خلاصه کتاب درباره عکاسی |غار افلاطون بخش اول
نوشته سوزان سانتاگ
تلخیص سایت تندیس نیلوفر تقی پور
انتشارات حرفه نویسنده ترجمه نگین شیدوش
برای هر چیز تعداد زیادی عکس اطراف‌مان هست که نظر ما را به خود جلب میکند، عکس‌ها در جریان آموزش یک زبان بصری نو، تلقی ما را از چیزهایی که ارزش دیده شدن دارد تغییر داده و به آن وسعت بخشیده‌اند. جمع‌آوری عکس‌ها یعنی جمع‌آوری جهان، که این عکس‌های ساکن، تصاویر را به شی تبدیل می‌کنند.
عکس گرفتن یعنی تصرف چیزی که عکاسی شده و به معنای قرار دادن خود در ارتباطی مشخص با دنیا که چیزی شبیه دانش است.عکس‌ها نوعی سند و مدرک محسوب می‌شوند.آغاز این نوع استفاده در سال ۱۸۷۱ توسط پلیس فرانسه برای دستگیری اعضای کمون پاریس بود .
گرچه همواره این احساس وجود دارد که دوربین واقعا شکارچی واقعیت است نه تفسیر کننده آن، اما عکس ها درست به اندازه‌ی نقاشی‌ها و طراحی‌ها تفسیرهایی از جهان اند. حضور همیشگی و فراگیر عکس ها ” پیام ” اصلی عکاسی است و خوی تجاوزکارانه آن را نشان می دهد .
اولین دوربین‌ها در فرانسه و انگلیس طی سال ۱۸۴۰ ساخته شدند که استفاده اجتماعی مشخصی نداشت و کاری افتخاری و بی اجر و هنرمندانه بود که البته ادعای چندانی در مورد هنر بودنش نداشت و تنها به مدد رشد تکنولوژی به مقام هنر رسید. تازگی‌ها عکاسی مثل رقص وسیله تفریح همگانی شده، یعنی مردم آن را به عنوان یک هنر به کار نمی‌گیرند.عکاسی برایشان یک رسم اجتماعی و روش مقابله با اضطراب و ابزار قدرت شده است .
یادآوری موفقیت های افراد خانواده قدیمی ترین کاربرد عام عکاسی است و برای حداقل یک قرن است که عکاسی از مراسم عقد به اندازه جاری شدن خطبه عقد مهم بوده است.طبق یک مطالعه جامعه شناختی در فرانسه اغلب خانواده ها یک دوربین دارند و احتمال داشتن حداقل یک دوربین در خانواده هایی که دارای فرزند هستند دو برابر خانواده های بدون فرزند است .
از خلال عکس ها، هر خانواده برای خود شجره نامه‌ی مصور می سازد – مجموعه‌ای قابل حمل از تصاویر که شاهدی بر روابط خویشاوندی آنهاست.عکاسی درست در زمانی تبدیل به یکی از آیین های زندگی خانوادگی شد که نهاد خانواده در کشورهای صنعتی اروپا و امریکا دستخوش تحولات بنیادین شده بود .
عکس‌ها علاوه بر اینکه حس مالکیت خیالی یک گذشته غیرواقعی را به آدم ها می دهند، به آنها کمک می کنند تا جایی که در آن احساس ناامنی می‌کنند را به تسخیر خود درآورند، عکاسی با یکی از شاخص ترین دل‌مشغولی‌های مدرن یعنی توریسم گسترش پیدا میکند. عکس‌ها مدارکی هستند که اثبات میکند سفر انجام شده، برطبق روال پیش رفته و به همه خوش گذشته است .
عکس گرفتن مهر تاییدی بر یک تجربه است یعنی محدود کردن تجربه به یک تصویر یا یک یادگاری و سفر نوعی راهکار و برنامه‌ریزی برای جمع‌آوری عکس‌ها بود. نفس عمل آرامش بخش بوده و احساس سردرگم بودن را که معمولا در سفر تشدید می شود تسلی می‌داد. کسانی که گذشته شان از آنها گرفته شده، بیشترین شور و شوق را برای عکس گرفتن دارند، به مدد زندگی در جوامع صنعتی به تدریج افراد مجبور به رها کردن گذشته خود می شدند .
عکاسی یکی از ابزارهای اصلی تجربه‌ی رویدادهاست، نوعی شرکت داشتن در آنها، که منشاء یک رابطه‌ی دائمی با جهان و هم‌تراز کننده اتفاقات است. عکس تنها نتیجه مواجه‌ی عکاس با یک اتفاق نیست، عکس گرفتن در نفس خود یک اتفاق است.حضور همیشگی دوربین‌ها به ما القا میکند که زمان شامل اتفاقات جالب توجه است که ارزش عکس گرفتن دارند که پس از اتمام اتفاق همچنان پابرجاست و نوعی جاوندانگی را در خود دارد .
