رویکردهای آلترناتیو در عکاسی معاصر | جک پرنو

جک پِرنو جزء یکی از پرکارترین افرادی است که از این شیوه برای خلق آثار خود استفاده کرده است و ایده آن هم بر می‌گردد به زمانی که برای شرکت در نمایشگاهی در موزه علوم طبیعی شیکاگو دعوت شد و به عده ای از مردم یک ماسک معمولی ساده دادند و آز آنها خواسته شد به طور هنرمندانه آن را به شیوه‌های شخصی توصیف کنند. او تصمیم می‌گیرد ماسک خود را با ترکیبی از برداشتن حدود ۳۰ امولسیون پولاروید بپوشاند. و از این تجربه بسیار لذت می‌برد و به این نتیجه می‌رسد که از همین تکنیک برای خلق تصاویر منحصر به فردی استفاده کند.

او به جای به کارگیری یک ایده بکر و اصیل ترجیح می‌دهد چیزی را آماده کند و بعد مستقیم آن را روی یک صفحه ۸*۱۰ اینچی فیلم پولاروید ثبت کند. روش کار او کمی شبیه به خاکشویی کاشفان طلا است که در بین آن همه خاک، شن، ماسه و آت‌آشغال‌ها، هر از گاهی فلزی است که منتظر پیدا شدن است، به شکلی مشابه تصاویری که برای برداشت امولسیون به کار می‌رود به همین شکل هم گران‌بها و ارزشمند هستند.

او نه صرفا به جهت جذابیت بصری که این شیوه برایش به همراه دارد از آن بهره می‌برد، بلکه با هدف درک بهتر و در جهت مفهوم اثر از این شیوه استفاده می‌کند. یکی از جذابیت‌های برداشتن امولسیون این است که هر چقدر هم هنرمند نتیجه نهایی را پیش‌بینی کند، راهی وجود ندارد که به دقت قضاوت کرد یک تصویر در نهایت چطور از کار در خواهد آمد. اگر تعدای هنرمند یک تصویر مشابه بگیرند و همین شیوه را به کار ببرند، هیچ کدام نتیجه یکسانی به دست نمی‌آورند و همین عامل می‌تواند اتفاق‌های جالبی را بوجود بیاورد.