خلاصه کتاب شیوه‌های هنرگردانی | هنرگردانی و جهانی شدن هنر

بخش اول

نوشته هانس اولریش اوبریست| ترجمه کتایون یوسفی | انتشارات حرفه هنرمند

تلخیص نیلوفر تقی پور

در سال ۹۶ به خلاصه ۴ قسمت از این کتاب پرداخته شد و همچنان ادامه دارد، لینک قسمت های بعد را در پایین این شماره بخوانید.

هانس اولریش اوبریست، کیوریتور آثار هنری، اهل سوئیس است و مقدمۀ کتاب هنرگردانی را با توصیفی از سوئیس شروع می‌کند و از نقاط مثبت و منفی آن می‌نویسد که چگونه با عمل هنرگردانی شباهت پیدا می‌کند. اوبریست شرح می‌دهد که از چه طریق وارد وادی هنر می‌شود و چطور دیدن هنرمندان و نمایشگاه‌ها برای رسیدن او به هدفش مؤثر بودند.

در پیشگفتار به نقل از فردریک جیمسون می‌نویسد «یکی از نشانه‌های عصر پست مدرن ما کم‌رنگ شدن شور است و فقدان صداقت و اصالت؛ در عوض جای همه چیز را کنایه طنزآمیز گرفته است.» در ادامه از لحظۀ کشف و شهودش در استودیو فیشلی و وایس می‌نویسد که چطور این دو نفر که استاد سوال پرسیدن بودند با پرسش‎هایشان نوعی آگاهی سنجش‌گرانه در او بیدار کردند و باعث دید جهان‌شمول‌تری شدند.

الیگییِرو بوئتی، هنرمند کانسپچوالیست ایتالیایی، که پروژۀ معروف «ماپا» را با همکاری سوزن دوزان افغانی و پاکستانی در سال ۱۹۷۱ آغاز کرده بود. با آن نیروی عظیم انسانی دلمشغولی‌های سیاسی و زیبایی‌شناسی را به هم پیونده زده بود. نقشه‌هایی که هم وضعیت حاضر را می‌گفت هم آنچه در راه است. نقشه‌های بوئتی مبادلۀ فرهنگی و گفتمان را پیش‌بینی می‌کردند. موضوعی که بعدها تبدیل شد به یکی از ویژگی‌های دنیای هنر که به سرعت در حالی جهانی شدن بود.

بوئتی در ملاقات با اوبریست به توصیه می‌کند که در دیدارش با هنرمندان از پروژه‌های به سرانجام نرسیده شان بپرسد و اگر خیال دارد حرفه‌ای شود به هیچ وجه نباید همان راه بقیه را پیش بگیرد. یعنی اتاقی در اختیار هنرمندان قرار دهد و از آن‌ها بخواهد که آن را پر کنند. مهم‌تر این است که از آن‌ها بپرسد در حال حاضر کدام پروژه‌هایشان را نمی‌توانند محقق کنند. هانس اعتقادی به خلاقیت هنرگردان ندارد و همیشه با مکالمه به دنبال ممکن کردن ناممکن است.
بوئتی، خواندن کارهای ادوار گلیسان نویسنده، شاعر و مقاله‌نویس اهل فرانسه را به هانس پیشنهاد می‌کند و خود او می‌نویسد که بیشترین تاثیر را از نظر تئوری بر روی او داشته است و از نظر هانس ارجح دانستن تفاوت‌ها نسبت به هم شکلی، نکته‌ای بوده که بوئتی را گلیسان جذب کرده است. اوبریست معتقد است بوئتی در کارهایش از نظمی خلق شده هم‌زمان در بی‌نظمی استفاده کرده است. طی ملاقات و مکالمه‌هایشان، بوئتی به هانس توصیه می‌کند که تنها کارکردن برای موزه‌ها و گالری‌های و بینال‌ها برای هنرگردان جوان اعتبار نمی‌آورد بلکه برآورده کردن آرزوهای هنرمندان می‌تواند بسیار ارزشمند باشد.

از نظر هانس، ادوار گلیسان نگاه‌های را به روش‌هایی برای برقراری مبادله جهانی سوق داد که نه تنها باعث یک‌دستی فرهنگ‌ها نشده بلکه فضایی برای به وجود آمدن چیزهای تازه فراهم کرده است. مسئله هویت ملی با توجه به گذشتۀ آن از دغدغه‌های گلیسان بود و التقاط زبان‌ها و فرهنگ‌ها را خصلتی تعیین‌کننده در هویت هر اقلیمی است. او در برابر نیروی یکسان‌کنندۀ «جهانی سازی» واژۀ «جهانی بودن» را ابداع کرد. با این واژه به شکل‌هایی از مبادلۀ جهانی اشاره داشت که گوناگونی و تلفیق فرهنگی را به رسمیت شناخته و آن را حفظ می‌کند. هانس با این توضیحات از برگزاری نمایشگاه‌هایی که مکان را متأثر می‌کرد می‌نویسد و ادامه می‌دهد که چطور می‌توان نمایشگاه و مکان به نمایش درآمدنشان رابطه‌ای ایجاد کرد و عنصر محلی و جهانی به طور پیوسته برهم تاثیر بگذارد.

قسمت های بعد از خلاصه کتاب شیوه‌های هنرگردانی را اینجا دنبال کنید:

هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن

Posted: 15 مرداد ۰۳

هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]

۲ comments

مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر

Posted: 27 اسفند ۰۱

مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .

خلاصه کتاب شیوه‌های هنرگردانی | هنرگردانی و جهانی شدن هنر

خلاصه کتاب شیوه‌های هنرگردانی | هنرگردانی و جهانی شدن هنر

بخش اول

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