خلاصه کتاب جهانی شدن و هنر جدید
مفاهیم و رویکردها در آخرین جنبش‌های هنری قرن بیستم
قسمت اول: جهانی شدن
ادوارد لوسی اسمیت | ترجمه: دکتر علیرضا سمیع آذر | نشر نظر
سایت تندیس تلخیص مهدیه شادمهر
آخرین دهه‌های قرن بیستم تحولاتی عمیق در مفهوم هنر و ساختار زیبایی را شاهد بود و ابزارها و روش‌های جدیدی را تجربه کرد. مهم‌ترین خصیصه‌ی هنر این قرن وجه تجربی آن است که از نوعی تعامل بین نوآوری‌ها و نهاد‌های نوین سرچشمه می‌گیرد.
هنر جدید به موضوعات مهم جهانی پافشاری می‌کند. استفاده از تکامل تکنولوژی ارتباطات و رسانه‌های جدید همچون عکس، فیلم و اینترنت موجب به‌وجود آمدن مفهوم آوانگاردیسم شد.
در این سال‌ها بینال‌های جدیدی چون بینال هاوانا و استانبول به بینال‌های قدیمی همچون بینال ونیز و سائوپولو اضافه شدند. بینال هاوانا تأکید بیشتری بر آثار هنرمندان جهان سوم داشت.
هاوانا به گروهی فرهنگی شامل نقاشان دیواری مکزیک، دیگو ریورا، خوزه کلمنته اورتزکو و دیوید آلفا سیکه ایروس تعلق داشت. اما هنرمندی که باعث شهرت جهانی هنرمندان آن خطه شد، همسر ریورا، فریدا کالو، بود. کالو دنباله‌روهای خلفی در امریکای لاتین داشت. جاکوبو بورخس ونزوئلایی و فرناندو بوتروی کلمبیایی از آن دست بودند.
هنرمندان امریکای لاتین بسیار شیفته‌ی هنر مفهومی و چیدمان شدند. در برزیل نیز کارهای باارزشی در حوزه‌ی هنر مفهومی شکل گرفت. از بین آن‌ها می‌توان به کارهای محیطی تونگا اشاره کرد. آثاری فوق‌العاده جذاب و اغلب آکنده از طره‌های بسیار بلند گیسوان بافته شده ـ رشته سیم‌های سربی ـ برای القای نوعی طلسم و جادوی جنسی همراه با کنایه و اشاراتی به «آلیس در سرزمین عجایب» اثر لوئیس کارول.
شیلی نیز شاهد ظهور جریانی آونگاردیسم بود. اعضای اصلی این جریان اوژینو دیتبورن، گونزالو دیاز، آرتورو دوکلوس و خوان داویلا هستند. دیتبورن برای هنر پستی‌اش شهرت یافت، دیاز با چیدمان‌هایش شناخته شد و دوکلوس همواره سر‌هم‌سازی‌های تمثیلی و رازگونه می‌آفریند. موضوع کاتولیک‌گرایی در دوران استعمار، موضوع وحشت و خشونت ناشی از چمبره‌ی قدرت ژنرال پینوشه بود. هنر مدرن شیلی در اوایل دهه‌ی ۱۹۳۰ با تحمیل واقع‌گرایی استالین رو به خاموشی گرایید.
از سوی دیگر الیا کاباکوف و اریک بولاتوف با نمایش نوعی هنر غیر رسمی از شوروی، هنر معاصر روس را مطرح کردند.
روش زندگی در اتحاد جماهیر شوروی در آثار الیا کاباکوف مورد بررسی قرار گرفته است. نمونه‌ای مهم از آثار وی مارپیچی است با نام «او عقل از سرش پریده، لباسش را درآورده و برهنه فراریست». اثر معروف بولاتوف با نام پرسترویکا به‌طور مستقیم به اواخر حاکمیت کومونیسم در روسیه اشاره دارد.
هنر آوانگارد ژاپن پس از شکست این کشور در جنگ جهانی دوم، توسط گروه گوتای، که مؤسس‌اش نقاشی نوگرا و ثروتمند به نام جیرو یوشیراها بود، شکل گرفت. فعالیت‌های گروه گوتای با خلق تابلوهای نقاشی برای گالری‌ها و ساخت مجسمه‌های موقت شهری آغاز شد. نقاشان آن معمولاً به شیوه‌ی انتزاعی و ضرب‌قلم‌های آزاد، که از خطاطی سنتی ژاپن الهام گرفته بودند، کار می‌کردند. این هنر جلوه‌ای مفهومی داشت و کنایه‌ای علیه تمایل به الگوهای غربی بود.
هنر افریقای مدرن بازتاب وضعیت حاکم در قاره‌ی سیاه است و الزاماً چیزی نیست که ما دوست داشته باشیم. جان موافانجیجو هنرمند چاپگر نامیبیایی موضوعاتی چون ضرب‌المثل‌های افریقایی، اوضاع سیاسی و ایمان مسیحی خودش را دنبال می‌کرد. کاتالوگ مجموعه چاپ‌های او با نام «من تنهایی بودم» در سال ۱۹۹۲ انتشار یافت و همین دغدغه‌ی سیمای خویش و فردیت از او هنرمندی مدرن می‌سازد.
آثار چری سمبا از جمهوری کنگو، برخلاف آثار مضطرب و تشویش‌برانگیز موافانجیجو همواره فکاهی و طنز است. آثار او حاکی از نوعی گفتمان شدیدالحن و تهاجمی است که امروزه مشخصه‌ی فرهنگ افریقاست.
