نمایشگاه نقاشی رضا رستگار

unnamed (4)

| گالری ماه
| نمایشگاه انفرادی نقاشی
| هنرمند: علی رستگار
| عنوان:
| گشایش: ۱ اسفند ۹۳، ۱۵-۱۹
| پایان: ۱۹ اسفند
| بازدید: ۱۵-۱۹ و روزهای یکشنبه گالری تعطیل است
| آدرس: تهران، بلوار آفریقا، بلوار گلستان، شماره ۲۶
| تلفن: ۲۲۰۴۵۸۷۹

[divider]

“من تو او ما شما و باز هم ما”

در میان 300 میلیارد جرم آسمانی کهکشان راه شیری و بر روی سیاره عجیب و غریب آبی رنگ در جائی وسط یک چهار راه شلوغ ، میان دو گودال آب شور قدیمی ،خاکی آفتاب خورده و درخشان با کوه های بلند ،مردمانی زندگی می کنند که مائیم. بیشتر از هر جای دیگر به آسمان نگاه می کنیم،تاریخ را بیشتر از هر درسی دوست داریم و امتحان دینی را نخوانده قبولیم

میلیونها سال پیش به لطف هم آغوشی پر حرارت پلانکتونها، میراثی بدبو و سیاه و در عین حال ارزشمند به ما رسید که پاداش و جزایی نا خواسته بود . برزخی طلائی که از آن گریزی نیست

یکی دو صد سالی که ما صاحب این میراث شدیم، نظر اهل معامله به ما چرخید، خاکمان کوچک و کوچکتر شد، گاهی تهدید شدیم و گاه تحسین. گاه تحقیر شدیم و گاه تمجید شنیدیم.گاه تحریم شدیم و گاه باز هم تحریم

حاصل این انبساط و انقباض با چاشنی آموزه های گهر بار پیشینیان از ما مردمی ساخت که گاه عاشق هم و گاهی از هم متنفر شدیم.گاهی باثبات و گاهی متزلزل .گاهی مومن و گاهی مشرک. گاهی برای هم اسطوره شدیم و کمی بعد دشمن با لفطره. به مفاهیمی باور قلبی داریم و در پایمال کردنشان هم از یکدیگر سبقت می گیریم.به آینده خوشبینیم و درعین حال در گذشته خیمه زده ایم. آری این مائیم که چون قاصدکی سبک بال تن به هر باد بازیگوش می دهیم

چهار سال از آخرین نمایشگاه من گذشت.چهار سالی مملو از حوادث رنگ و وارنگ . زمانی نه چندان طولانی و نه چندان کوتاه.در این چند سال وودی آلن شش فیلم بلند ساخت،برخی دوستان دهها نمایشگاه برگزار کردند،خاور میانه زیر و رو شد.خیلی ها آمدند و خیلی ها هم رفتند.اما برای من حاصل شد نمایشگاهی از یازده فریم از صدها هزار فریم فیلم زندگی 36 ساله من

این مجموعه را با افتخار به روح هنرمند پدرم تقدیم می کنم

علی رستگار – بهمن ۹۳

نویسنده