نقدی بر نمایشگاه کمی دورتر در گالری راه ابریشم پارک لاله
منظره در توازنی ناهمگون
سایت تندیس ببه قلم مریم روشن فکر
بدون هیچ‌گونه گزاره‌ای نمایشگاه کمی‌دورتر در گالری راه ابریشم آغوش خود را به روی مخاطبین می‌گشاید. نمایشگاهی از آثار چهار عکاس که مجموعه‌ای از مناظر خود را برای نمایش به این گالری آورده‌اند.
آثاری در قطع‌های متوسط و کوچک و گرفته شده با گستره‌ای از دوربین‌های دیجیتال حرفه‌ای، نیمه حرفه‌ای تا موبایل که در مناسبات بازار هنر در روزهای واپسین سال ۱۳۹۶ توجیه می شوند.
اگر بخواهیم از زاویه مارسل دوشان هنرمند بزرگ قرن اخیر به هنر نگاه کنیم، عکاسی با هنر تفاوت خواهد داشت، زیرا چنانچه بخواهیم هنر را از صنعت و ساخت به سمت انتخاب و ایده متمایل کنیم، پای عکاسی به شدت در گل می‌ماند مگر اینکه بتواند از ابزار خود در جهت شکل دهی به ایده بهره ببرد.
هنرمندان شرکت کننده در این نمایشگاه عبارتند از ابراهیم نوروزی عکاسی که بیشتر آثار خود را درژانر عکاسی خبری آفریده و در این حوزه واجد نام و البته جوایز داخلی و بین‌المللی بسیاری است. در کنار او حامد نظری عکاس مستقل قرار دارد که سابقه همکاری با خبرگزاری‌های مختلف داخلی را دارد و یکی از دغدغه‌های او تغییرات اقلیمی منطقه شمال غرب ایران است که او خود ساکن آن می‌باشد و در این نمایشگاه مجموعه‌ای از سواحل نابود شده دریاچه ارومیه را در کنار سایر مناظر کوهستانی و رها شده به تماشا گذاشته‌است.
شاهین اسفندیاری و مهران نقشبندی نیز دیگر شرکت کنندگان این نمایشگاه هستند، که اتفاقا عکاسی منظره در آثارشان به نسبت دو عکاس دیگر هدفمندتر و دغدغه‌مند تر دیده می‌شود. اسفندیاری در آثار خود مناظری را به تصویر درآورده که دور و نزدیک در آن به چالش کشیده شده‌است. او مناظر خود را از دوردست آغاز می‌کند و در آن بسیار نزدیک می‌رود و این به معنی حرکت فیزیکی دوربین نیست، بلکه اسفندیاری با تامل مناظری را در دوردست انتخاب می‌کند که وقتی در قاب قرار می‌گیرند به شدت نزدیک هستند. در این تصاویر بافت به عنوان عنصر بصری غالب و ناودیس کوه‌ها موضوع اصلی هستند، ناودیس‌هایی که به دو سمت بالا رفته و درمیانه خود آثار کم‌رنگ برف، بوته‌های سبز یا مسیر رودخانه‌ای فصلی را دارند و اگر با همان رویکرد عکاس در دوری و نزدیک با فاصله به آن نگریسته شود موجد ادراک تصویری تن مانند از اندام انسانی است.
اسفندیاری دانش‌آموخته رشته گرافیک است و عکاسی را به عنوان عکاسی هنری دنبال می‌کند، او مناظر مورد نظر خود را با دقت انتخاب و با دقت عکاسی می‌کند. آثاری او را می‌توان آثاری فرکتالی دانست که از جزء به کل در حال تکثیر خود هستند، آثاری که از جزء به کل تکرار می‌شوند و هر جزئ آن دارای خواص کل است و هر کلیتی با دورتر شدن به کلیت بزرگتری تبدیل می‌گردد.
