یدالله درخشانی به دیار باقی شتافت، روحش قرین نور.
سایت آوام درگذشت یدالله درخشانی نقاش پیشکسوت را به خانواده فرهیخته ایشان، اساتید حبیب، رضا، مجید و لیلی درخشانی، و همچنین جامعه هنری صمیمانه تسلیت عرض می نماید.
مراسم بدرقه و وداع با پیکر یداله درخشانی فردا پنج شنبه 30 شهریور ماه 1402 ساعت 10 در خانه هنرمندان برگزار خواهد شد و یاد خاطرات این هنرمند را گرامی میداریم. شایان ذکر است مراسم بزرگداشت استاد یدالله درخشانی در سال 1397 با مستندی از آثار این هنرمند و نگاهی به زندگی ایشان با همت آتلیه مرمت آوام و گالری دانژه نمایش داده شد.
یدالله درخشانی در سال 1317 در سنگسر سمنان متولد شد و کارشناسی نقاشي را از دانشكده هنرهاي زيبا در سال 1350 گرفت. او عضو انجمن نقاشان ايران و مدير كميتة رفاه اين انجمن از 1384، همچنین عضو هيأت مديرة آبي بی كران هنر بود. وی نمايشگاه هاي نقاشي انفرادي و گروهی در داخل و خارج از ایران برگزار نمود همچنین برگزیده نمايشگاه هاي بين المللي گل و گياه تهران برای دو دوره و طراحي و ساخت ميادين و فضاي سبز در شهرهاي شاهرود، سرخه، سنگسر و گرمسار را در کارنمای خود به ثبت رساند.
او اهل سمنان است وسال های کودکی تا آغاز جوانی اش در دل طبیعت گذشت و آثار او ملهم از مناظر و درخت هاست.با کانون پرورش فکری همکاری داشته و شاگردان زیادی را در آنجا تربیت کرده است. دو تن از شاگردانش کانون پرورش فکری برنده مدال‌های جهانی شده‌اند. در خانواده درخشانی قبل از ایشان هم پدربزرگشان نقاشی می‌کرده‌اند. خود نیز در دوران مدرسه بیشتر وقت خود را صرف نقاشی در حیاط مدرسه می‌کرده است. دوران دبستان را در مدرسه‌ای به نام شاهپسند گذراند و چون زیاد نقاشی می‌کرده‌اند معلمان از پدرشان خواسته بودند که دیگر کاغذ به او ندهند. وی بیشتر علاقمند به کار کردن در فضای طبیعت داردند تا سوژه‌های انسانی.
آنچه همه برادران درخشانی و خواهرشان را به سمت هنر سوق داد شاید پدربزرگشان بود که بیشترین سهم را در جهت دادن یداله به نقاشی ایفا کرد و بهترین مشوقش بود.
او شاگرد جعفر پتگر بود و بعدتر در 1343 به عنوان دبیر هنر به استخدام آموزش پرورش درآمد و هنرمندانی همچون مسعود سعدالدین، احمد امین نظر، محمد علی بنی اسدی، جمال الدین اکرامی و حسن جواهری از جمله هنرجویان این سالها در کانون و کلاس نقاشی یداله درخشانی در سمنان بودند.
طبیعت بیجان و منظره موضوعات مورد علاقه او بود. زمانی هم روی نقشه فرش کار میکرد. او با رنگهای امپرسیونیستی اش به واقعیت وفادار باقی ماند.
