گرنیکا پیکاسو چگونه بر جکسون پولاک تأثیر گذاشت
خلاصه کتاب تاریخ هنر معاصر جهان | اوج و افول مدرنیسم | اکسپرسیونیسم انتزاعی، خوانش نوین از مدرنیسم
علیرضا سمیع آذر | موسسه فرهنگی پژوهشی چاپ و نشر نظر
سایت تندیس تلخیص سارا حسینی
هرچند براساس قسمت پیشین، کارهای پولاک اپتیکال (بصری) نامیده شده و از کارهای دیگر نقاشان همچون پیکاسو، کاندینسکی و یا حتی دکونیگ متمایز گشته است اما جالب است که بدانید منبع الهام خطهای سیال و اشکال موهوم پولاک، تابلوی عظیم گرنیکا اثر جاودانه پیکاسو است. تابلویی که در سال ۱۹۳۹ جهت کمک رسانی به جمهوری خواهان در جنگهای داخلی اسپانیا در گالری والنتاین نیویورک به نمایش درآمد. لی کرازنر در یک مصاحبهی تلویزیونی اظهار میدارد که در مدت یک ماهی که اثر در نیویورک بوده به همراه پولاک هر روز به دیدن اثر میرفتند و وقتی که اثر را به موزه هنر بوستون منتقل کردند آنها نیز به این شهر سفر کردهاند.مقارن با همین زمان، پولاک به دلیل معالجه بیماریاش ناشی از مصرف الکل به گروه درمانی میپردازد و برای پیشبرد درمانش تعدادی از طراحیهایش را نزد روانکاوش میبرد که از این دوره ۳۸ طراحی باقی مانده است؛ که نیمی از آنها تحت تأثیر گرنیکا هستند. چه چیزی در تابلوی عظیم گرنیکا، پولاک را تحت تأثیر قرار داده بود؟ در این اثر مجموعهای از نقشمایهها به کار رفته که بیشتر بازگو کنندهی موضوعات احساسی و جنسی هستند و در این اثر برای طرح سیاسی گرد هم آمدهاند. تکتک طراحیها و نقشمایهها پیش از این بسیار حالتگرا خلق شدهاند، لیکن در این اثر در جهت بازگویی حس شورش نسبت به رویداد بمباران شهرگرنیکای اسپانیا با یکدیگر ترکیب شدهاند، با کاربست زبان کوبیستی که در آن زمان همواره نشانه هنر مدرن بود، و قرار بود تا از یک ساختار کاملاً تکنیکی برای خلق یک تابلوی دیواری با محتوای معترضانهی سیاسی بهره جوید. شاید پولاک تحت تأثیرهمین خصوصیات متضاد قرار گرفته بود و سپس به این ایده نزدیک شد که میتواند طرحهای پراکنده را در تجربهی نقاشانهاش همچون گرنیکا در یک اثر جمع کند؛ که نتیجهاش هنری عمومی و موضوعگرا با مضمون دغدغههای اجتماعی و با زبان تصویری کاملأ شخصی بود. بدین ترتیب بوم عظیمی با تأثیرگذاری مشابه تابلو دیواریهای نقاشان مکزیکی خلق میشود، بدون توسل جستن رئالیسم سوسیالیستی که کهنه و محافظه کارانه شده بود.تابلوهای بزرگ مه ارغوانی و ریتم پاییزی که هر دو در سال۱۹۵۰ به شیوهی نقاشی چکاندنی خلق شدهاند، نمونهی بارز طراحیهای حالتگرای انتزاعی هستند که در یک پهنهی عظیم، یکدست ظاهر شدهاند. این دو تابلو در نمایشگاه انفرادی پولاک در سال۱۹۵۰ به نمایش درآمده و نقش مهمی را در شهرت وی داشتهاند. در همین سال پولاک به عنوان نماینده آمریکا در بینال ونیز شرکت کرد و آثارش را در پاویون این کشور به نمایش گذاشت. این آثار نیت وی را مبنی بر چیزی میان نقاشی سهپایهای و نقاشی دیواری که وی در سال به عنوان راهی به سوی هنر مدرن پیشنهاد کرده بود، تحقق بخشیدند. آثار پولاک حاکی از بازگشت وی به تصویرگری شکلگراست که با انتقادهای تندی روبرو میشود. گرینبرگ اظهار میدارد: کارهای اخیر پولاک نشان دهندهی شمار زیاد کارتهای بازی نکرده اوست. مایکل فراید ده سال بعد نقد تندی مینویسد: «بازگشت به طراحیهای سنتی به بهانهی بصری کردن نقاشی، از جمله نقاشیهای سفید اوایل دههی پولاک احتمالاً نشان دهندهی سقوط او در مقام هنرمندی شاخص است. پرتره و یک رؤیا، سال۱۹۵۳، نمونهای از این دورهی کاری پولاک است.