داریوش قره‌زاد، گذر از طبیعت سنتی
نقدی بر نمایشگاه «لطفا وارد چمن شوید» در گالری چهارده
سایت تندیس: به قلم جاوید رمضانی
«طبیعت امروز حقیقتی است که با حقایق متعدد انسانی درگیر و احاطه شده است؛ حقایقی که ارزش بازبینی دارند.»
عبارت کیوریتورینگ در فرهنگ هنر غربی امروز نسبت به گذشته در موقعیت‌های بسیار وسیع‌تری به‌کار می‌رود. گسترش این واژه حاصل روند گسترش هنر در جایگاه اقتصادی و اجتماعی دنیای امروز است. ترجمه این واژه به فارسی همچون بسیاری از این دست کلمات دچار چالش است. کلماتی چون هنرگردان و هنربان، بار زیستی این مفهوم در تایخ را به‌طور کامل بر دوش نمی‌کشند و این کلمه گاهاً با همان واژه فرنگی در متون معاصر به‌کار گرفته می‌شود، اما این فقدان کل مفهوم، خود حقیقتی است؛ این حقیقت نشان می‌دهد که ما این پدیده را زندگی نکرده و مورد نیازمان نبوده است که عدم تجربه زیستن ما را در عرصه ارایه آثار و فرهنگ تجسمی نشان می‌دهد.
هنربانی از ریشه لاتین curare به معنای مراقبت کردن گرفته شده است. این مراقبان در رم باستان به خادمان تأسیسات شهری گفته می‌شده است و بعدها در قرن هجدهم مراقبان مجموعه موزه‌ها را هنربانی و یا کیوریتور خطاب می‌کردند.
امروزه هنربانان به دو مقوله نمایشگاه و هنرمند گره خورده‌اند، پس دارای نقش فردی و زیبایی‌شناسی مخصوص به خود می‌باشند. این مسئله مناقشه برانگیز که هنرمندان می‌توانند خود عامل هنربانی و یا تحت نظر هنربان عمل کنند. مقوله‌ای مستقل از اتفاقی است که در حال رخ دادن است.
نحوه نمایش آثار در گالری‌ها و چگونگی حمایت از هنرمند برای ارایه آثارش در بازه زمانی دراز مدت هنربانان را در محدوده ارزش‌های زیبایی‌شناسی قرار می‌دهد. با تحول نحوه نگاه به هنر، وظایف این حلقه تازه پدید آمده در هنر نیز تغییر می‌کند.
امروزه گالری‌داران و منتقدان در کنار هنربانان فعالیت می‌کنند و هنرمندان را در عرصه عمومی و اختصاصی نمایش و ارایه آثارشان یاری می‌رسانند.
این هفته گالری چهارده میزبان هنرمندی است که از نظر نگارنده تحت مراقبت‌های مدرن برای ارایه هنر خود قرار گرفته و به‌عنوان شخصیتی موفق در عرصه حرفه‌ای مطرح گردیده است.
داریوش قره‌زاد متولد ۱۳۵۵ است و نقاشی را به‌طور حرفه‌ای از سال‌های دهه هشتاد پی گرفته است. و در همین سال‌ها تحت مراقبت و نظارت و حمایت مالکان گالری دی فریال سلحشور و دکتر کازرونی قرار گرفت راهنمایی‌ها و حمایت‌های هنربانان، همین‌طور پشتکار هنرمند باعث حضور پررنگ وی در حراج‌های خارجی و داخلی و ارایه نمایشگاه‌های انفرادی و گروهی متعدد گردید. تمام این تلاش‌ها او را نقاشی مطرح در عرصه هنر معاصر گردانده است.قره‌زاد در ابتدای دوره حرفه‌ای خود سعی در ارتباط جدی با هنربانان خود داشته و به‌عنوان نمونه هنرمندی که در عین صیانت از حریم سبکی خود هماهنگی کاملی با عرضه‌کنندگان هنرش در عرصه داخلی و خارجی داشته شناخته می‌شود.
در طی ده سال گذشته قره‌زاد سعی در وحدت نگاه زیبایی‌شناسانه خود در حیطه هنر فیگوراتیو و گاهاً بازنمایانه از مضامینی چون دختران شهری، دیوارها و فضاهای زیستی مدرن، اشیا و طبیعت را داشته است. او در نمایش اخیر خود با نگاهی مفهومی به مقوله طبیعت و گیاهان، منظره‌نگاری را دچار چالش نموده. او دریافتی فرمال دارد و در تعدادی از آثارش در قالب رئالیسم تصویری تا مرز بازنمود عکاسانه پیش رفته است.
