یادی از توران میرهادی ، نسل خدمت بی‌شائبه
به بهانه اولین سالگرد درگذشت بانوی تاثیر گذار در آموزش و پرورش کودکان، توران میرهادی و نمایشگاهی با عنوان «یادگاری» در گالری ویستا
توران میرهادی که بود و چه کرد؟
سایت تندیس به قلم مریم روشن فکر
توران میرهادی سال گذشته در روزهایی این چنین به آغوش خاک بازگشت و میراث ارزنده خود را برای ما به یادگار گذاشت. او خود در مقدمه کتاب گفتگو با زمان، می‌نویسد: «نسل ما آرام آرام خداحافظی می‌کند و به دیار باقی می‌رود… ما که بودیم و چه کردیم؟ ما فرزندان انقلاب مشروطیت و آغاز‌گران سازندگی بودیم. این نسل ماست؛ نامش را گذاشته‌ایم نسل خدمت بی شائبه و بدون انتظار.»
توران میرهادی متولد ۲۵ خرداد ۱۳۰۶ است، او از پدری ایرانی و مادری آلمانی متولد شد و علاقه خود به آموزش و پرورش کودکان را از مادر به ارث برد.
میرهادی نخستین بار در حالیکه به عنوان دانشجوی بیولوژی در دانشگاه تهران درس می‌خواند با جبار باغچه‌بان پدر آموزش و پرورش کودکان ایران آشنا شد و ازین به بعد بود که تحصیلات خود در رشته زیست‌شناسی را رها کرد و برای تحصیل روانشناسی و آموزش کودک به فرانسه رفت و نهایتا در اروپای پس از جنگ جهانی دوم در رشته روانشناسی آموزشی از دانشگاه سوربون فارق‌التحصیل شد. میرهادی در دوران تحصیل خود این فرصت استثنایی را یافت تا در محضر برخی از بزرگترین استادان این رشته آموزش ببیند، ژان پیاژه و هنری والون، او همچنین تاثیرات زیادی از فلسفه جان دِوی[۱] و ماریا مونتسوری[۲] گرفت.
او که طی دوران آموزش خود به نقاط مختلف اروپا سفر کرده بود با بسیاری از دستاوردهای رنج و درد حاصل از جنگ آشنا شد و تاثیر آموزش را بر بازسازی این زخم به درستی درک کرد.
میرهادی پس از بازگشت به ایران و پشت سرگذاشتن فراز و نشیب‌های بسیار، همراه با تدریس در مدارس، نهایتن با همکاری خانواده‌اش که خانه قدیمشان را در اختیار او قرار دادند و همیاری همسرش محسن خمارلو مدرسه فرهاد را بنیان گذارد. او در این مدرسه روش نوینی از آموزش ابتدایی را به کار گرفت. این مدرسه بیست و پنج سال و تا سال ۱۳۵۹ به کار خود ادامه داد.
پس از تعطیلی مدرسه فرهاد، میرهادی با همراهی ثمین باغچه‌بان، لیلی آهی، عباس یمینی شریف شورای کتاب کودک را بنیانگذاری کردند که تا به امروز به کار خود ادامه می‌دهد. در کنار شورا، این گروه به تدوین اولین فرهنگنامه تخصصی کودکان و نوجوانان ایران پرداختند و تا به امروز ۱۶ جلد از آن انتشار یافته است، او در این مجموعه با ایرج جهانشاهی و ایران گرگین همکار بود.
زنده‌یاد «توران میرهادی بیش از نیم قرن زندگی خود را برای ارتقا‌ی علمی و فرهنگی کودکان و نوجوانان ایران گذاشت و به حق مهم‌ترین طرح‌های تجربی را در طرح‌ریزی شیوه‌های آموزشی مبتنی بر پرورش ذهنی و توانمندسازی کودکان ایران با اعتقاد پیش برده است.
اعتقاد او در ایجاد مشارکت و حس همکاری از مهم‌ترین ویژگی‌ها و اهدافی بود که او در تمام عمر خود آن را پیگیری کرد و همه‌ی تلاش خود را در عرصه‌ی زندگی بر این بنا پی‌ریخت که کودکان امروز باید مشارکت را به عنوان رکنِ اساسی زندگی انسانی بیاموزند. [۳]»
پی نوشت:
[۱] فیلسوف و روانشناس امریکایی و یکی از پدران روانشناسی کاربردی
[۲] فزیکدان ایتالیایی و جز بنیانگذاران تکنولوژی آموزشی و پداگوژی است.
[۳] توران میرهادی، ن: توران میرهادی، ویراستار: شیوا حریری، نشر دیبایه، ۱۳۸۶
