تازه ترین نمایشگاه آثار آندریاس گورسکی از تاریخ 29 آوریل در گالری وایت کیوب
مجله هنرهای تجسمی آوام ترجمه: مونا شهریاری
آندریاس گورسکی (متولد 1955 آلمان) به واسطه ی نگاه انتقادی‌اش به نقش سرمایه داری و مصرف گرایی در جهان معاصر در عکس های رنگی عکس های غول پیکر و تکان دهنده اش و البته قیمت بسیار بالای آثارش در حراج های معاصر، به نوعی معروف ترین شاگرد مکتب بکرها (هیلا و برند بکر بنیان گزاران مکتب دوسلدورف) به شمار می‌رود. گورسکی آثار نمایشگاه آتی خود در گالری وایت کیوب[1] را در چهار سال گذشته با تمرکز بر شکل گریزناپذیر زندگی معاصر، ساختار سرمایه داری جهانی و در نگاه کلی نقش تصاویر در جامعه امروزی و ماهیت متناقض رسانه و رابطه آن با واقعیت، تولید کرده است.
آثار آندریاس گورسکی [2] از ستادهای چند ملیتی تا صحنه نمایش مد، از فضاهای داخلی تا سمینارهای سیاسی، مقیاسی چون نقاشی های تاریخی دارند. این رویکرد هنرمند به صحنه های گسترده از مسائل جهان معاصر، پیچیدگی های تصویری و حقایق در پس آن ها را آشکار می کند .
توجه هنرمند به شکل ارتباطی انسان معاصر و ماهیت متناقض رسانه در انتقال واقعیت بسیار جالب توجه است. زاویه ی دید، ابعاد عظیم عکس ها و نمایش گسترده ی جزییات تصویری، آنچه در سرعت بالای انتقال اطلاعات و اندازه ی کوچک تصاویر روزمره در زندگی امروز پنهان شده است را عیان می سازد. گورسکی درباره‌ی انگیزه‌ی خلق آثارش می‌گوید: «اهمیت دیدن و ضرورت درک تصاویر، مرا به سمت سوژه‌هایم سوق می‌دهد، نه برعکس».
تعدادی از آثار این نمایشگاه بازخوانی عکس‌های قبلی از مکان های مشخص همچون بانک شانگهای هنگ کنگ و رودخانه راین است. به نظر می رسد آثار جدید با در نظر گرفتن مقیاس زمان، تغییرات سیاسی و زیست محیطی شتابان را منعکس می کنند. عکس های دفتر مرکزی چند ملیتی شامل مجموعه ای از بانک شانگهای فاستر + شرکای هنگ کنگ است که گورسکی برای اولین بار در سال 1994 به تصویر کشیده است. روند تصاویر گورسکی از ساختمان نشان می دهد که دنیای مالی و اجتماعی در حال تغییر است. به عنوان مثال، بانک شانگهای هنگ کنگ شماره دو (2020)، با آبشاری از چترهای رنگارنگ که روی نما قابل مشاهده است، کنایه ای از «جنبش چتر» معترضان ناشناس در سال 2014 است.
از سوی دیگر، اثر «راین،شماره سه»، همان امتداد رودخانه را در عکس مشهور «راین،شماره دو-1999 را نشان می‌دهد و از ابعاد تقریباً یکسان و ترکیب افقی مشابه استفاده می‌کند. «راین شماره سه» که شبیه یک نقاشی رنگی خاموش است، رودخانه‌ای را به تصویر می‌کشد که اکنون تخلیه شده است، با کرانه‌های خشک سفید شده و سطح آب پایین به دنبال خشکسالی شدید تابستانی سال 2018.
اثر Eisläufer (2021) نیز در نزدیکی راین اما در طول زمستان، در یک علفزار یخ‌زده گرفته شد. صحنه‌ای شلوغ و به‌سبک نقاشی‌های پیتربروگل، خارج از دوسلدورف را ثبت کرده است که افراد را در حال قدم زدن و صحبت کردن، برخی با ماسک‌های پوشیده، در منظره‌ای از زمین‌های پوشیده از برف نشان می دهد. در اینجا رابطه انسان با طبیعت تغییر کرده است. این تصویر که مملو از مفهوم بشریت است، در دوره ای گرفته شده است که در آن بیماری همه گیر بسیاری از افراد را دربند خانه کرد و در پی آن فضاهای باز جمعی در متن و مرکز زندگی شهری قرار گرفتند.
نمایشگاه از 29 آوریل تا 26 ژوئن 2022 در گالری وایت کیوب ادامه دارد. برای دیدن برخی از تصاویر این نمایشگاه اینجا را ببینید.
منبع:
https://whitecube.com/exhibitions/exhibition/andreas_gursky_white_cube_bermondsey_2022
https://www.andreasgursky.com/en
[1] – White Cube gallery
[2] – Andreas Gursky
مطالب دیگر را اینجا دنبال کنید.
