چالش فضا در چیدمان |اولافور الیاسون Olafur Eliasson
هنرمندی که تفکر را به عمل بدل می‌کند
معرفی هنرمندان چیدمان
سایت تندیس ترجمه دینا صنیعی
هنر اولافور الیاسون با ذوق و شوق، حرکت وتجسم و احساساتش بصورت ذاتی هدایت می‌شود. او تلاش می‌کند تا نگرانی‌های هنری مربوط به جامعه را پوشش دهد. هنر برای او یک ابزار حیاتی برای تبدیل تفکر به عمل در جهان است. الیاسون به مدیا محدود نیست و کارهایش شامل مجسمه‌سازی، نقاشی، عکاسی، فیلم و چیدمان‌های مهیج است، همچنین محدود به موزه‌ها و گالری‌ها نمی‌شود. او فعالیت خود را از طریق پروژه‌های معماری، مداخلات در فضاهای شهری، آموزش هنر و تحقیقات بین رشته‌ای، سیاست گذاری و مسائل زیست محیطی و تغییرات آب و هوایی در حوزه عمومی بطور گسترده دنبال می‌کند.
الیاسون در سال ۱۹۶۷متولد و درایسلند و دانمارک بزرگ شد؛ از سال ۱۹۸۹تا ۱۹۹۵در آکادمی سلطنتی هنرهای زیبای دانمارک تحصیل کرد. در سال ۱۹۹۵، به برلین نقل مکان کرد و استودیو اولافور الیاسون را تاسیس کرد که امروزه شامل بیش از صد عضو، از جمله صنعتگران، معماران، آرشیو کننده‌ها، محققان، مدیران، آشپزها، برنامه نویسان، مورخان هنر و تکنسین‌های تخصصی است.
او هنرمند بسیار پرکاری است و از اواسط دهه ۱۹۹۰ نمایشگاه‌های بسیار و پروژه‌های عمده‌ای در سراسر جهان داشته است. در سال ۲۰۰۳ نماینده دانمارک در پنجاهمین دوسالانه ونیز بود که با پروژه‌ای به عنوان غرفه نابینا مطرح شد. بعد در همان سال، پروژه آب و هوا را در توربین هال موزه تیت مدرن لندن با هنربانی سوزان می، چیدمان کرد.
پروژه آب و هوا تسلط خورشید و آسمان را به نمایش می‌گذارد مثل اینکه یک مه رقیق در فضای داخلی توربین هال نفوذ پیدا کرده است؛ بطوری که سقف ناپدید و بازتابی از فضای زیرین است. در انتهای سالن یک نیم کره غول پیکر که از هزاران لامپ ساخته شده٬ نصب شده بطوری که در یک آینه بازتاب شده است؛ که درخشش خیره کننده‌ای ایجاد کرده٬ رنگ‌ها به غیر از سیاه و زرد ناپدید شده؛ بنابراین میدان دید اطراف خورشید را به چشم اندازی تاریخی تبدیل می کند.
اولافور الیاسون، در سال ۲۰۰۷ نمایشگاهی تحت عنوان عجله نکن؛ کمی وقت بگذار٬ (نمایشگاه تحقیقاتی سازماندهی شده توسط موزه هنر مدرن سانفرانسیسکو SFMOMA) برگزار کرد. تا سال ۲۰۱۰ این نمایشگاه به مکان‌های مختلف، از جمله موزه هنر مدرن، نیویورک سفر کرد.
در سال ۲۰۱۰، چیدمان “بیرون از فضای داخلی” در قالب نمایشگاه انفرادی الیاسون در موزه مارتین گروپیوس برلین اجرا شد که شامل مداخلات متعدد در فضای عمومی بود. او در حیاط داخلی موزه، اتاق موقتی که با فیلم‌هایی شبیه به آینه و بازتابنده که با انعکاس اشعه ماوراء بنفش فضایی متنوع و رنگارنگ را ایجاد کرده که چارچوب فلزی و نور روز را از بالا نمایش میداد و پانل‌های فویلی آینه‌ای توسط داربست‌های معلق٬ پشتیبانی می‌شوند. فضای داخل و خارج در حال فروپاشی است و میکروسکوپ جنبه مرکزی نمایشگاه است؛ که دقیقا به رابطه بین موزه و شهر، معماری، فضا و ادراک٬ مربوط می‌شود.
به طور مشابه، در سال ۲۰۱۱، نمایش «بدن شما» با سه انستیتو در سراسر سائو پائولو (SESC Pompeia٬ SESC Belenzinho و Pinacoteca do Estado de São Paul ) به نمایش گذاشته شد.