پولاک با اینکه ستاره اصلی مکتب نیویورک بود، آنقدر عمرش طولانی نبود تا به خوبی از اعتباری که به دست آورده بود بهره برد. وی در عرصهی هنر مدرن که از امپرسیونیستها شروع شد، جایگاه والایی داشت و کلمنت گرینبرگ وی را یکی از اصلیترین پدیدههای نقاشی قرن خواند. این چهرهی اسطورهای هنر مدرن در سال۱۹۵۶ در سانحهی رانندگی جان خود را از دست داد. یک سال بعد موزه هنر مدرن نیویورک نمایشگاهی را که قرار بود صرفاً شامل تعدادی از کارهای اخیر پولاک باشد، به نمایشگاه گستردهای از مجموعه آثار وی تبدیل کرد. امروزه در بازار فروش آثار هنری، کارهای پولاک بالاترین قیمت را به خود اختصاص داده است. قیمت آثارش حتی از آثار چهرههایی چون پیکاسو و نامداران امپرسیونیست پیشی گرفته است.
قسمتهای قبل از خلاصه کتاب تاریخ هنر معاصر جهان، اوج و افول مدرنیسم را اینجا بخوانید:
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد میخورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریختهاست یا من از آن فرار کردهام چه چیز میتواند برایم بامعناتر/بیمعناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همهچیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگباختهاست و میدانم به سبب همین رنگعوضکردنش در لحظه است که اینگونه دوستش میدارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همانگونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکهای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
جکسون پولاک نقطه عطف نقاشی مدرنیستی
جکسون پولاک نقطه عطف نقاشی مدرنیستی خلاصه کتاب تاریخ هنر معاصر جهان | اوج و افول مدرنیسم | اکسپرسیونیسم انتزاعی، خوانش نوین از مدرنیسم علیرضا سمیع آذر | موسسه فرهنگی پژوهشی چاپ و نشر نظر سایت تندیس تلخیص سارا حسینی بعد از پولاک خیلی از هنرمندان سعی کردند ترکیبی تصادفی از رنگ و بافت ایجاد کنند ولی هیچ کدام نتوانستند آن وجه تغزلی پولاک را بیافرینند. پولاک در این شیوه ابداعی تحت تآثیر شننگاری سرخ پوستان غرب امریکا بود.خطها با […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد میخورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریختهاست یا من از آن فرار کردهام چه چیز میتواند برایم بامعناتر/بیمعناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همهچیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگباختهاست و میدانم به سبب همین رنگعوضکردنش در لحظه است که اینگونه دوستش میدارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همانگونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکهای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
جکسون پولاک و نقاشی کنشی در خلاصه کتاب تاریخ هنر معاصر جهان
جکسون پولاک و نقاشی کنشی در خلاصه کتاب تاریخ هنر معاصر جهان خلاصه کتاب تاریخ هنر معاصر جهان | اوج و افول مدرنیسم | اکسپرسیونیسم انتزاعی، خوانش نوین از مدرنیسم علیرضا سمیع آذر | موسسه فرهنگی پژوهشی چاپ و نشر نظر سایت تندیس تلخیص سارا حسینی جکسون پولاک، بیتردید یکی از درخشانترین نقاشان جنبش اکسپرسیونیست انتزاعی میباشد. با اینکه وی نسبت به باقی نقاشان اروپاییالاصل این جنبش گمنامتر بود، ولی به سبب جسارت و شیداییاش، در اکپرسیونیست انتزاعی به اوج خود […]