عکاسی ذاتا یک عمل غیرمداخله جویانه است و دوربین جایگاه مشاهده است اما همچنان نوعی شرکت داشتن در اتفاق است و چیزی بیش از مشاهده منفعلانه استو مشارکت با هر چیزی که سوژه را جذاب میکند و به آن ارزش عکس گرفتن می دهد، با این حال در عمل عکس گرفتن نوعی تجاوز و شکارگری وجود دارد و عکاسی از آدم ها تبدیل آنها به ابژه نوعی تجاوز به حقوق آنهاست، دیدن آنهاست به شکلی خودشان هرگز نمیبنند و شناختی خودشان هرگز به دست نمی آورند .
زمانه ما، زمانه نوستالژیک است و عکس‌ها فعالانه آن را تشدید می‌کنند. بیشتر سوژه‌ها فقط به این خاطر عکاسی شده‌اند که از بذل توجه عکاس دارای شان و منزلت شده است و عکس می تواند به خاطر قدمت، یا نابودی سوژه اش منشاء احساساتی اندوه بار شود.عکس ها با تکه تکه کردن لحظات و منجمد کردن آنها، بر ذوب بی امان زمان شهادت می دهند .
قسمت‌های بعد از خلاصه کتاب درباره عکاسی را اینجا دنبال کنید:
- خلاصه کتاب درباره عکاسی | غار افلاطون بخش دوم
- خلاصه کتاب درباره عکاسی |آمریکای تیره و تار بخش اول
- خلاصه کتاب درباره عکاسی |آمریکای تیره و تار بخش دوم
- خلاصه کتاب درباره عکاسی | اشیای مالیخولیایی بخش اول
- خلاصه کتاب درباره عکاسی | اشیای مالیخولیایی بخش دوم
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
رسانه عکاسی، آزادی بخش هنر نقاشی | انجیل‌های عکاسی بخش سوم
رسانه عکاسی آزادی، بخش هنر نقاشی | انجیل‌های عکاسی بخش سوم خلاصه کتاب درباره عکاسی فصل پنجم کتاب درباره عکاسی سوزان سونتاگ انتشارات حرفه نویسنده ترجمه نگین شیدوش سایت تندیس تلخیص نیلوفر تقی‌پور در نظر سارکوفسکی، پمپ بنزین‌ها، اتاق‌های نشیمن خالی و دیگر سوژه‌های بی‌روح الگویی از واقعیت‌های تصادفی روزمره هستند که در خدمت تخیل عکاس درآمده‌اند. آن زمان که احساس می‌شود عکاسی از بند روابط منسوخ با هنر و زیبایی خلاص شده، به خوبی می‌توان گرایش به عکاسی تصویرگرا، […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
جایگزینی جهان تصویر با جهان واقعی
جایگزینی جهان تصویر با جهان واقعی خلاصه کتاب درباره عکاسی فصل ششم کتاب درباره عکاسی سوزان سونتاگ | جهان تصویر | بخش یک انتشارات حرفه نویسنده ترجمه نگین شیدوش سایت تندیس تلخیص نیلوفر تقی‌پور فوئرباخ، فیلسوف ماتریالیست آلمانی در کتاب ذات مسیحیت می‌نویسد: عصر ما، تصویر را به شیء، کپی را به اصل، بازنمایی را به واقعیت و نمود را به وجود ترجیح می‌دهد و به آنچه انجام می‌دهد هم کاملاً آگاه است. سونتاگ معتقد است در قرن بیستم، جامعه زمانی […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
جهان تصاویر و جدایی ناپذیری جنگ از عکاسی
جهان تصاویر و جدایی ناپذیری جنگ از عکاسی خلاصه کتاب درباره عکاسی فصل ششم کتاب درباره عکاسی سوزان سونتاگ | جهان تصویر | بخش دو انتشارات حرفه نویسنده ترجمه نگین شیدوش سایت تندیس تلخیص نیلوفر تقی‌پور عکاس‌ها در واکنش به تحلیل‌رفتن روزافزون تجربۀ واقعیت، به سوی تجربه‌های جدید می‌روند. حضور همیشگی و همه‌جایی آنها افراطی‌ترین و بی‌خطرترین شکل تحرک محسوب می‌شود. تمایل به تجربه‌های جدید تبدیل به تمایل برای عکس‌گرفتن شده‌است: تجربه، قالبی را می‌جوید که در برابر بحران مصون و […]