هنرمند دیگر این نمایشگاه مهران نقشبندی است، آثار او نیز مجموعه‌ای هدف‌مند از منظره را پیش چشم قرار می‌دهند که در آن طبیعت موضوع است و قرارگرفتن در معرض مهابت و عمق آن پیامی که از تابلو به دست می‌آید. آثار نقشبندی تاریک و با تکنیک نوردهی طولانی یا لانگ اکسپوژر عکاسی شده‌اند. آثاری در قطع مربع که رنگ‌های درون آن به سختی از میان لایه‌های تیره درون تصویر به دست می‌آیند، بلکه بیشتر به صورت حساسیت‌های بصری عمیق چشم را در درون قاب تاریک به درون می‌کشند. آثار نقشبندی در ستایش طبیعت است؛ او طبیعت را با نگاهی از درون به بیرون تحسین می‌کند و عمق رمزآلوده ان را به عنوان گستره بی‌انتها مورد استفاده قرار می‌دهد. استفاده به جای او از تاریکی و در کنار آن تکنکیک نوردهی طولانی سبب شده آثار به خصوص در تابلوهایی که دریا را نشان می‌دهند، زمان را در طبیعت حل کنند و همان طور که تصویر روشن و آشنای دریا به صورت سایه‌روشن‌های درهم خاکستری در می‌آید، قبل و بعد نیز در آن مرزهای خود را از دست داده و یکدست می‌شود. بنابراین تابلوها به مستطیل‌هایی دارای خط افق و سطوح محو شونده خاکستری تبدیل می‌شوند که آمد و رفت موج‌های دریا در زمان باز بودن پرده شاتر دلیل اصلی آن است.
آثار این نمایشگاه در کنار هم مجموعه‌های متفاوتی از منظره را به تماشا گذاشته‌اند که از زیبایی صرف و فرمال تا رویکردی مفهومی به نور و طبیعت و انسان را در بر می‌گیرند، مجموعه‌هایی که تحت عنوانی شاعرانه و بدون توضیح ارائه شده‌اند، توضیحاتی که می‌توانست برای مخاطب در برقراری ارتباط راهگشا باشد و همچنین به مجموعه یکدستی و همنوایی بدهد، به هر روی در همین نمایشگاه نیز آثاری قابل تامل در باب منظره دیده می‌شوند که در نوع خود واجد تفکر انگیزی و نگاهی عمیق‌تر از زیبایی چشم‌نواز طبیعت هستند.
نقد نمایشگاه‌های قبل به قلم مریم روشن فکر را اینجا بخوانید:
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
من غول یاسمن بازارگان با درک یکپارچگی
نقدی بر آثار یاسمن بازارگان با عنوان« من غول» در گالری سایه درک یکپارچگی سایت تندیس به قلم مریم روشن‌فکر درون‌نگری امری بود که در اواخر قرن نوزدهم از فلسفه به روان‌شناسی وارد شد و در این حوزه مسیری علمی را در پیش گرفت و شکلی جدید یافت و از این زمان به بعد بررسی مسئله روان انسانی آغازگر راهی شد که در آن تعاریف انسان نیز مورد بازنگری قرار گرفت و کاوش ذهن و درون به ابزاری برای سنجش […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
نقدی بر نمایشگاه عکس فروسرخ، حسین بهرامی | بازگشت به شکوه عکاسانه
بازگشت به شکوه عکاسانه نقدی بر نمایشگاه عکس فروسرخ، حسین بهرامی، گالری پلتفرم۳ سایت تندیس به قلم مریم روشن فکر اوج شکوه عکاسی لحظه‌ایست که فن و هنر در هم ادغام می‌شوند و چیزی خلق می‌شود که تجسم رویای چندهزارساله تاریخ هنر برای بازنمایی جهان بیرونی است. حسین بهرامی از جمله آخرین سنگرهای به جا مانده از این شکوهمندی است، او که تا سال‌ها پس از سیطره عکاسی دیجیتال همچنان در حوزه چاپ دستی عکس فعالیت می‌کرد و به حق […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
