نگاهی نو. روزمرگی نمایشگاه نقاشی هنرجویان تیوا
گزارش تصویری نمایشگاه گروهی نقاشی “نگاهی نو . روزمرگی”
گالری نگر
نمایشگاه “نگاهی نو . روزمرگی” به همت واهیک هارتونیان و علیرضا آدم بکان توسط جمعی از هنرجویان آموزشگاه تیوا گردآوری شده است.
هنرمندان شرکت کننده:
الهه جم
امینه جم
اسدالله آهنی
بهاره روح بخش
بهاره خضری
حوریه ارشادنیا
شهرزاد گرد بگلی
ریحانه رحیمی نژاد
زهرا موسوی
زهرا ستاره
فهیم شریفی
فاطمه خندان
فاطمه ستاره
فاضله کاظم اف
گیلدا هاشم زاده
مریم فرمنی
مهرنوش ساوری
نغمه ایژگی 
هدف از برگزاری این نمایشگاه برقراری ارتباط بین هنرمندان تهران، کرج و لارستان و همچنین تمرکز زدایی از تهران چه در مورد انتخاب هنرمند و چه در مورد انتخاب گالری صورت پذیرفته.
به همین دلیل این نمایشگاه در شهرهای مختلف ( کرج و لارستان ) برگزار شده و این‌بار در گالری نگر ترکیبی از این مجموعه ارائه شده است که در واقع هدف تاکید بر این امر است که هیچ مرزی میان انسانها و فرهنگ های مختلف وجود ندارد و مهم بینش و نگاه و ایده‌ی آرتیست است و نمایش این که افرادی در شهرهای مختلف، چقدر می‌توانند دغدغه‌ها و نیازهای متفاوت یا همسان داشته باشند که این امر ازین طریق میسر می‌شود.
در واقع در این پروژه هدف این موسسه گسترش این امکان است که هنرمندان در هر شهری بنا بر ایده و ذهنیتی که دارند بتوانند آثارشان را نمایش دهند. 
روند شکل گیری نمایشگاه در دوره ای حدود یکسال سعی بر این بوده که هر یک از این هنرمندان بنابر نیاز فکری و توانایی و موضوعی که داشته‌اند خط مشی شخصی خود را بیابند و ایده‌های خود به اثر هنری تبدیل نمایند.
در این مجموعه حدود چهل اثر در اندازه های متفاوت به نمایش گذاشته شده و به دلیل ظرفیت گالری و تعداد هنرمندان، کارهای کوچکتر انتخاب شده است. تکنیک این کارها متفاوت است و طیف وسیعی را در بر می‌گیرد ، از کار با خودکار تا رنگ و میکس مدیا …. 
دلیل انتخاب عنوان این نمایشگاه این است که همه‌ی ما روزانه تجربیاتی را پشت سر می‌گزاریم و امر مهم آن است که چگونه به آن می‌نگریم.
ایده‌هایی که هر روز به ذهن ما می‌رسد و بدلیل روزمرگی و تکرار، به راحتی از کنار آنها می‌گذریم .
هدف حساس شدن و دیدن و به راحتی عبور نکردن است، دیدن تغییرات، از تغییرات ظاهری حالت‌های فیگور گرفته تا دیدن تغییرات موقعیت‌ها و مکان‌ها و مهمتر از آن تغییرات ذهنی و و باطنی و مفهومی….
این که عبور کنیم از روزمرگی و از دل آن نگاه جدیدی بیابیم که نه باعث آزار و افسردگیمان شود و نه باری بر دوش ….
همچنین در استیتمنت این گروه به قلم خشایار فهیمی آمده است:
همیشه گروه و گروه پذیری، اساس نقصِ فرهنگ و هنر ایران بوده است، یعنی این عدم، قدم را کند کرده است برای اتفاق جمعی. چون در جمع چیزی هست که در فرد نیست؛ مثلا برآیند یا تبادل.
و آن اتفاق وقتی می‌افتد که گروه، گروه می‌شود، که لااقل شبیه معمول، وقتی که باز می‌شود، ردی با تو بسته بماند؛ و تو در این تبادل به تعادل می‌رسی.
تیوا، زیباتر شده‌ی ” تیو”، در معنای جستجوگر و تلاشگر؛ در معنایش زیست می‌کند و می‌خواهد حین تجربه‌هایش تک بعدی نماند. پس در نمایش‌هایش، گونه‌هایی کنار هم می‌آیند، که هر کدام صدای خود را در جمع می‌شنوند و شنیده می‌شوند.
گزارش نمایشگاه های دیگر را اینجا دنبال کنید:
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
گروه تیوا | نگاهی نو، تجربه‌ای متفاوت
گروه تیوا | نگاهی نو، تجربه‌ای متفاوت نمایشگاهی با عنوان «نگاهی نو، تجربه‌ای متفاوت» به انتخاب و گردآوری علیرضا آدم بکان گروه تیوا متشکل از جمعی از هنرجویان آموزشگاه تیوا نمایشگاهی را با عنوان «نگاهی نو، تجربه‌ای متفاوت» با انتخاب و گردآوری علیرضا آدم بکان در گالری خانه هنر مجموعه هارمونیک سنتر کرج به نمایش گذاشته است. ورکشاپ گروه نقاشی نیز در این مکان توسط هنرجویان برقرار است. نمایشگاه تا سه شنبه ۲۸ آذر ادامه خواهد داشت. ساعات بازدید: ۱۶ تا ۲۰ […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
مارهای م. اسمارت در دلگشا
مارهای م. اسمارت در دلگشا سایت تندیس: گزارش تصویری نمایشگاه نمایشگاه انفرادی نقاشی «مار آقای نعمتی» جمعه گذشته در اولین روز زمستان ۹۶ در گالری دلگشا گشایش یافت. هنرمند جوان این نمایشگاه مهدی نعمتی در بیانیه خود اینچنین می‌نگارد: «من هیچوقت درس خون نبودم. هرگز هیچ کاری تو مدرسه نکردم. ازش بی نهایت بیزار بودم. از مدرسه نفرتی عمیق داشتم؛ تنها چیزی که برام اهمیت داشت بیرون از مدرسه اتفاق می افتاد و این تأثیر عمیقی بر من می گذاشت. […]