تطور و جست‌وجوی وی در سال گذشته با نمایشگاه روزانه در گالری شیرین تداوم یافت. در این آثار، با مدیای طراحی، بیشتر رنگ عنصر غالب است و سطح دو بعدی نقاشی را قربانی عمق‌نمایی و واقع‌گرایی مخاطب پسند کرده است.در نمایش پیش رو، اما وی گشت فکری و تلاش تکنیکی را ارایه داده که سعی در بازخوانی بافت، فرم و گذر از فضای فیگوراتیو در عین وابستگی به مضامین گذشته خود دارد. قره‌زاد سعی در ادغام مناظر طبیعت و گیاهان با بافت شهری دارد، آنچنان که خود وی در بیانیه نمایشگاه‌اش می‌گوید: «ردپای انسان شهرنشین در طبیعت، ماهیت و تعریف گیاه را تغییر داده است. آن هوای پاک و یا تلطیف فضای امن برای پرندگان مشهود نیست. این فضا به عنوان بخشی از طراحی گرافیکی و معماری شهری به‌کار می‌آید.
۱۶ تابلو ارایه شده در این کارنما دارای تنوع درنمایش و اندازه و تکنیک هستند. سه اثر طراحی روی مقوا، یک چیدمان و ۱۲ نقاشی با تکنیک اکرلیک روی بوم همگی فضایی جذاب را برای مخاطب فراهم می‌آورند. گستره فنی و بررسی پژوهشی قره‌زاد در هماهنگی کامل با بیانیه وی حاکی از پختگی و صراحت نقاش در برخورد با مسایل زیستی جهان معاصر است. استفاده از حروف لاتین در برخی از تابلوها و تغییر زاویه دید در امتداد نظام بصری عکاسانه گذشته وی لحن گرافیکی به برخی از آثار داده است، آنچنان که در بیانیه خود به این مفهوم اشاره کرده است.
آثار طراحی حاکی از اشاره ضمنی به یادداشت‌های مهندسان محوطه‌ساز دارد که در عین تکیه بر رسامی، زیبایی خاص فضای پلاستیک را پدیدار گردانده‌اند. استفاده به جا از زاویه دید، تنوع نحوه سامان بخشی و ارایه آثار در کنار فقدان عناصر انسانی و فیگوراتیو، تلاش هنرمند را برای تولید لحنی پیچیده‌تر از سبک و سیاق قدیمی خود نشان می‌دهد.چهار تابلوی بزرگ از گیاهان و درختان روی دیوار مقابل ورودی نمایشگاه برای آنانی که با لحن تصویری گذشته هنرمند آشنا هستند، بسیار جذاب است. طبیعت دفرمه شده در این تصاویر سازوکار خیالی در آثار نقاش را نوید می‌دهند. از این منظر، این چهار تابلو بسیار قابل ارزش‌اند و آغاز مسیر جدید قره‌زاد در برخورد با ماده اثر نقاشی هستند. تلطیف تفکر مفهومی و متعین در تصاویر ارایه شده گواه آرامش و امنیت عاطفی و مادی هنرمند می‌باشد.
این نمایشگاه بی‌شک نقطه عطف تلاش هنرمند برای تولید فضای جدیدی در برخورد با کارکرد نقاشی به عنوان مقوله‌ای مستقل از تصویر واقع‌گرایانه است.
نقدهای دیگر جاوید رمضانی را در لینک‌های زیر مشاهده کنید:
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
علیرضا اسپهبد | قدرت، شهوت و خرد
علیرضا اسپهبد | قدرت، شهوت و خرد نقدی بر آثار علیرضا اسپهبد در گالری فرمانفرما سایت تندیس: به قلم جاوید رمضانی[divider style=”dotted” top=”20″ bottom=”20″] بی‌شک نقاش راوی بی‌طرف مقولات قابل دیدن نیست و ارائه نقوش تزیینی و یا نقل زیبایی محسوس تنها امکانی برای بیان و نگرش خاص هنرمند است. نقاشان به مانند دروازه‌های ذهن آدمی مفاهیم و مقولات را دریافت و در هنگام عبور از این مدخل درونی سازی کرده و روایت خود را از آن مضامین ارائه می‌دهند. […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
حامد اصلانیان | معجزه نقاشی
حامد اصلانیان | معجزه نقاشی نقدی بر نمایشگاه حامد اصلانیان در کاما گالری سایت تندیس: به قلم جاوید رمضانی «هنرمند مخترع مکان‌هاست؛ او فضاها را شکل داده و تجسم می‌بخشد که پیش از این ناممکن و نااندیشیدنی بوده‌اند.» (جورج دیدی Georges Didi -1980) زمانی که در کنش‌های متفاوت هنرمندان تأمل می‌کنیم نقطه تلاقی‌ای به نام خلاقیت پدید می‌آید. این خلاقیت حاصل بازنگری عقلانی و شهودی از جهان اطراف است. فرضیات هنرمند براساس پیش‌فرض‌هایی مانند نیات و انگیزه‌های سوژه نیست بلکه […]
