یدالله درخشانی به دیار باقی شتافت، روحش قرین نور.
سایت آوام درگذشت یدالله درخشانی نقاش پیشکسوت را به خانواده فرهیخته ایشان، اساتید حبیب، رضا، مجید و لیلی درخشانی، و همچنین جامعه هنری صمیمانه تسلیت عرض می نماید.
مراسم بدرقه و وداع با پیکر یداله درخشانی فردا پنج شنبه ۳۰ شهریور ماه ۱۴۰۲ ساعت ۱۰ در خانه هنرمندان برگزار خواهد شد و یاد خاطرات این هنرمند را گرامی میداریم. شایان ذکر است مراسم بزرگداشت استاد یدالله درخشانی در سال ۱۳۹۷ با مستندی از آثار این هنرمند و نگاهی به زندگی ایشان با همت آتلیه مرمت آوام و گالری دانژه نمایش داده شد.
یدالله درخشانی در سال ۱۳۱۷ در سنگسر سمنان متولد شد و کارشناسی نقاشی را از دانشکده هنرهای زیبا در سال ۱۳۵۰ گرفت. او عضو انجمن نقاشان ایران و مدیر کمیته رفاه این انجمن از ۱۳۸۴، همچنین عضو هیأت مدیره آبی بی کران هنر بود. وی نمایشگاه های نقاشی انفرادی و گروهی در داخل و خارج از ایران برگزار نمود همچنین برگزیده نمایشگاه های بین المللی گل و گیاه تهران برای دو دوره و طراحی و ساخت میادین و فضای سبز در شهرهای شاهرود، سرخه، سنگسر و گرمسار را در کارنمای خود به ثبت رساند.
او اهل سمنان است وسال های کودکی تا آغاز جوانی اش در دل طبیعت گذشت و آثار او ملهم از مناظر و درخت هاست.با کانون پرورش فکری همکاری داشته و شاگردان زیادی را در آنجا تربیت کرده است. دو تن از شاگردانش کانون پرورش فکری برنده مدال‌های جهانی شده‌اند. در خانواده درخشانی قبل از ایشان هم پدربزرگشان نقاشی می‌کرده‌اند. خود نیز در دوران مدرسه بیشتر وقت خود را صرف نقاشی در حیاط مدرسه می‌کرده است. دوران دبستان را در مدرسه‌ای به نام شاهپسند گذراند و چون زیاد نقاشی می‌کرده‌اند معلمان از پدرشان خواسته بودند که دیگر کاغذ به او ندهند. وی بیشتر علاقمند به کار کردن در فضای طبیعت داردند تا سوژه‌های انسانی.
آنچه همه برادران درخشانی و خواهرشان را به سمت هنر سوق داد شاید پدربزرگشان بود که بیشترین سهم را در جهت دادن یداله به نقاشی ایفا کرد و بهترین مشوقش بود.
او شاگرد جعفر پتگر بود و بعدتر در ۱۳۴۳ به عنوان دبیر هنر به استخدام آموزش پرورش درآمد و هنرمندانی همچون مسعود سعدالدین، احمد امین نظر، محمد علی بنی اسدی، جمال الدین اکرامی و حسن جواهری از جمله هنرجویان این سالها در کانون و کلاس نقاشی یداله درخشانی در سمنان بودند.
طبیعت بیجان و منظره موضوعات مورد علاقه او بود. زمانی هم روی نقشه فرش کار میکرد. او با رنگهای امپرسیونیستی اش به واقعیت وفادار باقی ماند.