در سال ۲۰۱۴ یک بخش از موزه هنرهای مدرن لوئیزیانا دانمارک را بطور سرتاسری با سنگ و آب پوشاند، به طوری که یک رودخانه را در منظره سنگی شبیه سازی کرد! بعدا در همان سال این چیدمان را در افتتاحیه نمایش Louis Vuitton، پاریس برگزار کرد. نمایش «ماشین آلات واقعیت»، در سال ۲۰۱۵، موزه مدرن استکهلم نمایشگاه او تبدیل به پر بازدیدکننده ترین نمایش موزه، از آثار هنرمندی در قید حیات شد.
در سال ۲۰۱۶، الیاسون مجموعه‌ای برای کاخ و باغهای ورسای تولید کرد و دو پروژه بزرگ را به نمایش گذاشت: مجموعه «هیچ چیز هیچ چیز نیست» را در موزه لانگ، شانگهای و «پارلمان احتمالات» را در موزه هنر لیوم سامسونگ، سئول برپا کرد.
نورسبز، یک کارگاه هنری، که با همکاری TBA21 ( Thyssen-Bornemisza Art Contemporary) انجام شد، پاسخ به چالش‌های جابجایی غیرقانونی و مهاجرت را ارائه می‌دهد. در ابتدا وین در سال ۲۰۱۶ میزبان این پروژه بود که در سال ۲۰۱۷بخشی از نمایشگاه دوسالانه بین المللی هنر ونیز و در بخشی از نمایش ویوا آرت ویوا، برگزار شد.
الیاسون همچنین پروژه‌های متعددی را در فضاهای عمومی تولید کرده است. پروژه رودخانه سبز در سال‌های ۱۹۹۸تا ۲۰۰۱در شهرهای مختلف اجرا شد. الیاسون، پاویلیون گالری سرپانتین را با همکاری معماری به نام کجتیل تورسن برای باغهای کنسینگتون لندن طراحی کرد.
آبشارهای شهر نیویورک، که توسط صندوق هنر عمومی راه اندازی شد، در امتداد اراضی شهر در سال ۲۰۰۸نصب شد. پانورامای رنگین کمان، یک راهرو رنگی شیشه‌ای دایره‌ای در نزدیکی موزه ارهوس، دانمارک، در سال ۲۰۱۱ افتتاح شد.
بنای Fjordenhus in Vejle در دانمارک٬ اولین ساختمانی است که بطور کامل توسط الیاسون و تیم معماری او در استادیو شخصی خودش طراحی شده و در ژوئن ۲۰۱۸تکمیل شد.
به عنوان استاد دانشگاه هنر برلین، الیاسون رهبری یک برنامه پنج ساله تحقیقاتی را به عهده گرفت و موسسه را در زمینه آموزش هنر به سمت آزمایشات فضایی سوق داد (۲۰۰۹-۲۰۱۴).
در سال ۲۰۱۲ الیاسون به همراه مهندس فردریک اودسون شرکت کسب و کار اجتماعی خورشید کوچک را تاسیس کردند. این پروژه جهانی، انرژی پاک و مقرون به صرفه را برای جوامعی که به برق دسترسی نداشتند، از طریق فروش لامپ‌های خورشیدی کوچک و شارژرها، فراهم می‌کند. که هدف آن بالا بردن سطح آگاهی عمومی برای استفاده و دسترسی یکسان ازانرژی و نور است.
الیاسون و سباستین بهمان معمار٬ استودیو فضاهای دیگر را دریک دفتر بین المللی هنر و معماری در سال ۲۰۱۴ در برلین تاسیس کردند. یک همکاری مشترک با استودیو اولافور الیاسون، استودیوی فضاهای دیگر٬ بر روی پروژه‌های بین رشته‌ای و تجربی ساختمان تمرکزکرده و در فضاهای عمومی کار می‌کند .
در اوت ۲۰۱۵، پل عابر پیاده Cirkelbroen برای استفاده عمومی بازگشایی شده و زندگی روزمره را برای مسافران و دوچرخه سواران کپنهاگ آسانتر می کند، زیرا در کپنهاگ٬ دو محله کریستین اسبرو و آپلس واگن را به هم متصل می‌کند. این پل از پنج دایره غیرهم اندازه تشکیل شده است که هر کدام تیرک مخصوص خود را دارد و نام پل از این سیستم سازه‌ای نامتعارف گرفته شده است.
قسمت قبل از پرونده چالش فضا در چیدمان را اینجا ببینید:
