خلاصه کتاب شیوه‌های هنرگردانی

بخش یازدهم | پیشگامان | ویلم سندبرگ و والتر هاپس

هانس اولریش اوبریست | ترجمه‌ی کتایون یوسفی | انتشارات حرفه‌هنرمند

آوام مگ تلخیص: نیلوفر تقی‌پور

نفر بعدی که اوبریست در بخش پیشگامان به آن می‌پردازد ویلم سندبرگ است که در گفتگویی با هرالد زیمان متوجه شد سندبرگ قهرمان اوست و به توصیه زیمان از مطالعۀ او غافل نشد. این نمایشگاه‌گردان هلندی متولد 1897 و تحصیلکرده رشتۀ هنر است و یکی از مبتکران بزرگ عرصۀ موزه‌ها در قرن بیستم محسوب می‌شود.

در طول جنگ جهانی دوم سندبرگ عضو یکی از گروه زیرزمینی نهضت مقاومت بود که در سال 1943 برای ایستادگی در مقابل اشغال نازی‌ها، دفتر اسناد شهرداری آمستردام را آتش زدند، این امر موجب شد تا پایان جنگ دستگیری‌اش برابر با مرگ باشد.

در طول جنگ او بیشتر به طراحی گرافیک پرداخت که حاصل آن مجموعۀ هجده کتاب دست‌ساز با حروف چینی نامتقارن بود که به شکلی شاعرانه بر صفحاتی با لبه پاره نشسته بودند. او از مهارت گرافیکی خود برای جعل برگه‌های هویت اعضای نهضت مقاومت نیز بهره می‌گرفت.

سندبرگ در پایان جنگ مدیریت موزه استدلیک در آمستردام را به عهده گرفت و تا بازنشستگی در این سمت باقی ماند. این موزه هویت سبکی‌اش را مدیون تلاش‌های اوست، زیرا در هر گوشه‌ای از موزه نشانی از خود به جای گذاشته بود؛ او فضای داخلی موزه را بازسازی و مرکز کودکان را به آن اضافه نمود. در طراحی کاتالوگ نمایشگاه‌ها از مهارت خود برای به کارگیری حروف، رنگ‌ها و کاربرد تصویری کلمات برای رسیدن به کیفیتی خاص استفاده می‌کرد.

اوبریست برای توصیف بهتر سندبرگ می‌نویسد: تعاریف سنتی هنر او را راضی نمی‌کرد و همین امر موجب شد فرم‌های صنعتی و گرافیکی را به کلکسیون موزه استدلیک وارد کند. او مانند اغلب مدیران تاثیرگذار موزه‌ها در قرن بیستم، جماعت متنوعی را به بازدید فرامی‌خواند و در این امر موفق بود، چراکه تعداد بازدیدکنندگان موزه در آن زمان دو برابر شد. اما به دلیل بودجه محدود موزه استدلیک سندبرگ به برگزاری نمایشگاه‌های کوچک متمایل بود. از نمایشگاه‌های بزرگ او می‌توان به نمایشگاه «هنر بعد از 1950» در سال 1962 برای نمایشگاه جهانی سیاتل می‌توان اشاره کرد.

اوبریست در لیست پیشگامان و افرادی که آنها را تکه‌هایی از کارنامه کاری خود نام می‌برد بعد از سندبرگ به والتر هاپس می‌رسد که بایس کیوریگر، سر دبیر مجلۀ پارکت به او معرفی می‌کند. هاپس از روزهای آغازین فعالیتش در طراحی نمایشگاه، مشتاق معرفی هنرمندان جدید و ایده‌های تازه به عموم بود. او نمایشگاه «حرکت1» را برای نقاشان اکسپرسیونیست کالیفرنیایی در گالری کوچک «استودیو سیندل» برگزار کرد. هنرمندان آن نمایشگاه چندان دیده نشده بودند و به توصیف خود هاپس «چند دست‌ترین جمع آدم ها را دور هم گرد آورده بود»

هاپس در 1957 مدیر موزه هنر پاسادنا شد و خلاف رویه موزه قدم برداشت، آن هم آشنا کردن ایالات متحده با هنرمندان اروپایی بود. او برگزارکننده اولین نمایشگاه مرور کارنامۀ کورت شویترز در امریکا شد. در سال 1963 اولین نمایشگاه انفرادی مارسل دوشان را در پاسادنا برگزار کرد که اوبریست معتقد است افسانه‌ای‌ترین نمایشگاه او می‌تواند باشد. او در نتیجه همکاری با دوشان به خاطر تاکیدی که بر مفهوم نمایشگاه به عنوان یک کلیت داشت به قاعده‌ای بنیادی دست یافت: در فرآیند سازمان دادن نمایشگاه، آثار نباید سد شوند.

