تاثیرگذارترین هنرمندان سال ۲۰۱۹

قسمت چهارم: تیم‌لب و استرلینگ رابی

مجله هنرهای تجسمی آوام: ترجمه معصومه شیخی

تیم‌لب (Teamlab)

تأسیس سال 2001، تأسیس‌شده در توکیو.

احتمالاً در هنر معاصر امروز و آینده، مورد بهتری از تیم‌لب شرکت تأسیس‌شده در توکیو وجود ندارد که تا سال 2019 یک امپراتوری واقعی به‌ وجود آورده‌اند. در اوت، این موضوع خبرساز شد که موزه‌ی بسیار محبوب شرکت ژاپنی در ساختمان موری[1]، در توکیو در اولین سال خود پذیرای بیش از دومیلیون بازدیدکننده بوده است و به پربازدیدترین موزه‌ی متعهد به یک هنرمند تنها تبدیل شده است. در اکتبر، تیم‌لب طرح‌هایی را برای دو مکان دیگر در آسیا، در شانگهای و ماکائو اعلام کرد.

شرکت فناوری‌های پیشرفته، پیشتاز تمام چیزهای تجربی، همه‌جانبه و تماشایی است و باور کنید یا نه، چیدمان‌هایی را تولید می‌کند که «اتاق‌های آینه‌ی بی‌نهایت» اثر یائویی کوساما[2] در مقایسه با آن‌ها معمولی به نظر می‌رسد. کسب‌وکار تیم‌لب، که گرایش به فروش بلیت برای رویدادها دارند، آثار توهم‌زا و پرنور خود را جایی مابین اتاق باران (2012) و موزه‌ی بستنی قرار می‌دهد؛ اما کارهای‌شان هم‌چنین با لحظه‌های اساسی در تاریخ هنر ارتباط دارد. پیتر بوریس[3]، معاون اجرایی پِیس[4]، که میان پروژه‌های تیم‌لب و هنرمندان جنبش نور و فضا[5]، مانند جیمز تورل[6]، رابرت اروین[7] و مری کورس[8]، ارتباط برقرار می‌کند، می‌گوید: «با این‌که ابزارهای دیجیتال جدیدند، مفهوم هنر تجربی جدید نیست.» روش شرکت به‌شدت پوپولیستی است، گرچه جمعیتی عظیم را که ممکن است به مؤسسه‌های هنری سنتی حساسیت داشته باشند، درگیر می‌کند. بوریس اضافه می‌کند: «معنایی که هریک از ما از آن تجربه‌ی تیم‌لب به دست آوردیم، مختص خودمان است و به اندازه‌ی معنای دیگران معتبر و صحیح است.»

درحالی‌که محبوبیت تیم‌لب به‌عنوان پشت‌صحنه‌ی رسانه‌های اجتماعی غیرقابل انکار است، بهترین چیدمان‌های شرکت اعجازی از نبوغ فنی نیز هستند. برخی از آن‌ها، مانند مجسمه‌ی اعوجاج زمان در آینه[9] (2019)، کارماده‌‌های ساده‌ای ــ نور و مه ــ را برای تولید جلوه‌های وهم‌آور استفاده می‌کند. سایر آثار تبدیل به نرم‌افزارهای موبایلی می‌شوند تا تجربه‌ی هنری را به بازی تبدیل کنند؛ یا گو‌ی‌های لمسی که سرزمین عجایبی صوتی‌تصویری محبوب کودکان خلق کنند.

استرلینگ رابی (Sterling Ruby)

متولد 1972، در بیتبروگ آلمان که در لس‌آنجلس زندگی و فعالیت می‌کند.

استرلینگ رابی برای عنوان «مرد رنسانسی» سال رقابت کرد، درحالی‌که مجسمه‌ها، نقاشی‌ها، سرامیک‌ها و یک خط مد جدید را در سراسر ایالات‌متحده و اروپا به نمایش گذاشت. در فوریه، مرکز مجسمه‌سازی ناشر[10]، در دالاس میزبان نمایش بزرگی از آثار چندرسانه‌ای رابی بود، از سینک‌های سرامیکی عظیم گرفته تا یک اجاق فضای باز و فنجانی بزرگ که ماده پلی اورتان به رنگ خون از آن چکه می‌کند. در همان ماه، در کالیفرنیا، رابی از مجسمه‌ی قرمزنارنجی درخشانی برای نمایشگاه دزرت ایکس[11] در اوچلا ولی[12] رونمایی کرد؛ و نمایشگاهی شبح‌وار از جمجمه که عنوان مناسب «نفرین‌شدگی»[13] در اسپروت میجرز[14] در لس‌آنجلس را افتتاح کرد. سرهای وهم‌آور که از رزین، پلی اورتان، فایبرگلس، آلومینیوم و الیاف ساخته شده‌اند، دندان‌های تیز سگ‌مانند، چشم‌های رنگارنگ و موهای نئونی دارند.

در ژوئن، رابی خط تولید پوشاکی به نام «اس آر استودیو»، لس‌آنجلس، کالیفرنیا[15]، در پیتی یومو در فلورانس راه‌اندازی کرد که نقد‌هایی جنجالی دریافت کرد. پیشنهادهای آوانگارد از تی‌شرت‌های 595 دلاری شروع می‌شد و تا پانچوهای منحصربه‌فرد 45‌هزار دلاری می‌رسید. این کار حرکت جسورانه‌ای برای رابی بود که درگیری طولانی‌مدت او با مد را به سطح دیگری برد، درحالی‌که آثار و بازار، او را به‌عنوان یک هنرمند نیز گسترش داد.

طی هفته‌ی فریز لندن در اکتبر، غرفه‌ی جشنواره‌ی «گاگوسیان» نقاشی‌های جدید و درخشنده رابی را به نمایش گذاشت، در‌حالی‌که گالری خیابان بریتانیایش میزبان اکت‌های او بود؛ ستون‌های فورمیکای عظیم که منشورهای پلی اورتان شفاف با رنگ‌های چرخان درونشان را نگاه می‌دارند. (گالری «خاویر هافکنز»[16] در بروسکل نیز آثار رابی را به نمایش می‌گذارد.) رابی سال 2019 را با نمایش کلی آثارش در موزه، برای اولین‌بار، به پایان برد؛ نمایشی که در نوامبر در مؤسسه‌ی هنرهای معاصر میامی افتتاح شد و جاذبه‌ی مهمی طی آرت فر بازل در میامی بیچ بود. این نمایشگاه در فوریه‌ی 2020 به مؤسسه‌ی هنرهای معاصر بوستون می‌رود.