نمایشگاه عکس کیوان عسگری، آن بالا در تنهایی و سکوت
نگاهی به نمایشگاه عکس کیوان عسگری در گالری فرشته آن بالا در تنهایی و سکوت سایت تندیس به قلم مریم روشن فکر «آن‌چه در انسان بزرگ است این است که او پل است نه غایت[۱]» (نیچه) انسان در طول عمر خود برای زیستنش معناهای متفاوتی را پرداخته است، او در راهی که رفته است همواره با دستاوردهای جدید و تعاریفی نو مواجه بوده، تا جایی که فوکو خود انسان را یک «برساخت» می‌شمارد. این موجود به هر روی باری از دانسته‌ها، […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
امید طاری فرد، خالی سپید دشت در چهره نگاری یوز ایرانی
امید طاری فرد، خالی سپید دشت در چهره نگاری یوز ایرانی نقدی بر نمایشگاه «خالی سپید دشت» عکس های امید طاری فرد در گالری آتبین سایت تندیس: به قلم مریم روشن فکر آسمان بلند دشت‌های وسیع فلات ایران در حال خداحافظی با گونه جانوری خاصی است که به یوز ایرانی شهرت دارد. به نظر می‌رسد ما در مراقبت و نگهداری از این گربه بزرگ موفق نبوده‌ایم و نسلش روز به روز به انقراض نزدیک‌تر می‌شود. گالری آتبین در هفته‌ای که […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
مصطفی سرابی، سیر نقاشی در زمان
مصطفی سرابی، سیر نقاشی در زمان نقدی بر نمایشگاه «بیره و ری، یادآوری»، نگارخانه دلگشا سایت تندیس: به قلم مریم روشن فکر هنر بدوی یا پریمیتیو، به گونه‌ای از هنر اطلاق می‌شود که در آن عناصر و رفتارهای ساختاری هنر اقوام بدوی دیده می‌شود، این نوع هنر در اواخر قرن نوزدهم توسط هنرمندان اروپایی به جامعه هنری معرفی شد، هنرمندانی چون پل گوگن، هنری ماتیس، پابلو پیکاسو، آمادئو مودیلیانی و هنرمندان بسیار دیگری از این دوران به شدت تحت تاثیر […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
نقد نمایشگاه عکس ژیلا مختاری «دیوانه نبودن خود شکلی از دیوانگی»
نگاهی به نمایشگاه عکس دیوانگی منهای یک ثانیه، ژیلا مختاری در گالری شیرین جزء و کل و همه اینها با هم گروه هنربانی آوام: مریم روشن فکر پاسکال می‌گفت « دیوانگی بشر آن‌چنان ضروری است که دیوانه نبودن خود شکل دیگری از دیوانگی است.» فوکو کتاب تاریخ جنون خود را با این جمله آغاز می‌کند. کتابی که چند قرن پس از « در ستایش دیوانگی» اراسموس نگاشته شده بزرگترین منابعی که رابطه انسان و جنون ودیوانگی را زیر سوال برده‌اند […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
نقدی بر نمایشگاه نوستالژیا، رنگ‌های گذشته
نقدی بر نمایشگاه نوستالژیا، رنگ‌های گذشته نگارخانه شماره ۲ نیاوران سایت تندیس: به قلم مریم روشن فکر «آن هنگام که خلقت آغاز شد و ماشین زمان به حرکت درآمد گذشته شکل گرفت و حسرت از دست رفته‌ها معنا پیدا کرد و نوستالژیا آغاز شد.» این جمله آغاز نمایشگاهی است با عنوان نوستالژیا، مفهومی که برگذشته بنا شده و با نقاشی جسمیت یافته است.احمد مقدسی، لیلا توتونچی و مریم قاسمی آثار خود را با تکیه بر المان‌هایی از گذشته بناکرده‌اند، اشیا، […]
