اگر اعتبار هنر و جعل صرفاً موضوعاتی سطحی در عرصه فرهنگ باشند، پس این خطای فاحش بودن جعل از کجا می آید؟ پاسخ سادهاش این است که جعل با فریبکاری همراه است. اکثراً خود جاعل فریبمان میدهد و کارش را به جای اثر شخصی دیگر قالب میکند.
در دهه دوم قرن بیستم مارسل دوشان حاضر آمادههایش را نمایش داد. در این آثار کل یا بخشی از اثر از اقلامِ پیشساخته بود. قفسه شیشههای مشروب، پاروی برفروبی، شانه و مشهورتر از همه کاسه توالت چینی. نیمقرن بعد، اندی وارهول کارتونهای صابون بریلو و سوپ گوجه کمپل را بازتولید کرد و روی لیختنشتاین نقاشیهای عظیمالجثهای را از روی تصاویر کمیک استریپ و راهنمای تلفن بازآفرید......