پرونده ای در باب اقتصاد هنر بخش سوم | چرا باید استیتمنت بنویسم؟ نوشتن استیتمنت کار احمقانه‌ایى به نظر می‌رسد. اگر قرار بود احساسات و درونیات خودم را با نوشتن بیان کنم نویسنده می‌شدم. همه هدف من در خلق اثر هنرى اینست که احساساتم را به زبان بصرى بیان کنم. چرا نباید مخاطب را آزاد بگذارم تا هنر من را تماشا کند و برداشت خودش را داشته‌باشد؟ #بازخوانی
بخش ششم/ هنر بیزانسی حتی هنگامی که در خدمت امپراطوران بود، خصلت دین سالارانه‌اش را حفظ کرد؛ زیرا امپراطور فرمانروای الهی به شمار می‌آمد. وظیفه‌ی هنرمند بیزانسی برگردانیدن افکار و نظرات علمای الهی به زبان هنر بود؛ و از این رو، هنر فاقد شخصیت فردی، و مقید به سنت بود."
راس فرکلوت
لازلو موهولی ناگی عکاس مشهور جمله جذابی با این عنوان دارد که می‌گوید: "دشمن عکاسی در چارچوب معمول آن است، قوانین از پیش تعریف شده ای که به ما نحوه انجام کار را نشان می‌دهد و راه رهایی عکاسی، تجربه گرایی است. " این جمله در خصوص راس فرکلوت به خوبی صدق می‌کند. او عکاس جوانی است که سعی در تجربه کردن و آزمون خطا در انواع تکنیک‌های چاپ آلترناتیو و شیوه برخورد با مدیوم عکاسی دارد. او دست به نقاشی‌ای عکس پایه میزند و مواد خام خود را از مواد حساس کاغذ عکاسی برمی‌دارد و با آن به فرایند کاهشی از سطح خود دست می زند. او از هرگونه اتفاق و بازی اهتراز نمی‌کند و بسیار رها عمل می‌کند . این عکاس فاین آرت که در دالاس زندگی و کار می‌کند و فارغ التحصیل کارشناسی ارشد عکاسی در Texas Woman's University می باشد.
بیزانس
بخش ششم چهره‌نگاری دوره‌ی بیزانس ، (قسمت دوم) هنگامی که طرفداران شمایل‌نگاری، بعد از یک قرن عقب‌نشینی، دوباره به قدرت رسیدند، نقاشی‌های داخل کلیساها دیگر تصاویری نبودندکه فقط برای بیسوادان قابل استفاده باشند تا آنها بتوانند مسیح، آموزه‌هایش و مصائبش را بشناسند؛ بلکه نشانه‌های رمزآمیز جهان فوق‌طبیعی بودند. "تفکر مسیحی، با تاکیدش بر فرد عیسی مسیح، به هنری فیگوراتیو نیازمند بود، بنابراین مسیحیت نمی‌توانست میراث هنری باستان را کنار نهد؛ اما مسیحیت .... ادامه در سایت تندیس