در چین طرح اندیشه‌های غرب در دوره‌ی انقلاب فرهنگی ممنوع اعلام شده بود. هنر مورد علاقه‌ی رژیم مائو، هنر تبلیغاتی رئالیستی بود که تحت تأثیر الگوی رئالیسم سوسیالیستی شوروی قرار داشت. اما بعد از سال ۱۹۷۹ هنر محیطی و هنر پاپ رواج یافت. وندا گو هنرمند چیره‌دستی در چیدمان از موی انسان بود. تمایلات هنر پاپ را می‌توان در آثار یو یوهان، نقاش انتزاع‌گرای چینی، که سپس تحت تأثیر سزان قرار گرفت، دید.
در هندوستان هنر مدرن از زمان آمریتا شرگیل وجود داشته است. الگوی اصلی کار او گوگن و مودیلیانی است. با وجود این هنرمندان معاصر هند همچون اویناش چاندرا و فرانسیس نیوتن سوزا به‌علت فقدان حمایت ملی برای ادامه‌ی فعالیت خویش مجبور به ترک وطن شدند. معروف‌ترین هنرمند این کشور پوپن کاکار است که سبک‌اش ترکیبی از عناصر شرقی و غربی است.
جایگاه هنر معاصر در کشور‌های اسلامی همواره با مشکلات بسیاری همراه بوده است. با وجود این مونا حاتوم که در خانواده‌ای فلسطینی در لبنان به‌دنیا آمده اکنون از شناخته‌شده‌ترین هنرمندان معاصر غرب است. موضوع اصلی او جنسیت و مسئله‌ی زن بودن است. تماشایی‌ترین تجربه‌ی او در کاری ویدئویی و محیطی با نام «بدن بیگانه» است که در سال ۱۹۹۴ ارائه گردید.
لوسی اسمیت در کتاب جدیدش «هنر فردا» به آثار شش هنرمند ایرانی حسین خسروجردی، فریدون آو، احمد نادعلیان، افشان کتابچی، شادی قدیریان و شیرین نشاط پرداخته است.
بخش های بعدی پرونده جهانی شدن و هنر جدید را در لینک زیر مشاهده کنید:
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
ویدیو آرت چگونه به هنرهای زیبا راه یافت
ویدیو آرت چگونه به هنرهای زیبا راه یافت ظهور ویدیو خلاصه کتاب جهانی شدن و هنر جدید | قسمت دوم نوشته ادوارد لوسی اسمیت | ترجمه دکتر سمیع آذر | نشر نظر سایت تندیس تلخیص مهدیه شادمهر از دهه‌ی۱۹۶۰ رسانه‌ی جدید ویدیو موضوع بسیار بحث‌برانگیزی در هنر معاصر بوده است. در طول چهل سال گذشته هنرمندان پیشرو دسترسی مستقیمی به فناوری‌های بسیار پیشرفته داشته‌اند. این رسانه در واقع بیشتر در خدمت فعالیت تجاری و استودیوهای تبلیغاتی بوده است. ورود دوربین ویدیویی، […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
رسانه‌ی عکاسی | خلاصه کتاب جهانی شدن و هنر جدید
رسانه‌ی عکاسی | خلاصه کتاب جهانی شدن و هنر جدید قسمت سوم نوشته ادوارد لوسی اسمیت | ترجمه دکتر سمیع آذر | نشر نظر سایت تندیس تلخیص مهدیه شادمهر برخلاف ویدئو، عکاسی در مقام تصویرگر اصلی سیمای جامعه‌ی امروز جایگاهی اساسی به خود اختصاص داده است. این رسانه امکانات فنی بسیاری را به‌کار می‌گیرد و از آنجا که این هنر اکنون راه و روش خود را تثبیت کرده است، دیگر فقط به عنوان ابزار کمکی برای روش‌های تصویرسازی قدیمی‌تر، همچون طراحی […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
هنر پاپ | پوچی مالیخولیایی در دنیای مدرن
هنر پاپ | پوچی مالیخولیایی در دنیای مدرن خلاصه کتاب جهانی شدن و هنر جدید | قسمت چهارم نوشته ادوارد لوسی اسمیت | ترجمه دکتر سمیع آذر | نشر نظر سایت تندیس تلخیص مهدیه شادمهر پرطرفدارترین گرایش هنری در دهه ۱۹۹۰ را کماکان هنر پاپ دربرداشته است. هنر پاپ جدید به بیان سیمای جامعه‌ی مدرن شهری با چاشنی تلخ توأم با پوچی مالیخولیایی می‌پردازد. این تحول از پیوند پاپ با گونه‌های دیگر هنر از جمله هنر بی‌پیرایه همراه بوده است […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
مکتب نئوکلاسیک پدیده‌ای پست مدرن
مکتب نئوکلاسیک پدیده‌ای پست مدرن خلاصه کتاب جهانی شدن و هنر جدید | قسمت پایانی نوشته ادوارد لوسی اسمیت | ترجمه دکتر سمیع آذر | نشر نظر سایت تندیس تلخیص مهدیه شادمهر در نیمه نخست پس از جنگ جهانی اول رژیم‌های اقتدارگر همواره بر آن بودند که با ترویج گرایش‌های کلاسیک برای خود هویتی باشکوه پدید بیاورند. مکتب کلاسیک بطور شگفت‌انگیزی در جلوه‌های متنوع پدیدار گشت. چارلز جنکینز (Charles Jenkins) در کتاب «زبان معماری پُست‌مدرن» این پدیده را پست‌مدرنیسم خطاب […]