هاپس معتقد بود که هنرگردانی مستلزم تسلط کامل بر کارنامه هنرمند است و این حرفه را با رهبری ارکستر مقایسه می‌کند. او با قراردادن لس‌آنجلس بر نقشه هنر معاصر، مرزهای عالم هنر را تغییر داد و با ترک کالیفرنیا به عقب راندن حد و حدود ادامه داد. در 1975 «سی و شش ساعت» را در موزه هنر موقتی واشنگتن برگزار کرد که شاید غایت یک نمایشگاه دموکراتیک باشد. هاپس از مردم خواست تا آثارشان را با خود بیاورند. او با روابطی که داشت توانست در برنامه رادیویی نمایشگاه را تبلیغ کند. او به تکِ‌تک هنرمندان خوشامد گفت و بیش از چهارصد اثر را در محل نمایش جای داد.

قسمت های قبل از خلاصه کتاب شیوه‌های هنرگردانی را اینجا دنبال کنید:

مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر

Posted: 27 اسفند 1401

مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .

0 comments

خلاصه کتاب شیوه‌های هنرگردانی | پیشگامان | هوگوفون چودی

Posted: 9 فروردین 1398

خلاصه کتاب شیوه‌های هنرگردانی بخش دهم | پیشگامان | هوگوفون چودی هانس اولریش اوبریست | ترجمه‌ی کتایون یوسفی | انتشارات حرفه‌هنرمند آوام مگ تلخیص: نیلوفر تقی‌پور نفر بعدی که اوبریست او را در فهرست افراد تأثیرگذار قرار می‌دهد کسی است که تکه‌هایی از گذشته‌ی کاریِ اوست و از مهره‌های کلیدی در رشد نمایشگاه‌ها بوده‌ است. اوبریست، بعد از کسلر و دورنر که در نوشته‌های پیشین به آن‌ها اشاره شد، در کتابش از کشف هوگوفون چودی‌[1]، هنرگردانِ موزه و مورخ هنر، می‌نویسد و توضیح […]

0 comments

مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر

Posted: 27 اسفند 1401

0 comments

خلاصه کتاب شیوه های هنرگردانی| پیشگامان | الکساندر دورنر

Posted: 14 مرداد 1397

خلاصه کتاب شیوه های هنرگردانی| پیشگامان| الکساندر دورنر بخش نهم نوشته هانس اولریش اوبریست ــ ترجمه کتایون یوسفی ــ انتشارات حرفه هنرمند تلخیص: نیلوفر تقی پور در این بخش اوبریست افرادی را لیست می‌کند که تکه‌هایی از گذشتۀ کاری او هستند و مهره‌هایی کلیدی در رشد نمایشگاه‌ها نیز بوده‌اند. الکساندر دورنر[۱] دورنر در رشته تاریخ و تاریخ هنر تحصیل کرد و از سال های ۱۹۲۵ تا ۱۹۳۷ مدیر موزه هانوور بود، در واقع همان دورانی که به سال‌های آزمایشگاهی طراحی […]

0 comments

مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر

Posted: 27 اسفند 1401

0 comments

Posted: 2 فروردین 1397

خلاصه کتاب شیوه‌های هنرگردانی | هنرگردانی و جهانی شدن هنر بخش اول نوشته هانس اولریش اوبریست| ترجمه کتایون یوسفی | انتشارات حرفه هنرمند تلخیص نیلوفر تقی پور در سال ۹۶ به خلاصه ۴ قسمت از این کتاب پرداخته شد و همچنان ادامه دارد، لینک قسمت های بعد را در پایین این شماره بخوانید. هانس اولریش اوبریست، کیوریتور آثار هنری، اهل سوئیس است و مقدمۀ کتاب هنرگردانی را با توصیفی از سوئیس شروع می‌کند و از نقاط مثبت و منفی آن می‌نویسد که […]

0 comments