نبود. اهمیت آن به‌دلیل دیگری است و آن، این است که میراث رسیده را رها نکنیم. باید این نکته را هم مدنظر داشت که همیشه نباید همه مسوولیت‌ها را گردن مسوولان دولتی بیندازیم، می‌توان از بخش خصوصی، NGOها و کمک‌های مردمی برای چنین اهدافی استفاده کرد.»وی افزود: « وقتی این پروژه را شروع کردیم به این فکر می‌کردیم که غبارروبی از این اثر چه تاثیری بر مردمی که از کنار آن می‌گذرند، دارد اما وقتی کار انجام می‌شد، خیلی‌ها از آن استقبال کردند.» فیض‌نیا از پرویز تناولی برای برقراری ارتباط و تعامل با پومودورو وپیشنهاد برای مرمت این اثر قدردانی کرد و همچنین از موزه هنرهای معاصر تهران، گروه سرمایه‌گذاری آگرین، و افرادی که در این حرکت نقش داشتند، تشکر کرد. در پایان مراسم، حاضران به باغ مجسمه موزه هنرهای معاصر تهران رفتند و مجسمه غبارروبی‌شده هنرمند ایتالیایی را رونمایی کردند. رنالدو پومودورو، مجسمه‌ساز و هنرمند ایتالیایی در سال١٩٢۶ در شهر مورچیانو ایتالیا به دنیا آمد. وی درحال‌حاضر در شهر میلان ایتالیا زندگی می‌کند. بعضی از آثارپومودورو را می‌توان در موزه واتیکان، ترینیتی کالج، دوبلین، مقر سازمان ملل در نیویورک، موزه هیرشبورن و باغ مجسمه در واشنگتن‌دی‌سی، مدرسه علوم دینی مسیحیت در ایندیاناپولیس و دانشگاه کالیفرنیا در برکلی یافت. از آثار مهم وی که در ایران وجود دارد، یکی در مقابل موزه هنرهای معاصرتهران، دیگری در کتابخانه اختصاصی کاخ نیاوران و مورد دیگر مقابل پارکینگ پارک ارم تهران قرار دارد.
منبع(+)
