نگاهی به کارنامه حراج خانه کریستیز در آستانه حراج بهاره
آوام مگ ترجمه: نرگس بهروزیان
دلال‌های سهام‌های گران‌قیمت و خریداران آنلاین میزان فروش همیشگی در بنیاد کریستیز را افزایش داده‌اند، اما کلیت فروش هنوز به نسبتِ نقطه اوج بازار امریکا پایین است.
بنیاد کریستیز اعلام کرده که ترقی معاملاتِ موفقیت‌آمیز و بازاریابیِ دیجیتال سال ۲۰۱۸ را به بهترین سال این حراجی تا به امروز تبدیل کرده است. بنیاد حراج گزارش داده که فروش کلی ( شامل عایدیِ ۷ میلیارد دلار از فروش‌های خصوصیِ سال گذشته ) به نسبت سال ۲۰۱۷ ، ۶ درصد افزایش پیدا کرده است. اما این عدد کماکان به نسبتِ ارقام نجومی بازار هنری اخیر در سال ۲۰۱۴ (۸.۴ میلیارد دلار) و سال ۲۰۱۵(۷.۴ میلیارد دلار) عقب است.
بنیاد کریستیز اذعان می‌کند که در رابطه با ارزش پوند، درآمد کلی ۵.۳ میلیارد یورو است که امسال بالاترین میزان درآمد سالانه‌ی جهانی است.
صاحب این حراج خصوصی مبلغی برابر با ۶.۳ میلیارد دلار را حاصل کلّ فروش‌های حراجی و مبلغ ۶۵۳.۳ میلیون دلار را در تراکنش های خصوصی در سال ۲۰۱۸ گزارش داده است.
فروش‌های صرفاً آنلاین یکی از زمینه‌های رشد بنیاد کریستیز بوده است که ۸۷ میلیون دلار درآمد داشته که چیزی حدود ۱۶ درصد بیشتر از سال ۲۰۱۷ را به دست آورده است.
هم‌چنین در گزارش بنیاد حراج آمده که فروش آنلاین کارآمدترین روش برای جذب خریداران جدید فراهم کرده است. دو روش دیگر یکی فروش‌های لاکچِری و یکی هنر پس از جنگ و هنر معاصر بوده است.
اما گذشته از این، درآمدِ بنیاد کریستیز از تعدادی معاملات سودآوری که انجام داده، به‌نسبتِ بازاریابی و معاملات دیجیتال، بیشتر بوده است.
سال گذشته بنیاد کریستیز دو مجموعه فروخت: یکی مجموعه‌ای از مرحوم پگی و دیوید راک فلر، که جمعاً مبلغ ۸۳۲.۶ میلیون دلار به‌دست آورد؛ و مجموعه‌ی «سفر جهانگرد شهیر مرحوم» از بارنی اِبسوُرث (Barney Ebsworth ) که دستاوردی ۳۲۳.۱ میلیون دلاری داشت. آن‌ها مجموعاً بیش از ۱۶درصد کلّ فروشِ گزارش‌شده‌ی بنیاد کریستیز را به خود اختصاص داده‌اند.
شایان ذکر است که هر دو مجموعه ضمانت مالی[۱] داشتند؛ در نتیجه، اساساً به موقع پیش‌فروش شدند. شروط معامله اعلام نشده و بنیادهای حراجی سعی در ترغیب معاملات رقابتی برای محافظت از سرمایه‌های شناخته‌شده دارند. بنابراین هنوز مشخص نیست که سود واقعیِ بنیاد کریستیز چه‌مقدار است.
در میان گران‌ترین تک‌اثرهای فروخته‌شده در سال ۲۰۱۸،Chop Suey (1920/ 1929) یکی از آخرین آثار اصلی ادوارد هاپر ( Edward Hopper) است که تا پیش از این در مجموعه‌ی شخصی نگهداری می‌شد و در نهایت به قیمت ۹۱.۹ میلیون دلار به فروش رسید.
ادوارد هاپراثری از مجموعه‌ی Ebsworth زمانی قرار بود به موزه‌ی هنری سیاتل برود، اما در پایان مجموعه‌دار اثر را برای خانواده‌ی خود به جا گذاشت که آن‌ها نیز در نهایت آن را فروختند.
دیگر بخشِ جالب‌توجه سال گذشته، فروش اثر کلاسیکِ «منظره‌ی کنار استخر» از دیوید هاکنی و پرتره‌ی هنرمند («استخر با حضور دو فیگور») است که روز بعد از حراج اثر هاپر، به قیمت ۹۰.۳ میلیون دلار فروخته شد. این قیمت‌گذاری هاکنی را به گران‌قیمت‌ترین هنرمندِ زنده در مزایده تبدیل کرد. تا پیش از این، این عنوان متعلق به جف کونز بود.
دیوید هاکنیگزارشی دیگر که بیرون از مجموعه‌ی هنر مدرن و معاصر به دست آمده، قیمت کمی کمتر از ۳۱ میلیون دلار است که در ماه اکتبر برای نقش‌برجسته‌ی گچی «الهه‌ی بال‌دار» ( ۸۸۳-۸۵۹ پیش از میلاد) پرداخت شده که در دوران باستان برای قصر آشور نصیرپال دوم ساخته شده بود و دومین اثرِ گران‌قیمتِ هنریِ دوران باستان تا به امروز بوده است.
با توجه به این فروش‌های رکوردشکن، مدیر عامل بنیاد کریستیز Guillame Cerutti کمی محتاطانه‌تر عمل کرده و اعلام می‌کند: «نشانه‌های چالش در سیاست‌های کلانِ اقتصادی و محیط زیستی در پایان سال گذشته رو به افزایش گذاشته و بر همین اساس باید انتظارمان را برای ماه‌های آینده کمی متعادل‌تر کنیم. با این وجود، ما، به‌دلیل تداوم تمرکز بر انتخاب مجموعه‌ها و قیمت‌گذاری‌ها، به تداوم پیشرفت در سال ۲۰۱۹ امیدوار خواهیم بود.»
بنیاد کریستیز که خصوصی اداره می‌شود نیاز ندارد که تمام اطلاعات مالی خود را افشا کند؛ بنابراین چیزی بیشتر از حجم درآمد و فروشِ خود را اعلام نمی‌کند تا همه از حساب و سودآوری آن آگاه شوند.
در مقابل، بنیاد ساتبیز به‌صورت عمومی در سهام بورس اوراق بهادار نیویورک معامله می‌شود و گزارش درآمدهای خود را در فصل چهارم و یک سال کامل اعلام می‌کند.
در پایان سال ۲۰۱۸، بنیاد ساتبیز، اطلاعات اولیه‌ی کلّ فروش حراج خود را برابر با ۵.۳ میلیارد دلار و فروش خصوصی خود را ۶۷۵ میلیون دلار طی ۹ ماه نخست سال اعلام کرده است.
بنیاد کریستیز گفته در آسیا، که همیشه برای کسب توسعه و رشد مورد توجه همگانی است، درآمدی بالغ بر ۸۱۵.۴ میلیون دلار به دست آورده که با افزایش ۵ درصدی نسبت به سال ۲۰۱۷ همراه بوده است.
با درنظرگرفتن رشد اقتصادیِ کُندِ چین در سال گذشته، این نتیجه‌ی خوشایندی است. بر اساس ارقام اعلام‌شده در خبرگزاری Artnet Analytics ، در سال ۲۰۱۸ فروش مزایده در چین ۱۶.۲ درصد افزایش داشته است.
اما بنیاد کریستیز به دنبال گسترش مجموعه‌داران نه فقط در چین بلکه در آسیاست.Jennifer Zatorski نماینده‌ی بنیاد کریستیز در آمریکای شمالی و جنوبی در بیانه‌ای به خبرگزاری Artnet گفته است: «ما حالا تورها، سخنرانی‌ها و نمایشگاه‌های بین‌المللی و رویدادهای مربوط به مشتریان را برگزار می‌کنیم. در هنگ‌کنگ، سِئول، چین تایپه، سنگاپور، جاکارتا، بانکوک، توکیو و مالزی، و به همان نسبت در شانگهای، پکن، نانجینگ، گوانگجو.»
نقش برجسته آشوریبر اساس ارقام آن‌ها، دلیل این امر بسیار روشن است: مشتریان آسیایی ۲۵ درصد از کلّ فروش جهانی را به خود اختصاص داده‌اند؛ از جمله در نیویورک و لندن. مضاف بر این، بیش از نیمی (۵۷ درصد) از هزینه‌کَرد مشتریان آسیایی خرج تهیه‌ی آثاری شده است که بیرون از مجموعه‌ی فروش هنر آسیایی قرار می‌گیرد. با توجه به همه این موارد، ۲۳ درصد خریداران بنیاد کریستیز آسیایی هستند.
از سوی دیگر، فروش در اروپا و خاورمیانه با ۸ درصد کاهش به ۱/۸ میلیارد دلار رسیده است. چون این دو منطقه با مشکلات سیاسی و اقتصادی دست‌به‌گریبانند.
[۱] فروش این مجموعه با ضمانت مالی خانه حراج انجام می‌شود به این صورت که حراجی خرید همه آثار را با رقم توافقی ضمانت می‌کند و اگر اثر به فروش نرود این هزینه توسط خانه حراج پرداخت می‌گردد.
