معرفی ۱۶ هنربان جوانی که هنر معاصر را متحول خواهند کرد
قسمت سوم: جاسمین واهی
هنربان موزه‌ی برانکس، نیویورک
مجله هنرهای تجسمی آوام به قلم: جاوید رمضانی
ترجمه متون: معصومه شیخی
جاسمین واهی[۱] کیوریتور امریکایی-آسیایی و متولد ۱۹۸۶ است که در حوزه آموزش فعالیت اجتماعی و توانمندسازی زنان پروژه‌هایی را اجرا نموده است. وی متولد واشنگتن دی سی است و کودکی خود را در آنجا گذرانده. آشنایی وی با کیوریتوری در موزه اسمیتسونین آغاز می‌شود. در سال ۲۰۰۴ به دانشگاه نیویورک وارد می‌شود و تا سال ۲۰۰۸ کارشناسی تاریخ هنر و مطالعات جنوب آسیا را می‌خواند. سپس کارشناسی ارشد را در انستیتو فاین آرت دانشگاه نیویورک در گرایشات تاریخ هنر، نقد و حفاظت آثار هنری اخذ می‌کند. در سال ۲۰۰۸ وی با گردآوری کار هنرمندان در حال طلوع فعالیت‌های خود را آغاز کرد، درحالی‌که بازار رقابتی هنر به‌شدت داغ بود. در طی این دوره فعالیت‌های کیوریتوری خود را با تمرکز بر رویکردهای اجتماعی فمینیسم و فردگرایی شکل داد. در سال ۲۰۱۰ با همکاری میناکشی تریکود[۲] بنیاد غیرانتفاعی امپتی اسپیس[۳] را بنا نهاد. در طی ده سال فعالیت بی‌وقفه او موفق شد در سال ۲۰۲۰ کیوریتور موزه برنکس نیویورک[۴] شود و در پست هالی بلاک[۵] قرار گرفت ( هالی بلاک در اکتبر ۲۰۱۷ فوت کرده بود) در ساختار موزه برانکس هالی بلاک معتقد بود طبقات مختلف جامعه را باید با هنر درگیر نمود به‌این‌ترتیب شغلی را تحت عنوان کیوریتور سوشیال جاستیس[۶] (حفاظت کننده عدالت اجتماعی)[۷] ایجاد گردید و جاسمین واهی این پست را به دست آورد.
او تصمیم دارد در سال ۲۰۲۱ در پنجاهمین سالگرد تأسیس موزه پروژه‌های متعددی را در راستای موقعیت شغلی خود شکل دهد. وی به این نکته اشاره‌کرده است که محور نمایشگاه‌های آینده او ریشه در ایده مفاهیم مرئی و نامرئی بودن دارد. او معتقد است که مرئی کردن بسیاری از امور بالقوه می‌تواند فشار سیستم‌ها را در جوامع کاهش دهد.
اگرچه به گفته خودش این ایده‌ای کمال‌گرا و کلیشه‌ای است اما وی واقعاً معتقد است که هنر می‌تواند مجرایی برای تغییر باشد. واهی که درگذشته در امپتی اسپیس فعالیت بلندمدتی را با گروه تئاتری دی ادر تئاتر[۸] در مونترال آغاز نموده بود، در طی دو سال سابقه اجرایی نمایش‌های متعدد چندرسانه‌ای در خارج و داخل گالری‌های نیویورک ایجاد نموده.
در سال ۲۰۱۱ او نمایشگاه «شمشیر در گردنش فرورفت» را در دهلی‌نو و گالری « عرض ۲۸ جغرافیایی» کیوریت نمود. در سال ۲۰۱۵ نیز واهی به‌عنوان دستیار کیوریتور و سپس دستیار مدیر با پروژه‌های گالری گیت وی[۹] همکاری کرد و در ۲۰۱۹ به‌عنوان معاون مدیر در پروژه هنر فمینیسم انتخاب شد.
جاسمین واهی مانند بسیاری از دختران جوان آسیایی-امریکایی با نگاه به موضوعات اگزوتیک و شعار تغییر آغاز می‌کنند و با اخذ مراتب کاری بالاتر درخطر الحاق به همان سیستم‌هایی هستند که در پی تغییر آن‌اند. پروژه‌های متنوع وی همگی از چیزی انگیزه می‌گیرند که او تأثیر سیستمی جامعه نام می‌نهد.
نمای چیدمان «سقط جنین کاری طبیعی است بخش دوم» در موزه‌ی هنرهای معاصر آرسنال، ۲۰۲۰. عکس از کوک اُنال. با مجوز مجمع داون‌تاون فور دموکراسی.پی‌نوشت:
[۱] – Jasmine Wahi
[۲] – Meenakshi Thrikode
[۳] – Project For Empty Space
[۴] -Bronx Museum, New York
[۵] – Holly Block
[۶] – Social Justice
[۷] – Curator of Social Justice
[۸] – The Other Theater
[۹] – Gateway
بخش‌های قبلی این پرونده را اینجا مطالعه کنید:
چه کسی آینده‌ی هنر را متحول خواهد کرد؟ | مقدمه
هنرهای معاصر از نگاه هنربانان جوان | قسمت اول
نقش کیوریتورها و آثار ماندگار در تاریخ | قسمت دوم
مطالب مرتبط:
