تحلیل گفتمان به مثابه روشی در تاریخ‌نگاری هنر
دکتر محمدرضا مریدی مدرس دانشگاه هنر تهران و پژوهشگرجامعه شناسی و اقتصاد هنر در دومین نشست از مجموعه “مطالعات تاریخ هنر ایران” که از سوی “منتقدان هنرهای تجسمی ایران” برنامه ریزی شده، در گفتاری با عنوان ” تحلیل گفتمان به مثابه روشی در تاریخ نگاری هنر” با اشاراتی به نظریه سبک هنری و محدودیت‌های این دیدگاه برای تاریخ نگاری هنر معاصر؛ تحلیل گفتمان به عنوان رویکردی در مطالعه تاریخ هنر مورد تاکید قرار می‌گیرد.
نظریه سبک و اسطوره جریان اصلی در هنر موجب حذف و نادیده گرفتن جریان‌های دیگر در تاریخ شده است؛ اما تحلیل گفتمان به دنبال تاریخ ناپیوسته در برابر تاریخ نگاری پیوسته است و پرسش‌های تازه ای را پیش روی محقق قرار می‌دهد و این مساله روش‌شناسانه را مطرح می‌کند که چگونه می‌توان مفاهیمی که اجازه اندیشیدن به گسست می‌دهند (همچون چرخش و گسل و تغییر و دگرگونی) را تشخیص داد؟ تاریخ هنر ایران را نیز می‌توان بر اساس گسست‌ها و شکاف‌ها و ناپیوستگی‌ها بازخوانی کرد.
همچنین در بخشی دیگر از این نشست، کیوان خلیل نژاد منتقد هنری به گفتگوی انتقادی حول تاریخ نگاری هنر خواهد پرداخت.
این نشست ساعت ۱۸ روز چهارشنبه ۶ بهمن در موسسه مطالعات فرهنگی بهاران به نشانی میدان فاطمی، خیابان جویبار، کوچه نوربخش، شماره ۲۱ برگزار می‌شود.
